Na tej stronie:

• Co to jest choroba Peyronie’go?
• Jak często występuje choroba Peyronie’go?
• Kto jest bardziej narażony na chorobę Peyronie’go?
• Jakie są powikłania choroby Peyronie’go?
• Jakie są oznaki i objawy choroby Peyronie’go?
• Co powoduje chorobę Peyronie’go?
• Jak pracownicy służby zdrowia diagnozują chorobę Peyronie’go?
• Jak pracownicy służby zdrowia leczą chorobę Peyronie?
• Czy mogę zapobiec chorobie Peyronie?
• Badania kliniczne dotyczące choroby Peyronie

Co to jest choroba Peyronie?

Choroba Peyroniego jest zaburzeniem, w którym tkanka bliznowata, zwana płytką nazębną, tworzy się pod skórą penisa – męskiego organu używanego do oddawania moczu i uprawiania seksu.

Płytka nazębna gromadzi się wewnątrz penisa, w grubej elastycznej błonie zwanej tuniką białą (tunica albuginea). Tunika albuginea pomaga utrzymać sztywność penisa podczas erekcji. Płytka może rozwinąć się w dowolnym miejscu wzdłuż penisa.

Jak się rozwija, płytka pociąga za sobą otaczające tkanki i powoduje wygięcie penisa, zazwyczaj podczas erekcji. Zakrzywienia penisa mogą sprawić, że erekcja będzie bolesna i może sprawić, że stosunek seksualny będzie bolesny, trudny lub niemożliwy.

Płytka nazębna, która rozwija się w chorobie Peyroniego

• jest spowodowana urazem do penisa lub przez chorobę autoimmunologiczną
• nie jest to ta sama płytka, która może rozwinąć się w tętnicach człowieka
• jest łagodna – nie jest nowotworowa i nie jest guzem

Choroba Peyroniego występuje w dwóch fazach.

Faza ostra

Podczas fazy ostrej tworzy się blaszka miażdżycowa, a faza ta może trwać do 18 miesięcy.1 Podczas tej fazy

• Może wystąpić stan zapalny i płytka nazębna tworzy się na penisie.
• Twój penis zaczyna się krzywić.
• Twój penis może boleć bez erekcji.
• Erekcje mogą stać się bolesne, gdy rozwijają się blizny.

Faza przewlekła

Faza przewlekła występuje po utworzeniu się płytki nazębnej. Zazwyczaj faza przewlekła rozpoczyna się 12 do 18 miesięcy po wystąpieniu pierwszych objawów.1 W tej fazie

• Płytka i skrzywienie prącia mogą się ustabilizować i nie pogorszyć.
• Ból prącia może się zmniejszyć.
• Zaburzenia erekcji (ED) mogą się rozwinąć lub pogorszyć.

Jak powszechna jest choroba Peyronie’go?

Około 1 na 100 mężczyzn w Stanach Zjednoczonych w wieku powyżej 18 lat ma zdiagnozowaną chorobę Peyronie’go. Jednak na podstawie badań mężczyzn, którzy zgłosili objawy choroby Peyroniego, naukowcy szacują, że rzeczywista liczba mężczyzn, którzy mają chorobę Peyroniego wynosi więcej niż 1 na 10.2,3

Szansa na rozwój choroby Peyroniego wzrasta wraz z wiekiem.1 Mężczyźni w wieku 20 i 30 lat rzadziej mają chorobę Peyroniego.1

Kto jest bardziej narażony na chorobę Peyroniego?

Możesz być w grupie podwyższonego ryzyka rozwoju choroby Peyronie’go, jeśli

• zaangażowałeś się w energiczne czynności seksualne lub nieseksualne, które powodują mikrourazy penisa

.mikrourazy penisa

• chorujesz na pewne choroby tkanki łącznej i zaburzenia autoimmunologiczne
• występowanie choroby Peyronie’go w rodzinie
• jesteś starszy
• chorujesz na cukrzycę i zaburzenia erekcji
• chorujesz na cukrzycę i zaburzenia zaburzenia erekcji
• mają historię leczenia raka prostaty za pomocą operacji

Wysoka aktywność seksualna i nieseksualna

Mężczyźni, u których aktywność seksualna lub nieseksualna (np. sport) powoduje mikrourazy prącia, są bardziej narażeni na ryzyko wystąpienia choroby.urazy penisa, są bardziej narażeni na rozwój choroby Peyronie’go.

Tkanka łączna i zaburzenia autoimmunologiczne

Jeśli masz pewne zaburzenia tkanki łącznej lub autoimmunologiczne, możesz mieć większe szanse na rozwój choroby Peyroniego.

Tkanka łączna jest wyspecjalizowaną tkanką, która wspiera, łączy lub oddziela różne rodzaje tkanek i organów w Twoim ciele. Zaburzenia tkanki łącznej mogą wpływać na stawy, mięśnie i skórę. Niektóre zaburzenia związane z chorobą Peyronie’go obejmują

• Choroba Dupuytrena, znana również jako przykurcz Dupuytrena. W tym schorzeniu tkanka łączna w dłoniach ulega skróceniu i pogrubieniu. Powoduje to trwałe zgięcie zewnętrznych palców. Nie jest jasne, dlaczego mężczyźni z chorobą Peyronie’go są bardziej narażeni na rozwój choroby Dupuytrena.
• plantar fasciitis, czyli zapalenie grubej tkanki na spodzie stopy, która tworzy łuk stopy.
• twardzina, czyli nieprawidłowy wzrost grubych, twardych płatów tkanki łącznej. Twardzina może również powodować obrzęk lub ból mięśni i stawów.

W zaburzeniach autoimmunologicznych, układ odpornościowy organizmu atakuje własne komórki i narządy. Zaburzenia autoimmunologiczne związane z chorobą Peyroniego obejmują

• toczeń rumieniowaty układowy, który powoduje zapalenie i uszkodzenie różnych tkanek ciała, w tym stawów, skóry, nerek, serca, płuc, naczyń krwionośnych i mózgu
• zespół Sjögrena, który powoduje zapalenie i uszkodzenie gruczołów wytwarzających łzy i ślinę
• Choroba Behçeta, która powoduje zapalenie naczyń krwionośnych

Historia rodzinna choroby Peyronie’go

Eksperci medyczni uważają, że choroba Peyronie’go może występować w niektórych rodzinach. Na przykład, jeśli twój ojciec lub brat ma chorobę Peyronie’go, możesz mieć zwiększone szanse na zachorowanie na tę chorobę.

Starzenie się

Twoje szanse na zachorowanie na chorobę Peyronie’go wzrastają wraz z wiekiem. Związane z wiekiem zmiany w tkankach penisa mogą powodować, że łatwiej ulega on urazom i gorzej się goi.

Cukrzyca z zaburzeniami erekcji

Mężczyźni z ED związanym z cukrzycą mają 4 do 5 razy większe szanse na rozwój choroby Peyronie’go w porównaniu z populacją ogólną.4

Leczenie raka prostaty z operacją

Szansa na wystąpienie choroby Peyronie’go wzrasta po operacji raka prostaty. Eksperci medyczni uważają, że jest to związane z ED rozwiniętym po operacji z powodu raka prostaty.5

Jakie są powikłania choroby Peyronie’go?

Powikłania choroby Peyroniego mogą obejmować

• niemożność odbycia stosunku seksualnego z powodu skrzywienia prącia
• ED
• przygnębienie emocjonalne, depresję, lub niepokój związany z możliwościami seksualnymi lub wyglądem prącia
• stres w związku z partnerem seksualnym
• problemy z ojcem dziecka z powodu trudności we współżyciu

Jakie są oznaki i objawy choroby Peyroniego?

Znaki i objawy choroby Peyronie’go mogą obejmować

• twarde guzki po jednej lub więcej stronach penisa
• ból podczas stosunku seksualnego lub podczas erekcji
• krzywiznę penisa z lub bez erekcji
• zmianę kształtu penisa, takie jak zwężenie lub skrócenie
• ED

Bóle te mogą rozwijać się powoli lub pojawiać się szybko i mogą mieć charakter od łagodnego do ciężkiego. W wielu przypadkach ból zmniejsza się z czasem, choć krzywizna penisa może pozostać.1 Problemy ze współżyciem lub ED mogą wystąpić w każdej z tych faz.

Co powoduje chorobę Peyroniego?

Eksperci medyczni nie znają dokładnej przyczyny choroby Peyronie’go, ale uważają, że może być ona wynikiem

• ostrego lub przewlekłego urazu penisa
• choroby autoimmunologicznej

Choroba Peyronie’go nie jest zaraźliwa ani spowodowana żadną znaną chorobą przenoszoną.

Uraz penisa

Eksperci medyczni uważają, że uderzenie lub zgięcie penisa może zranić tkanki wewnątrz. Urazy te mogą wystąpić podczas seksu, aktywności sportowej lub wypadku. Może się to zdarzyć raz, uraz ostry, lub wielokrotnie w czasie, uraz przewlekły.

Uraz może spowodować krwawienie i obrzęk wewnątrz elastycznej błony w penisie, lub tuniki białej. Kiedy uraz się zagoi, może powstać tkanka bliznowata, a także płytka nazębna. Twarda płytka pociąga za sobą otaczające tkanki i powoduje zakrzywienie penisa.

Możesz nie być świadomy mikrourazów penisa, kiedy one występują. Naukowcy odkryli, że wielu pacjentów nie jest w stanie przypomnieć sobie konkretnego zdarzenia tuż przed wystąpieniem objawów.1

Choroba autoimmunologiczna

Mężczyźni, którzy cierpią na chorobę autoimmunologiczną mogą rozwinąć chorobę Peyroniego, jeśli układ odpornościowy atakuje komórki w penisie. Może to prowadzić do stanu zapalnego w penisie. Tkanka bliznowata może tworzyć się i rozwijać się w płytkę nazębną. Więcej na temat zaburzeń autoimmunologicznych związanych z chorobą Peyronie’go można znaleźć w części Tkanka łączna i zaburzenia autoimmunologiczne.

Jak pracownicy służby zdrowia diagnozują chorobę Peyronie’go?

Mężczyźni z chorobą Peyronie’go są zazwyczaj kierowani do urologa – lekarza specjalizującego się w problemach seksualnych i moczowych.

Urolog rozpoznaje chorobę Peyroniego na podstawie Pana historii medycznej i rodzinnej oraz badania fizykalnego.

Badania obrazowe zazwyczaj nie są konieczne do zdiagnozowania choroby Peyroniego, ale mogą być wykorzystane do zebrania dodatkowych informacji na temat płytki nazębnej.

Historia medyczna i rodzinna

Urolog zapyta o Pana historię medyczną i rodzinną. Niektóre pytania mogą brzmieć

• Kiedy zaczęły się Pana objawy?
• Czy odczuwa Pan ból podczas erekcji lub w innych momentach?
• Czy ma Pan problemy z erekcją lub problemy ze współżyciem seksualnym?
• Czy ktoś w Pana rodzinie ma chorobę Peyroniego lub inne schorzenia?
• Czy przyjmuje Pan jakieś leki? Jeśli tak, to jakie?
• Czy ma Pan/Pani inne problemy medyczne lub schorzenia?

Badanie fizyczne

Urolog może zazwyczaj wyczuć płytki w penisie, niezależnie od tego, czy jest on w stanie wzwodu, czy nie.

Jeśli urolog musi zbadać Pana penisa podczas wzwodu, otrzyma Pan lek w zastrzyku, który spowoduje erekcję. Urolog może również poprosić Pana o robienie zdjęć penisa w stanie wzwodu w domu, aby ocenić krzywiznę podczas wizyt kontrolnych.

Jak pracownicy służby zdrowia leczą chorobę Peyroniego?

Celem leczenia jest zmniejszenie bólu, uzyskanie prostego lub prawie prostego penisa oraz przywrócenie i utrzymanie zdolności do odbywania stosunków płciowych.

Nie wszyscy mężczyźni z chorobą Peyroniego wymagają leczenia. W bardzo niewielu przypadkach, choroba Peyroniego ustępuje bez leczenia.1

Możesz również nie potrzebować leczenia, jeśli masz6

• małe płytki
• niewielkie lub żadne zakrzywienie penisa
• brak bólu
• brak problemów ze stosunkiem płciowym
• brak problemów z oddawaniem moczu

Jeśli potrzebujesz leczenia, Twój urolog może zalecić leczenie niechirurgiczne lub operację, w zależności od nasilenia objawów, stopnia wygięcia penisa i tego, czy choroba Peyroniego jest w fazie ostrej czy przewlekłej.

Twój urolog omówi z Tobą opcje leczenia i przeanalizuje możliwe skutki uboczne i rezultaty.

Poza leczeniem, Twój urolog może zalecić zmiany w stylu życia, aby zmniejszyć ryzyko ED związane z chorobą Peyroniego.

Bezoperacyjne metody leczenia

Bezoperacyjne metody leczenia obejmują zastrzyki, leki doustne i terapie medyczne. Mogą one być stosowane, gdy choroba Peyroniego jest w ostrej fazie.

Zastrzyki. Wstrzykiwanie leku bezpośrednio do płytek, zwane wstrzyknięciami śródskórnymi, może być wykonane w ostrej fazie. Miejsce wstrzyknięcia jest często znieczulane przed strzałem. Zabiegi te mogą być wykonywane w gabinecie lekarskim.

• Kolagenaza. Śródskórne zastrzyki z kolagenazy (Xiaflex) są obecnie jedynym zatwierdzonym przez FDA sposobem leczenia choroby Peyroniego. Kolagenaza jest enzymem, który pomaga rozbijać substancje tworzące blaszki miażdżycowe. Rozbicie blaszek miażdżycowych zmniejsza skrzywienie prącia i poprawia funkcje erekcyjne. Leczenie to jest zatwierdzone dla mężczyzn z penisami zakrzywiającymi się o więcej niż 30 stopni.7
• Werapamil. Werapamil jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi i może zmniejszyć ból prącia i krzywizny po wstrzyknięciu do płytki.1
• Interferon-alfa 2b. Interferon jest białkiem wytwarzanym przez białe krwinki. Badania pokazują, że zmniejsza on ból, zakrzywienie prącia i rozmiar płytki.7

Leki doustne. W chwili obecnej nie ma leków doustnych, które skutecznie leczą skrzywienie prącia.7 Jednakże, para-aminobenzoesan potasu jest stosowany w leczeniu przykurczu Dupuytrena i może zmniejszyć rozmiar płytki. Nie ma on wpływu na skrzywienie prącia.

Jeśli odczuwa Pan ból, urolog może zasugerować przyjmowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NSAIDS).

Nielekowe terapie medyczne. Inne terapie medyczne w leczeniu choroby Peyronie’go są nadal badane, aby sprawdzić, czy działają.7 Terapie te obejmują

• mechaniczną trakcję i urządzenia próżniowe – mające na celu rozciąganie lub zginanie prącia w celu zmniejszenia zakrzywienia
• terapię falami uderzeniowymi – skoncentrowane fale o niskim natężeniu skierowane na płytkę mogą być stosowane w celu zmniejszenia bólu1

Chirurgia

Urolog może zalecić operację w celu usunięcia płytki nazębnej lub wyprostowania prącia podczas erekcji. Operacja może być zalecana dla mężczyzn z chorobą Peyronie’go, gdy

• objawy nie uległy poprawie
• erekcje lub stosunek płciowy, lub jedno i drugie, są bolesne
• krzywizna penisa uniemożliwia odbycie stosunku płciowego

Eksperci medyczni zalecają, aby nie poddawać się operacji do czasu ustabilizowania się płytki i krzywizny penisa.1

Wiele rodzajów operacji leczy chorobę Peyroniego. Twój urolog zbada płytkę na Twoim penisie i rozważy najlepszy dla Ciebie rodzaj operacji. Badanie ultrasonograficzne pokaże dokładne położenie i rozmiar płytki.

Niektórzy mężczyźni mogą mieć komplikacje po operacji, a czasami operacja nie koryguje niektórych skutków choroby Peyroniego, takich jak skrócenie penisa.

Przeszczep. W tym zabiegu urolog usunie płytkę i zastąpi ją płatem tkanki pobranej z innej części ciała, takiej jak skóra lub żyła z nogi, wyhodowanej w laboratorium lub pochodzącej od dawcy narządów.

Ta procedura może wyprostować prącie i przywrócić mu długość utraconą w wyniku choroby Peyroniego.

Niektórzy mężczyźni mogą odczuwać drętwienie prącia i ED po zabiegu.

Plastyfikacja. W operacji plastrowania, urolog usunie lub uszczypnie kawałek tuniki białej z boku penisa po stronie przeciwnej do płytki, aby pomóc wyprostować penisa.

Ta procedura jest mniej prawdopodobna, aby spowodować drętwienie lub ED.

Plastrowanie nie może przywrócić długości lub obwodu penisa, a penis może stać się krótszy.

Wszczepienie urządzenia. Implanty prącia mogą być rozważane, jeśli mężczyzna ma zarówno chorobę Peyroniego, jak i ED.

Urolog wszczepia do prącia urządzenie, które może wywołać erekcję. Urządzenie może pomóc wyprostować penisa podczas erekcji.

W niektórych przypadkach sam implant wyprostuje penisa w odpowiedni sposób. Jeśli sam implant nie wyprostuje penisa, urolog może połączyć implantację z jedną z dwóch pozostałych operacji.

Czy mogę zapobiec chorobie Peyronie’go?

Badacze nie wiedzą, jak zapobiec chorobie Peyronie’go. W chwili obecnej nie stwierdzono, aby dieta i sposób odżywiania odgrywały rolę w zapobieganiu chorobie Peyronie’go.1

Badania kliniczne dotyczące choroby Peyronie’go

NIDDK prowadzi i wspiera badania kliniczne dotyczące wielu chorób i stanów, w tym chorób urologicznych. Badania te mają na celu znalezienie nowych sposobów zapobiegania, wykrywania i leczenia chorób oraz poprawy jakości życia.

Czym są badania kliniczne w chorobie Peyronie’go?

Badania kliniczne oraz inne rodzaje badań klinicznych są częścią badań medycznych i biorą w nich udział ludzie tacy jak Ty. Kiedy zgłaszasz się do udziału w badaniu klinicznym, pomagasz lekarzom i badaczom dowiedzieć się więcej o chorobie i poprawić opiekę zdrowotną dla ludzi w przyszłości.

Badacze badają wiele aspektów leczenia choroby Peyroniego, w tym skuteczność

• różnych leków
• innych rodzajów leczenia niechirurgicznego

Dowiedz się, czy badania kliniczne są dla Ciebie odpowiednie.

Jakie badania kliniczne dotyczące choroby Peyronie’go poszukują uczestników?

Możesz przejrzeć przefiltrowaną listę badań klinicznych dotyczących choroby Peyronie’go, które są otwarte i prowadzą rekrutację na stronie www.ClinicalTrials.gov. Listę można rozszerzyć lub zawęzić do badań klinicznych prowadzonych przez przemysł, uniwersytety i osoby prywatne; jednak NIH nie sprawdza tych badań i nie może zapewnić, że są one bezpieczne. Przed wzięciem udziału w badaniu klinicznym należy zawsze skonsultować się z pracownikiem służby zdrowia.

Czego dowiedzieliśmy się o chorobie Peyroniego dzięki badaniom finansowanym przez NIDDK?

NIDDK wspiera projekty badawcze mające na celu zgłębienie wiedzy na temat powstawania płytki nazębnej i roli genów.

Więcej informacji na temat choroby Peyroniego można znaleźć na stronie internetowej NIDDK.