Język lingala, według niektórych językoznawców, kreol pochodzący z Bantu w Afryce Środkowej. Lingala jest używany przez ponad 10 milionów ludzi w regionie obejmującym północno-zachodnią część Demokratycznej Republiki Konga na południe do jej stolicy, Kinszasy, oraz północną część Republiki Konga, w szczególności w części jej stolicy, Brazzaville.

Lingala, co oznacza „język Bangala (rzecznych) ludzi”, wyewoluował z Bobangi, języka Bantu z gałęzi Benue-Congo rodziny Niger-Congo, który był używany przez rzecznych handlarzy między północno-zachodnim zakolem rzeki Kongo i Stanley (obecnie Malebo) Pool na południu i wzdłuż rzeki Ubangi. Lingala rozwinęła się pod koniec XIX wieku z języka Bobangi, używanego przez misjonarzy do głoszenia kazań oraz przez kolonialnych administratorów do komunikacji z miejscową ludnością za pośrednictwem ich służb pomocniczych, takich jak siły zbrojne i policja. Lingala nadal jest związana z wojskiem i policją w całej Demokratycznej Republice Konga.

Lingala cieszy się dużym prestiżem wśród mas. Ponieważ funkcjonuje jako podstawowy wernakularny język Kinszasy i Brazzaville, jest kojarzony z nowoczesnością i kulturą miejską. Podczas gdy francuski kojarzony jest z władzą i mobilnością społeczno-ekonomiczną w obu stolicach, lingala warunkuje uczestnictwo w kulturze popularnej. Jest to dominujący język popularnej muzyki tanecznej, soukous (miejski styl rdzennego tańca, który po raz pierwszy rozwinął się w regionie w latach sześćdziesiątych) i jazzu w całej Afryce Środkowej, nawet w miejscach, gdzie nie mówi się tym językiem. Lingala audycje radiowe i telewizyjne, materiały drukowane i kasety audio zostały rozprzestrzeniania się szybko w obu Demokratycznej Republiki Konga i Republic of the Congo.

W przeciwieństwie do Kikongo-Kituba, inny kreolski Bantu, Lingala zachował więcej z kanonicznych Bantu aglutynacji słownej struktury, w której kilka przedrostków i przyrostków dołączyć do czasownika, aby zmodyfikować jego znaczenie. Przykładem jest a-ko-m ón-is-a yo 'on/ona ci to pokaże' (dosłownie, on/ona sprawi, że zobaczysz). Zachował on również uproszczony system porozumienia podmiot-czasownik, oparty obecnie na rozróżnieniu pomiędzy podmiotami ożywionymi i nieożywionymi, np. mw-ána a-kómi 'dziecko przybyło' w porównaniu do e-lóko e-kómi 'rzecz przybyła'. Lingala jest również bardzo tonalna, co pomaga zidentyfikować osoby niebędące rodzimymi użytkownikami języka, nawet wśród użytkowników języka Bantu, którzy mają tendencję do wymawiania słów z użyciem niewłaściwych wzorców tonalnych. Kanoniczne cechy gramatyczne Bantu są bardziej powszechne w Lingala Makanza, standardowej odmianie Lingala stworzonej przez misjonarzy i promowanej przez system szkolny. Lingala jest jednym z czterech głównych rdzennych lingua francas, zwanych „językami narodowymi”, w Demokratycznej Republice Konga, a także językiem wernakularnym ośrodków miejskich w zachodniej części kraju, z wyjątkiem prowincji Bas-Congo (Dolne Kongo) oraz południowej i wschodniej prowincji Bandundu.