W dniu 15 grudnia 1814 roku delegaci Konwencji Hartfordzkiej spotkali się w tajemnicy w Starym Domu Stanowym w Hartford. Ustawodawca Massachusetts zażądał zwołania konferencji w październiku, a delegaci z legislatur Connecticut, Rhode Island, Vermont, i New Hampshire spotykali się przez trzy tygodnie, aby przygotować formalny protest przeciwko dalszemu zaangażowaniu rządu federalnego w wojnę 1812 roku, która sprzymierzyła Stany Zjednoczone z Francją przeciwko Wielkiej Brytanii.
Delegaci reprezentowali dominującą wówczas w Nowej Anglii partię polityczną, federalistów, którzy opowiadali się za pokojem i silnymi stosunkami handlowymi z Brytyjczykami. Krążyły pogłoski, że konwencja wezwie do secesji Nowej Anglii od Stanów Zjednoczonych, aby osiągnąć cele federalistów. Większość federalistów z Nowej Anglii miała jednak bardziej umiarkowane poglądy i obawiała się, że nawet rozmowy o secesji mogą doprowadzić do wojny domowej.
Federaliści chcieli zająć się polityką dwóch kolejnych prezydentów USA z przeciwnej partii: Republikanów Jamesa Madisona i Thomasa Jeffersona, którzy kadencję wcześniej wprowadzili w życie Embargo Act z 1807 roku. Jefferson próbował wykorzystać embargo jako siłę ekonomiczną w konflikcie z Wielką Brytanią, ale Federaliści postrzegali embargo jako politykę, która zniszczyła gospodarkę Nowej Anglii. Madison nałożył więcej sankcji ekonomicznych, ale do 18 czerwca 1812 roku Wielka Brytania i Stany Zjednoczone były w stanie wojny. Stany Nowej Anglii nie popierały wojny. Obawiały się inwazji lądowej i odmówiły oddania swoich milicji pod kontrolę federalną.
Konwencja Hartfordzka zaowocowała deklaracją wzywającą rząd federalny do ochrony Nowej Anglii i dostarczenia pomocy finansowej dla mocno nadszarpniętej gospodarki handlowej Nowej Anglii. Przedstawiła również zalecenia dotyczące kilku poprawek do konstytucji, w tym wprowadzenie wymogu większości dwóch trzecich głosów, aby można było wypowiedzieć wojnę. Raport końcowy Konwencji został wydany 5 stycznia 1815 roku i odczytany w Izbie i Senacie Stanów Zjednoczonych. Jego termin okazał się jednak niefortunny. W styczniu do Stanów Zjednoczonych dotarła wiadomość, że 24 grudnia 1814 roku, podczas gdy Konwencja Hartfordzka wciąż obradowała, amerykańscy delegaci w Europie podpisali Traktat Gandawski, który zakończył wojnę z Wielką Brytanią.
Kim Sheridan jest badaczem i kuratorem cyfrowym, który posiada tytuł magistra bibliotekoznawstwa z Southern Connecticut State University.
Jest również pracownikiem naukowym.