Przylegający do granicy amerykańsko-kanadyjskiej, pośród Gór Żółwich, Międzynarodowy Ogród Pokoju znajduje się w geograficznym centrum kontynentu północnoamerykańskiego. Koncepcja ogrodu została po raz pierwszy przedstawiona w 1928 roku przez dr Henry’ego Moore’a, kanadyjskiego ogrodnika związanego z londyńskim Kew Gardens. Moore wyobrażał sobie ogrody jako pomnik pokoju i symbol przyjaźni między dwoma narodami. Zarząd składający się z przedstawicieli Stanów Zjednoczonych i Kanady został utworzony w celu nadzorowania projektu, a miejsce zostało formalnie poświęcone 14 lipca 1932 r. Ogród o powierzchni 2339 akrów obejmuje 888 akrów w Północnej Dakocie i 1451 akrów w Manitobie.

W 1933 r. architekt krajobrazu z Minneapolis, Hugh Vincent Feehan, zaprojektował główny plan dla formalnych ogrodów. Jego oryginalny plan Beaux-Arts zawierał oś główną wschód-zachód i oś drugorzędną północ-południe z symetrycznymi parterami. Na końcu głównej alei zaproponowano wieżę. W latach 1934-1941, U.S. Civilian Conservation Corps zagospodarował teren i stworzył jezioro Udall w kształcie półksiężyca, z większym jeziorem Stormon zbudowanym po stronie kanadyjskiej. Brak funduszy nie pozwolił na pełną realizację planów Feehana, natomiast plan generalny z 1966 r. nadal informuje o dodatkach do ogrodu, które obejmują założenie arboretum, nowe rabaty roślinne, szeroki na 18 stóp zegar kwiatowy i kilka pomników.