Kongres USA jest gałęzią ustawodawczą rządu federalnego. Ma dwa organy. Senat ma dwóch wybranych urzędników z każdego stanu. Członkostwo Izby Reprezentantów jest oparte na populacji każdego stanu. Te dwie izby zapewniają kontrolę i równowagę. Senat dba o to, aby każdy stan miał równą reprezentację. Izba Reprezentantów pozwala stanom z większą liczbą ludności mieć większy głos.

Historia

Od czasu Pierwszego Kongresu, który obradował od 1789 do 1791 roku, wszystkie Kongresy są numerowane w kolejności. Sesja zazwyczaj rozpoczyna się 3 stycznia lub w okolicach.

Co drugi listopad wyborcy wybierają wszystkich 435 Reprezentantów i jedną trzecią Senatorów. Nowo wybrani kongresmeni nie obejmują urzędu aż do stycznia. Czas pomiędzy tymi dwoma datami jest znany jako Lame Duck Session. Członkowie, którzy nie zostali ponownie wybrani, mają mniejszą siłę polityczną. Ponieważ odchodzą za kilka tygodni, często nic nie zostaje zrobione.

Usługi pomocnicze Kongresu

Kongres ma kilka służb pomocniczych. The Government Printing Office przygotowuje wszystkie dokumenty publiczne, Biblioteka Kongresu je kataloguje, Architekt Kapitolu utrzymuje budynek, w którym mieści się Kongres.

Kongresowe Biuro Budżetowe analizuje roczny budżet prezydenta. Dokonuje również przeglądu dużych programów. Należą do nich Social Security, Departament Obrony, a nawet Plan Budowy Statków Marynarki Wojennej. CBO odegrało kluczową rolę w rozwiązaniu kryzysu finansowego z 2008 roku, analizując Troubled Asset Relief Program oraz American Recovery and Reinvestment Act. Programy te mogłyby nigdy nie ruszyć z miejsca bez poważanych analiz CBO. CBO zatrudnia około 260 osób, głównie ekonomistów i analityków polityki publicznej.

Ogólne Biuro Odpowiedzialności doradza Kongresowi w sprawie marnotrawstwa wydatków rządowych, w tym dublowania się wydatków i obszarów, które mogłyby być bardziej wydajne. Na przykład, kraj może już nie potrzebować Strategicznej Rezerwy Ropy Naftowej, dzięki produkcji ropy łupkowej. GAO identyfikuje również agencje i programy wysokiego ryzyka. Na przykład, Departament Spraw Weteranów szybko się rozrósł. To może spowodować nieefektywność i duplikację.

Wspólny Komitet Ekonomiczny jest stałym komitetem z 10 senatorami i 10 przedstawicielami. Doradza Kongresowi w sprawach gospodarki. Organizuje przesłuchania, aby edukować członków w kwestiach ekonomicznych.

Uprawnienia Kongresu

Konstytucja Stanów Zjednoczonych przyznaje Kongresowi unikalne uprawnienia do tworzenia ustaw. Każda izba może pisać, debatować i uchwalać ustawy. Ale nie staje się prawem, dopóki obie izby nie zgodzą się na ostateczne brzmienie i nie zostanie ono podpisane przez prezydenta.

Jeśli prezydent nie podpisze ustawy, nadal istnieją dwa sposoby, w jakie może ona stać się prawem. Jeśli prezydent zawetuje ustawę, wraca ona do Kongresu. Kongres może uchylić weto, jeśli oba domy przejść ustawy z większością dwóch trzecich. Jeśli prezydent nie podejmie żadnych działań, to jest to weto kieszonkowe. Ale Kongres może obalić weto kieszonkowe, pozostając na sesji przez 10 dni.

Istnieją dwa rodzaje ustaw. Publiczne projekty ustaw dotyczą kwestii ogólnych. Stają się one ustawami publicznymi lub aktami prawnymi, jeśli zostaną zatwierdzone przez Kongres i podpisane przez prezydenta. Przykładem jest Affordable Care Act. Prywatne rachunki dotyczą spraw indywidualnych. Należą do nich roszczenia wobec rządu federalnego, sprawy imigracyjne i naturalizacyjne oraz tytuły własności ziemi. Ustawy te stają się ustawami prywatnymi, jeśli zostaną zatwierdzone i podpisane.

Prezydent rozpoczyna proces budżetowy każdego roku, przedstawiając Kongresowi propozycję budżetu. Odzwierciedla on priorytety prezydenta, szacunki i prośby departamentów. Kongres następnie określa wydatki uznaniowe dla każdego departamentu poprzez ustawy o przyznaniu środków. Może użyć budżetu prezydenta jako przewodnika. Jak w przypadku innych ustaw, Izba i Senat tworzą odrębne budżety, a następnie uzgadniają je przed przedłożeniem prezydentowi do podpisu.

Kongres ustala również pułap zadłużenia. Ogranicza on wysokość długu, jaki Stany Zjednoczone mogą zaciągnąć. W dniu 2 sierpnia 2019 r. prezydent Trump podpisał ustawę zawieszającą pułap zadłużenia do 31 lipca 2021 r. W rezultacie limitem będzie jakikolwiek poziom zadłużenia w tym dniu.

Congress określa ramy polityki zagranicznej i handlu. Daje prezydentowi władzę promocji handlu do negocjowania umów handlowych. To wtedy głosuje tak lub nie na tych umowach. Obejmują one Północnoamerykański Układ Wolnego Handlu, Partnerstwo Trans-Pacyficzne i Transatlantyckie Partnerstwo Inwestycji Handlowych. Głosuje również nad umowami regionalnymi i bilateralnymi.

Prezydent może zaangażować się w działania militarne w trzech innych okolicznościach.

1. Jako część akcji Organizacji Narodów Zjednoczonych.
2. W ramach wspólnej uchwały kongresowej upoważniającej do użycia sił zbrojnych.
3. Wykorzystując War Powers Resolution z 1973 r.

Kongres waha się przed ogłoszeniem stanu wojny, ponieważ przyznaje prezydentowi specjalne uprawnienia. Obejmują one prawo do przejmowania firm i prowadzenia szpiegowskich działań bez nakazu.

Kongres monetuje dolara amerykańskiego i inne waluty. Ale władza Kongresu w zakresie wpływu na podaż pieniądza jest minimalna. W dzisiejszej gospodarce większą rolę niż dolary odgrywa kredyt. Rezerwa Federalna kontroluje ilość kredytów, a więc i podaż pieniądza. Dlatego ludzie często pytają: „Czy Rezerwa Federalna drukuje pieniądze?”

Kongres nadzoruje zarówno władzę wykonawczą, jak i sądowniczą. Izba może postawić prezydenta w stan oskarżenia. Senat zatwierdza prezydenckie nominacje, traktaty i głosuje nad impeachmentami zaproponowanymi przez Izbę. Ustanawia sądy federalne i ich jurysdykcje.

Kongres reguluje handel międzystanowy. Ustanawia zasady imigracji. Prowadzi też przesłuchania w krytycznych sprawach krajowych.

Jak Kongres wpływa na gospodarkę

Uprawnienia Kongresu do tworzenia ustaw i ustalania budżetu oznaczają, że ma on władzę ustalania polityki fiskalnej. Kiedy wydatki rosną lub podatki są obniżane, to jest to ekspansywna polityka fiskalna. Zwiększa ona wzrost gospodarczy. Zmniejszająca polityka fiskalna jest przeciwieństwem. Na przykład, w 2001 roku Kongres uchwalił cięcia podatkowe Busha. Miały one wygasnąć w grudniu 2012 roku. Członkowie nie zgadzali się co do tego, czy powinny one wygasnąć. To doprowadziło do klifu fiskalnego w 2012 r.

Jeśli Kongres nie zatwierdzi budżetu, rząd się zamyka. Tak było w 2018, 2013 i 1995 r.

Jeśli Kongres nie podniesie pułapu zadłużenia, Stany Zjednoczone muszą nie wywiązać się z płatności za dług. Kongres opóźnił podniesienie go w 2011 roku, wywołując kryzys. Standardowa & Poor’s obniżyła swoją prognozę dla amerykańskiego długu, wysyłając Dow gwałtownie w dół. Kryzys zadłużenia Stanów Zjednoczonych jest trwającą serią wydarzeń. Jest on spowodowany przez przeciwstawne strategie Demokratów i Republikanów w Kongresie, które mają na celu zmniejszenie długu USA.

Poszczególni kongresmeni wpływają na gospodarkę. Na przykład były przedstawiciel Stanów Zjednoczonych Barney Frank był przewodniczącym Komisji Usług Finansowych Izby. Badał praktyki bankowe, które doprowadziły do kryzysu finansowego w 2008 roku. Współsponsorował ustawę o reformie Wall Street Dodd-Frank. Kongres stale dodaje nowe przepisy, które wpływają na Ciebie na wszelkie sposoby.