Jeśli Twoje dziecko ma krótkowzroczność (nearsightedness), prawdopodobnie zastanawiasz się, czy istnieje lekarstwo – lub przynajmniej coś, co można zrobić, aby spowolnić jej postęp, aby Twoje dziecko nie potrzebowało rok po roku mocniejszych okularów.

Od lat okuliści i naukowcy zastanawiają się nad tym samym. I mamy dobre wieści: Szereg najnowszych badań sugeruje, że rzeczywiście może być możliwe przynajmniej kontrolowanie krótkowzroczności poprzez spowolnienie jej progresji w dzieciństwie i wśród nastolatków.

Co to jest kontrola krótkowzroczności?

Pomimo, że nie odkryto jeszcze skutecznego lekarstwa na krótkowzroczność, Twój okulista może obecnie zaoferować szereg zabiegów, które mogą spowolnić postęp krótkowzroczności.

Zabiegi te mogą wywołać zmiany w strukturze i ogniskowaniu oka, aby zmniejszyć stres i zmęczenie związane z rozwojem i postępem krótkowzroczności.

Dlaczego powinieneś być zainteresowany kontrolą krótkowzroczności? Ponieważ spowolnienie postępu krótkowzroczności może uchronić Twoje dziecko przed rozwojem wysokiego poziomu krótkowzroczności, która wymaga grubych, korekcyjnych okularów i wiąże się z poważnymi problemami z oczami w późniejszym okresie życia, takimi jak wczesna zaćma, a nawet odwarstwienie siatkówki.

Obecnie, cztery rodzaje leczenia są obiecujące dla kontroli krótkowzroczności:

• Atropinowe krople do oczu

• Wieloogniskowe soczewki kontaktowe

• Ortokeratologia („ortho-k”)

• Okulary kontrolujące krótkowzroczność

Oto podsumowanie każdego z tych sposobów leczenia oraz ostatnich badań nad kontrolą krótkowzroczności:

Atropinowe krople do oczu

Atropinowe krople do oczu były stosowane do kontroli krótkowzroczności przez wiele lat, z efektywnymi krótkoterminowymi wynikami. Ale korzystanie z tych kropli do oczu ma również pewne wady.

Topical atropina jest lekiem stosowanym do rozszerzenia źrenicy i tymczasowo paraliżować zakwaterowanie i całkowicie zrelaksować oczy „focusing mechanism.

Atropina zazwyczaj nie jest używany do rutynowych rozszerzone badania oczu, ponieważ jego działania są długotrwałe i może trwać tydzień lub dłużej, aby nosić off. (Krople rozszerzające lekarz używa podczas badania oka zazwyczaj zużywają się w ciągu kilku godzin.)

Wspólne zastosowanie atropiny w tych dniach jest zmniejszenie bólu oczu związane z niektórymi rodzajami zapalenia błony naczyniowej oka.

Ponieważ badania sugerują, że krótkowzroczność u dzieci może być związana z koncentracją zmęczenia, badacze przyjrzeli się użyciu atropiny w celu wyłączenia mechanizmu ogniskowania oka do kontroli krótkowzroczności.

I wyniki badań kropli do oczu atropiny do kontroli progresji krótkowzroczności były imponujące – przynajmniej w pierwszym roku leczenia. Cztery krótkoterminowe badania opublikowane między 1989 i 2010 znaleziono atropiny produkowane średnią redukcję progresji krótkowzroczności 81 procent wśród nearsighted children.

Jednak dodatkowe badania wykazały, że efekt kontroli krótkowzroczności z atropiny nie trwa po pierwszym roku leczenia, i że krótkoterminowe stosowanie atropiny może nie kontrolować krótkowzroczność znacząco w dłuższej perspektywie.

Interesująco, jedno badanie wykazało, że gdy krople atropiny zostały przerwane po dwóch latach stosowania do kontroli krótkowzroczności, dzieci, które używały krople o najniższym stężeniu atropiny (0,01 procent) miał bardziej trwałą kontrolę ich krótkowzroczności niż dzieci, które były traktowane z silniejszym krople atropiny (0,1 procent lub 0,5 procent). Mieli również mniej „odbicia” krótkowzroczności progresji jeden rok po treatment.

Also, wielu lekarzy oczu są niechętne do przepisywania atropiny dla dzieci, ponieważ długoterminowe skutki długotrwałego stosowania leku są nieznane.

Inne wady leczenia atropiną obejmują dyskomfort i wrażliwość na światło z przedłużonego rozszerzenia źrenic, niewyraźne widzenie z bliska, a także dodatkowe koszty dziecka potrzebującego bifokali lub progresywnych soczewek okularowych podczas leczenia, aby móc czytać wyraźnie, ponieważ jego lub jej bliskiej zdolności skupiającej jest naruszona.

Ortokeratologia

Ortokeratologia to użycie specjalnie zaprojektowanych gazoprzepuszczalnych soczewek kontaktowych, które są noszone podczas snu w nocy, aby tymczasowo skorygować krótkowzroczność i inne problemy z widzeniem, dzięki czemu okulary i soczewki kontaktowe nie są potrzebne podczas godzin czuwania.

Ale niektórzy okuliści używają soczewek „ortho-k”, aby również kontrolować progresję krótkowzroczności u dzieci. Dowody sugerują, że dzieci krótkowzroczne, które przechodzą kilkuletnią terapię ortokeratologiczną, mogą mieć mniejszą krótkowzroczność jako dorośli, w porównaniu z dziećmi, które noszą okulary lub zwykłe soczewki kontaktowe w szczytowym okresie progresji krótkowzroczności.

Wielu okulistów określa te soczewki jako „soczewki do zmiany kształtu rogówki” lub „soczewki do refrakcyjnej terapii rogówki (CRT)”, a nie jako soczewki ortho-k, chociaż konstrukcje soczewek mogą być podobne.

W 2011 roku naukowcy z Japonii przedstawili wyniki badania, w którym oceniali wpływ soczewek ortho-k na wydłużanie się gałki ocznej u dzieci, co jest czynnikiem związanym z progresją krótkowzroczności.

W dwuletnim badaniu wzięło udział 92 krótkowzrocznych dzieci: 42 nosiło na noc soczewki ortho-k, a 50 nosiło w ciągu dnia konwencjonalne okulary. Średni wiek dzieci biorących udział w badaniu wynosił około 12 lat na początku badania, a dzieci w obu grupach miały zasadniczo taką samą ilość istniejącej wcześniej krótkowzroczności (-2,57 D) i taką samą osiową (przód-tył) długość gałki ocznej (24,7 mm).

Pod koniec badania dzieci w grupie noszącej okulary miały znacząco większy wzrost średniej osiowej długości oczu niż dzieci, które nosiły soczewki kontaktowe ortho-k. Autorzy badania doszli do wniosku, że ortokeratologia nocna tłumiła wydłużanie się oczu u dzieci w tym badaniu, sugerując, że soczewki ortho-k mogą spowolnić postęp krótkowzroczności w porównaniu z noszeniem okularów.

W 2012 r. ci sami badacze opublikowali wyniki podobnego pięcioletniego badania 43 dzieci krótkowzrocznych, które wykazało, że noszenie soczewek kontaktowych ortho-k nocą tłumiło wydłużanie się osi oka w porównaniu z noszeniem konwencjonalnych okularów do korekcji krótkowzroczności.

W 2012 r. naukowcy z Hiszpanii opublikowali dane z badania, które wykazało, że dzieci w wieku od 6 do 12 lat z krótkowzrocznością od -0,75 do -4.00 D krótkowzroczności, które nosiły soczewki kontaktowe ortho-k przez dwa lata, miały mniejszą progresję krótkowzroczności i zmniejszone osiowe wydłużenie oczu niż podobne dzieci, które nosiły okulary do korekcji krótkowzroczności.

W październiku 2012 roku naukowcy z Hong Kongu opublikowali kolejne badanie wpływu soczewek kontaktowych orto-k na kontrolę progresji krótkowzroczności u dzieci. Dwuletnie badanie ukończyło 78 krótkowzrocznych dzieci w wieku od 6 do 10 lat.

Dzieci noszące soczewki ortho-k miały wolniejszy wzrost długości osiowej oczu o 43 procent w porównaniu z dziećmi noszącymi okulary. Również młodsze dzieci wyposażone w soczewki GP reshaping corneal miały większą redukcję progresji krótkowzroczności niż dzieci starsze.

Co więcej, jak zauważył ekspert w dziedzinie kontroli krótkowzroczności Jeffrey J. Walline, OD, PhD, z The Ohio State University College of Optometry wskazał w swojej analizie badania opublikowanej w tym samym numerze Investigative Ophthalmology & Visual Science, korzyść ze spowolnionej progresji krótkowzroczności wynikającej z noszenia soczewek reshaping rogówki rozciągała się poza pierwszy rok leczenia krótkowzroczności.

W marcu 2014 r. naukowcy z Tajwanu opublikowali wyniki badania, w którym porównali stosowanie soczewek kontaktowych ortho-k vs. kropli do oczu z atropiną w celu kontroli krótkowzroczności u dzieci w wieku od 7 do 17 lat. Uczestnicy badania mieli krótkowzroczność w zakresie od -1,50 do -7,50 D (z astygmatyzmem do -2,75 D) na początku trzyletniego okresu badania.

Dwa sposoby kontroli krótkowzroczności dały porównywalne wyniki: dzieci noszące soczewki ortho-k doświadczyły progresji krótkowzroczności o -0,28 D na rok, a te, które nosiły okulary i stosowały nocne krople do oczu z atropiną o stężeniu 0,125 proc. miały średnią progresję krótkowzroczności -0.34 D na rok.

Ale badanie to nie obejmowało grupy kontrolnej, która nie otrzymała żadnego leczenia kontrolującego krótkowzroczność, autorzy badania wspomnieli, że w podobnych badaniach progresja krótkowzroczności wśród dzieci noszących soczewki ortho-k do kontroli krótkowzroczności była o połowę mniejsza niż u dzieci, które nie otrzymały żadnego leczenia kontrolującego krótkowzroczność w okresie dwóch lat.

Wieloogniskowe soczewki kontaktowe

Wieloogniskowe soczewki kontaktowe to specjalne soczewki, które mają różne moce w różnych strefach soczewki w celu skorygowania starczowzroczności, jak również krótkowzroczności lub dalekowzroczności (z astygmatyzmem lub bez).

Ale naukowcy i okuliści odkrywają, że konwencjonalne lub zmodyfikowane wieloogniskowe miękkie soczewki kontaktowe są również skutecznymi narzędziami do kontroli krótkowzroczności.

W 2010 roku naukowcy z Australii, Chin i Stanów Zjednoczonych przedstawili dane z badania eksperymentalnych soczewek kontaktowych do kontroli krótkowzroczności noszonych przez chińskie dzieci w wieku szkolnym przez sześć miesięcy. Kontakty miały specjalną dwuogniskową konstrukcję wieloogniskową z pełną mocą korekcyjną w centrum soczewki i mniejszą mocą na obwodzie.

Uczestnicy badania byli w wieku od 7 do 14 lat i mieli od -0,75 do -3,50 dioptrii (D) krótkowzroczności, z astygmatyzmem nie większym niż 0,50 D. W sumie 65 dzieci nosiło eksperymentalne kontakty wieloogniskowe, a 50 dzieci nosiło okulary. Po sześciu miesiącach dzieci noszące wieloogniskowe soczewki kontaktowe miały o 54 procent mniejszą progresję krótkowzroczności niż dzieci noszące okulary.

W czerwcu 2011 roku badacze z Nowej Zelandii przedstawili wyniki porównania eksperymentalnych wieloogniskowych miękkich soczewek kontaktowych i konwencjonalnych miękkich soczewek do kontroli krótkowzroczności u dzieci. W badaniu wzięło udział 40 krótkowzrocznych dzieci w wieku od 11 do 14 lat. Dzieci nosiły wieloogniskową soczewkę kontaktową na jednym losowo przydzielonym oku oraz konwencjonalną miękką soczewkę kontaktową na innym oku przez 10 miesięcy, a następnie zmieniły soczewki na przeciwległe oko na kolejne 10 miesięcy.

W 70 procentach dzieci progresja krótkowzroczności została zredukowana o 30 procent lub więcej w oku noszącym eksperymentalną wieloogniskową soczewkę kontaktową w obu 10-miesięcznych okresach badania.

W listopadzie 2013 r. naukowcy w USA opublikowali wyniki dwuletniego badania, które wykazało, że krótkowzroczne dzieci, które nosiły codziennie wieloogniskowe miękkie soczewki kontaktowe, miały o 50 procent mniejszą progresję krótkowzroczności w porównaniu z podobnie krótkowzrocznymi dziećmi, które nosiły zwykłe miękkie soczewki kontaktowe przez dwa lata.

Dzieci uczestniczące w badaniu były w wieku od 8 do 11 lat i miały -1.00 do -6.00 D krótkowzroczności w momencie zapisywania się do badania.

Autorzy badania stwierdzili, że wyniki tego i poprzednich badań kontrolujących krótkowzroczność wskazują na potrzebę przeprowadzenia długoterminowego, randomizowanego badania klinicznego w celu dalszego zbadania potencjału wieloogniskowych, miękkich soczewek kontaktowych do kontrolowania progresji krótkowzroczności u dzieci, a tym samym zmniejszenia ryzyka związanego z wysoką krótkowzrocznością.

Children’s Vision News

Niemal połowa globalnej populacji może być krótkowzroczna do 2050 roku, Naukowcy twierdzą

Luty 2016 – Naukowcy z Brien Holden Vision Institute w Sydney w Australii, niedawno przejrzeli dane z 145 badań i przeanalizowali częstość występowania krótkowzroczności i wysokiej krótkowzroczności wśród 2.1 mln uczestników badań. Grupa wykorzystała również dane opublikowane od 1995 roku, aby oszacować trendy od 2000 do 2050 roku.

To, co znaleźli, było alarmujące.

Oszacowano, że w 2000 roku 1,4 miliarda ludzi na całym świecie było krótkowzrocznych. Stanowi to około 23 procent całej światowej populacji. Ale do 2050 roku naukowcy przewidują, że liczba ta wzrośnie do 4,8 miliarda, co będzie stanowić 49,8 procent światowej populacji.

Dobrą wiadomością jest to, że istnieją sposoby, aby chronić swoje dzieci przed lądowaniem po złej stronie tej statystyki. Jednym z kluczy może być zachęcenie ich do wyłączenia urządzeń elektronicznych i głowy outdoors.

Badanie wskazuje, że przewidywany wzrost krótkowzroczności są napędzane głównie przez zmiany stylu życia charakteryzujących się bardziej blisko pracy działań, takich jak korzystanie z komputerów i przenośnych urządzeń elektronicznych, w tym smartfonów. Inne proponowane czynniki ryzyka dla krótkowzroczności obejmują długie godziny spędzane w klasie i mniej czasu na świeżym powietrzu, zwłaszcza wśród małych dzieci w krajach takich jak Singapur, Korea, Tajwan i Chiny.

Aczkolwiek wzrok większości osób z krótkowzrocznością można skorygować za pomocą okularów i soczewek kontaktowych, wysoki poziom krótkowzroczności zwiększa ryzyko chorób oczu, takich jak zaćma, jaskra, odwarstwienie siatkówki i krótkowzroczne zwyrodnienie plamki żółtej – wszystkie te czynniki mogą spowodować nieodwracalną utratę wzroku.

Autorzy raportu z badania stwierdzili, że częstość występowania wysokiej krótkowzroczności prawdopodobnie wzrośnie siedmiokrotnie od 2000 do 2050 roku, co uczyni krótkowzroczność główną przyczyną trwałej ślepoty na całym świecie. Raport ukazał się online w tym miesiącu na stronie internetowej czasopisma Ophthalmology. – A.H.

Okulary wieloogniskowe

Okulary wieloogniskowe były również testowane pod kątem kontroli krótkowzroczności u dzieci, ale wyniki były mniej imponujące niż te uzyskane dzięki kontaktom wieloogniskowym.

W szeregu badań opublikowanych w latach 2000-2011 stwierdzono, że noszenie okularów wieloogniskowych nie zapewnia znaczącej redukcji krótkowzroczności postępującej u większości dzieci.

W badaniu Correction of Myopia Evaluation Trial (COMET), opublikowanym w 2003 r., stwierdzono, że soczewki progresywne w porównaniu ze zwykłymi soczewkami jednoogniskowymi spowolniły progresję krótkowzroczności u dzieci o niewielką, ale statystycznie istotną wartość w ciągu pierwszego roku. Ale efekt ten nie był znaczący w kolejnych dwóch latach badania.

Ale w marcu 2014 roku naukowcy z Australii i Chin opublikowali wyniki trzyletniego badania klinicznego, w którym oceniano progresję krótkowzroczności wśród 128 dzieci krótkowzrocznych w wieku od 8 do 13 lat. Wszyscy uczestnicy doświadczyli co najmniej -0,50 D progresji krótkowzroczności w roku poprzedzającym rozpoczęcie badania.

Jedna grupa dzieci nosiła konwencjonalne okulary jednoogniskowe, druga grupa nosiła soczewki dwuogniskowe, a trzecia grupa nosiła soczewki dwuogniskowe z pryzmatem. Po trzech latach dzieci, które nosiły którykolwiek z typów okularów dwuogniskowych miały znacząco mniejszą średnią progresję krótkowzroczności (-1.01 D do -1.25 D) niż dzieci, które nosiły soczewki jednoogniskowe (-2.06 D).

Detecting Myopia Early

Najlepszym sposobem na skorzystanie z metod kontroli krótkowzroczności jest wczesne wykrycie krótkowzroczności.

Nawet jeśli Twoje dziecko nie skarży się na problemy ze wzrokiem (dzieci krótkowzroczne często są doskonałymi uczniami i nie mają żadnych dolegliwości wzrokowych podczas czytania lub wykonywania innych prac szkolnych), ważne jest, aby zaplanować rutynowe badania wzroku dla swoich dzieci, zaczynając zanim rozpoczną naukę w przedszkolu.

Badania okulistyczne we wczesnym dzieciństwie są szczególnie ważne, jeśli ty lub twój współmałżonek jesteście krótkowidzami lub starsze rodzeństwo twojego dziecka ma krótkowzroczność lub inne problemy ze wzrokiem.

Co z kontrolą krótkowzroczności u dorosłych?

Myopia zazwyczaj rozwija się podczas wczesnych lat szkolnych i ma tendencję do szybszego postępu u nastolatków niż u starszych nastolatków. Dlatego w badaniach kontrolnych nad krótkowzrocznością zwykle biorą udział stosunkowo małe dzieci.

Prawdą jest, że krótkowzroczność może również rozwijać się i postępować u młodych dorosłych, ale jest to mniej powszechne. I jest możliwe, że oczy dorosłego może nie reagować na leczenie krótkowzroczności w taki sam sposób, jak oczy dziecka. Z tych powodów jest prawdopodobne, że większość badań nad kontrolowaniem progresji krótkowzroczności będzie nadal koncentrować się na krótkowzrocznych dzieciach, a nie dorosłych.

Czy ćwiczenia oczu mogą wyleczyć krótkowzroczność?

Na pewno widziałeś lub słyszałeś reklamy w telewizji i Internecie, które twierdzą, że ćwiczenia oczu mogą odwrócić krótkowzroczność i skorygować wzrok „naturalnie”.”

Niektóre z tych programów ćwiczeń oczu polecam poprosić lekarza okulistę, aby napisać receptę okularów, które celowo under-corrects nearsightedness dla pełnego zużycia w czasie jako leczenie uzupełniające do wykonywania ćwiczeń. Twierdzi się, że ćwiczenia i undercorrection of myopia zmniejszy swoją krótkowzroczność, więc będziesz potrzebował mniej korekcji wzroku w miarę upływu czasu.

Warto zauważyć tutaj, że badania wykazały, że undercorrection of myopia jest nieskuteczne w spowolnieniu progresji krótkowzroczności i może w rzeczywistości zwiększyć ryzyko pogorszenia krótkowzroczności. Ponadto, celowe niedokorygowanie krótkowzroczności powoduje niewyraźne widzenie na odległość, co może postawić dziecko w niekorzystnej sytuacji w klasie lub w sporcie i wpłynąć na jego bezpieczeństwo.

Moja opinia (i opinia podzielana przez większość okulistów i badaczy wzroku) jest taka, że ćwiczenia oczu nie leczą krótkowzroczności, są wysoce podejrzane i nie są poparte dobrze zaprojektowanymi niezależnymi badaniami. Kupujący uważaj!

Martwisz się krótkowzrocznością swojego dziecka?

Znajdź okulistę w pobliżu i dowiedz się o możliwościach leczenia.

Strona zaktualizowana luty 2021