Zapalenie krętka Crohna: Zapalenie jelita krętego (najdalszego odcinka jelita cienkiego) spowodowane chorobą Leśniowskiego-Crohna.

Choroba Leśniowskiego-Crohna jest przewlekłym zaburzeniem zapalnym, obejmującym przede wszystkim jelito cienkie i grube, które może jednak dotyczyć również innych części układu pokarmowego. Jej nazwa pochodzi od nazwiska lekarza, który po raz pierwszy opisał chorobę w 1932 r.

Choroba ta jest zwykle diagnozowana u osób w wieku kilkunastu lub dwudziestu lat, ale może wystąpić w każdym momencie życia. Choroba Leśniowskiego-Crohna może być stanem przewlekłym, nawracającym lub może powodować minimalne objawy z lub nawet bez leczenia.

W łagodnych postaciach, choroba Leśniowskiego-Crohna powoduje małe, rozproszone, płytkie obszary przypominające kratery (nadżerki) zwane wrzodami aftowymi na wewnętrznej powierzchni jelita. W poważniejszych przypadkach mogą pojawić się głębsze i większe wrzody, powodujące bliznowacenie, sztywność i zwężenie jelita, czasami prowadzące do jego niedrożności. Głębokie wrzody mogą przebić dziury w ścianie jelita, prowadząc do infekcji w jamie brzusznej (zapalenie otrzewnej) i w sąsiednich narządach.

Choroba Crohna ma wiele postaci: Zaangażowanie tylko jelita grubego (okrężnicy) nazywane jest Crohn’s colitis lub ziarniniakowym zapaleniem jelita grubego, podczas gdy zaangażowanie tylko jelita cienkiego nazywane jest Crohn enteritis. Najczęstszą częścią jelita cienkiego dotkniętą przez chorobę Leśniowskiego-Crohna jest ostatnia część, zwana jelitem krętym. Aktywna choroba w tym obszarze określana jest jako zapalenie jelita krętego Leśniowskiego-Crohna. Jeśli choroba dotyczy zarówno jelita cienkiego, jak i grubego, stan taki nazywany jest zapaleniem jelita Crohna (lub zapaleniem jelita krętego). Mogą być również stosowane inne terminy opisowe.

Objawami mogą być: ból brzucha, biegunka, wymioty, gorączka i utrata masy ciała. Choroba Leśniowskiego-Crohna może być związana z czerwonawymi, delikatnymi guzkami skórnymi oraz zapaleniem stawów, kręgosłupa, oczu i wątroby. Diagnoza jest powszechnie wykonywana za pomocą enterografii CT lub kolonoskopii. Leczenie obejmuje leki, które są przeciwzapalne, sterydy, leki biologiczne, modulatory immunologiczne lub antybiotyki. W ciężkich przypadkach może być konieczna operacja.

Choroba Crohna jest obszarem aktywnych badań na całym świecie i badane są nowe metody leczenia, które obiecują poprawę życia dotkniętych nią pacjentów.

PYTANIE

Regularność jelit oznacza codzienne wypróżnienie. Zobacz odpowiedź