Mimo, że są one określane jako „jonizatory wody”, urządzenia te są zaprojektowane do pracy jako elektrolizery wody. Jest to proces elektrochemiczny, w którym woda jest dzielona na wodór i tlen przez prąd elektryczny. Ogólna reakcja chemiczna jest pokazana poniżej:

2 H2O(l) → 2 H2(g) + O2(g)

Podczas tego procesu woda w pobliżu anody jest kwaśna, podczas gdy woda w pobliżu katody jest zasadowa.

2 H2O + 2e- → H2 + 2 OH- (na katodzie) 2 H2O → 4e- + O2 + 4 H+ (na anodzie)

Jonizatory wody działają poprzez proste odsączanie wody w pobliżu katody. Woda odsączona od strony katody zawiera zwiększony poziom wodorotlenku (OH-) i ma wyższe pH (tj. jest bardziej zasadowa), podczas gdy woda odsączona w pobliżu anody ma zwiększony poziom H+, co czyni ją kwaśną. Twierdzi się, że kwaśna woda może być przydatna do dezynfekcji w gospodarstwie domowym.

Skuteczność procesu jest dyskusyjna, ponieważ elektroliza wymaga znacznych ilości czasu i mocy; stąd ilość wodorotlenku, która mogłaby być generowana w szybko poruszającym się strumieniu wody, takim jak działający kran, byłaby minimalna w najlepszym przypadku. Dodatkowo, proces odwracania reakcji wymaga znacznie mniej energii, więc jeśli obszar pomiędzy wodą alkaliczną i kwaśną jest przynajmniej półprzepuszczalny, woda przejdzie kolejną reakcję, która pozostawi wodę neutralną. Druga reakcja jest pokazana poniżej:

H+ + OH- → H2O

Jednakże wiele konwencjonalnych urządzeń w dzisiejszych czasach używa półprzepuszczalnej membrany jonowymiennej do oddzielenia dwóch przedziałów. Dlatego, jeśli stężenie minerałów jest wystarczająco wysokie, pH anolitu może wynosić 4-6, podczas gdy pH katolitu może wynosić 8-12. Podobne maszyny zostały wykorzystane do produkcji wody elektrolitycznej, która pod względem chemicznym znacznie się różni, ponieważ zawiera również podchloryn sodu, główny składnik wybielacza, i dlatego może być używana jako środek dezynfekujący.

.