Co roku ponad 400 000 osób umiera z powodu malarii – choroby uleczalnej. Aby szybko i skutecznie zwalczać tę chorobę, niezbędna jest zarówno wczesna diagnostyka, jak i leczenie malarii. Najlepszym dostępnym leczeniem, szczególnie w przypadku malarii wywołanej przez P. falciparum, jest terapia skojarzona oparta na artemizynie (ACT).

Głównym celem leczenia jest zapewnienie szybkiej i pełnej eliminacji pasożytów Plasmodium z krwiobiegu pacjenta, aby zapobiec postępowi niepowikłanego przypadku malarii w kierunku ciężkiej choroby lub zgonu. Z perspektywy zdrowia publicznego skuteczne leczenie ogranicza również przenoszenie zakażenia na inne osoby poprzez zmniejszenie rezerwuaru zakażenia oraz zapobieganie powstawaniu i szerzeniu się oporności na leki przeciwmalaryczne.

Pacjenci z podejrzeniem malarii powinni mieć potwierdzone rozpoznanie parazytologiczne za pomocą mikroskopii lub szybkiego testu diagnostycznego (RDT) przed rozpoczęciem leczenia przeciwmalarycznego. Leczenie oparte na podstawach klinicznych powinno być zastosowane tylko wtedy, gdy badania diagnostyczne nie są dostępne natychmiast, w ciągu 2 godzin od zgłoszenia się pacjenta do leczenia. Szybkie leczenie – w ciągu 24 godzin od wystąpienia gorączki – skutecznym i bezpiecznym lekiem przeciwmalarycznym jest konieczne, aby doprowadzić do wyleczenia i zapobiec zagrażającym życiu powikłaniom.

Używanie doustnej monoterapii opartej na artemizynie (oAMT) jest uważane za czynnik przyczyniający się do rozwoju i rozprzestrzeniania się oporności na artemizyny. WHO wezwała kraje, w których występuje malaria, do podjęcia działań mających na celu wstrzymanie produkcji i wprowadzania na rynek oAMT oraz do promowania dostępu do ACT o gwarantowanej jakości w leczeniu malarii falciparum.