Megiddo, współczesne Tel Megiddo, ważne miasto starożytnej Palestyny, górujące nad Równiną Ezdraelską (Dolina Jezreel). Leży około 18 mil (29 km) na południowy wschód od Hajfy w północnym Izraelu. Strategiczne położenie Megiddo na skrzyżowaniu dwóch szlaków wojskowych i handlowych nadało miastu znaczenie wykraczające daleko poza jego wielkość. Kontrolowało ono powszechnie używany przesmyk na szlaku handlowym między Egiptem a Mezopotamią, a także stało wzdłuż szlaku północno-zachodnio-południowo-wschodniego, który łączył miasta fenickie z Jerozolimą i doliną rzeki Jordan. Uważa się, że słowo Armagedon pochodzi od Megiddo, ponieważ przedrostek har oznacza „wzgórze” w języku hebrajskim; stąd Armageddon oznacza „Wzgórze Megiddo”.”

Wykopaliska na stanowisku prowadzili archeolodzy z Deutsche Orientgesellschaft (1903-05) oraz z Oriental Institute of the University of Chicago (1925-39). Wykopaliska te wykazały, że pierwsze miasto w tym miejscu powstało na początku IV tysiąclecia p.n.e. Megiddo zostało zdobyte przez egipskiego króla Thutmose III około 1468 roku. Izraelici w końcu zajęli Megiddo, wraz z innymi miastami w okolicy, a król Salomon odbudował miasto jako centrum wojskowe; wiele stajni, które zostały odkopane w Megiddo prawdopodobnie pochodzą z tego czasu. Okaleczona stela z inskrypcją odnotowuje zajęcie Megiddo przez Szeszonka I, który został królem Egiptu około 935 roku p.n.e. Król judzki Achazjasz zmarł w Megiddo około 842 roku p.n.e., a król judzki Jozjasz również tam zginął (609 p.n.e.), gdy przeciwstawiał się posunięciom egipskiego króla Necho II w kierunku Asyrii. Ostatnie śladowe pozostałości w Megiddo pochodzą z około 450 r. p.n.e. Prawie 400 fenickich kości słoniowych zostało znalezionych w tym miejscu, pokazując wpływy z różnych obszarów kulturowych Bliskiego Wschodu.

W czasach współczesnych Megiddo dało swoją nazwę ważnej bitwie wygranej przez brytyjskiego generała Edmunda Allenby’ego, który dowodził siłami brytyjskimi w Palestynie podczas drugiej części I wojny światowej. We wrześniu 1918 roku, w kilku punktach w pobliżu Megiddo, kawaleria Allenby’ego odcięła północny odwrót tureckich 7. i 8. armii po tym, jak jego piechota pokonała je na równinie nadmorskiej. Jego dobrze przemyślane operacje doprowadziły do ostatecznej klęski Turków na Bliskim Wschodzie.