Istnieje kilka wariantów tego, co stanowi Muenster Cheese.

Ogólnie, jest to ser z umytą skórką, półtwardy, który jest miękki, kremowy i żółtawy w środku, z czerwoną lepką skórką na zewnątrz. Skórka jest jadalna, choć niektórzy ją odcinają, ponieważ ma bardzo słony smak, ponieważ jest myta solanką w trakcie dojrzewania. Ser jest bardzo łagodny, gdy jest młody, ale staje się bardzo, bardzo śmierdzący, gdy jest stary, a naprawdę śmierdzący, gdy jest bardzo stary.

Amerykańskie wersje są sprzedawane młodsze i o słabszym smaku niż wersje europejskie.

Niektóre wersje Muenster mogą być aromatyzowane anyżem lub kminkiem.

Muenster jest produkowany w Niemczech i Francji, jak również w Kopenhadze (Dania) i w Wisconsin (Ameryka.)

Północnoamerykański Muenster

Północnoamerykańska wersja jest zasadniczo imitacją europejskiego Muenster. Jest giętka, wilgotna i blada w środku, jest również dość mdła (niektórzy twierdzą, że jest jak lateks.) Jest jednak przydatna, gdy potrzebujesz sera, który zapewni ciało bez zakłócania smaku innych składników. Ma pewien zapach skórki, ale nie przekłada się to na smak sera.

Ta wersja jest robiona począwszy od pasteryzowanego pełnego mleka krowiego. Mleko jest częściowo odtłuszczone, podgrzewane, a następnie dodaje się do niego podpuszczkę i bakterie. Kiedy skrzepnie, skrzep jest krojony, serwatka jest odsączana, a skrzep umieszczany w formach. Formy odstawia się na 24 godziny. Następnie sery są wyjmowane z form i nacierane solą lub zanurzane w solance. Wstępne dojrzewanie serów trwa 3 tygodnie. Następnie małe sery dojrzewają od 4 do 6 tygodni, a duże od 2 do 3 miesięcy. Podczas dojrzewania sery są myte solanką.

Muenster francuski

Muenster francuski jest przez wielu uważany za najlepszy. Wersje farmerskie są produkowane z mleka niepasteryzowanego, a wersje przemysłowe z mleka pasteryzowanego. Te produkowane przemysłowo nie mają tak przenikliwego smaku i zapachu jak te wiejskie. Te wiejskie uzyskały francuski status AOC (patrz poniżej.)

Wersja zwana „Géromé” ma w sobie nasiona anyżu. Niektóre wersje produkowane w Alzacji zawierają kminek; nazywane są „Münster au Cumin.”

Nawet wersje francuskie bez kminku lub kminku są często podawane z kminkiem lub nasionami kminku na boku.

Muenstery francuskie są produkowane w rozmiarach od 4 uncji do 3 funtów (115 g do 1 1/3 kg.)

Muenstery AOC

Są to Muenstery wiejskie produkowane we Francji, którym przyznano francuski status AOC. Francuska pisownia słowa Muenster to Munster.

Do produkcji używa się niepasteryzowanego mleka krowiego.

Jeżeli ser jest wytwarzany w dolinie Gérardmer (w Lotaryngii), nazywa się go Munster-Géromé. Inne nazwy dla odmian tego gatunku AOC Muenster to Munster, Petit-Munster lub Petit-Munster Géromé.

Sery te mają wielkość od 5 do 8 cali (12 i 20 cm) szerokości i od 1 do 2 cali (3 do 5 cm) grubości. Zakres wagowy wynosi od 10 uncji (300 g) do 3 1/3 funta (1,5 kg.)

Małe sery dojrzewają 5 tygodni, duże od 2 do 3 miesięcy. 21 dni to minimalny czas dojrzewania dla Munster lub Munster-Géromé; le petit Munster lub petit Munster-Géromé dojrzewa minimum 14 dni.

Sery te są myte solanką i annato (w celu nadania koloru) i obracane co dwa dni. W trakcie dojrzewania umieszcza się je obok starych, aby bakterie ze starych serów mogły przejść do nowych.

Te wersje AOC mają błyszczącą czerwoną skórkę w kolorze cegły, co jest spowodowane bakteriami, ale wzmocnione przez dodatek annato.

Osiągnęły one również europejski status PDO (PDO nr rej. 2081/92). Nazwa PDO to Munster z Munster-Géromé, wytwarzany w Alzacji i Lotaryngii.

Sery te mają zawartość tłuszczu 45%. Bardzo mocno pachną, ale mają dużo smaku w kompensacji.

Niemieckie Muenstery

Niemiecką wersję, Münster, wytwarza kilka firm w Niemczech. Jedną z nich jest firma Glocknerhof (Käserei Glocknerhof) w Münstertal, Niemcy. Inna firma nazywa się „Käserei Zurwies” w Wangen w Niemczech. Wersja z Wangen ma łagodny smak. Jest bardzo blada, prawie biała, dojrzewa od 4 do 5 tygodni i jest sprzedawana w okrągłych kręgach o wadze 23 uncji (650 g), z pomarańczowo-żółtą lub pomarańczowo-czerwoną skórką.

Chociaż Muenster brzmi jak niemiecki ser, tak naprawdę już nim nie jest. W niemieckim mieście zwanym Münster (90 mil / 150 km na północ od Kolonii), nie produkuje się już żadnego sera.

Niemcy produkowali więcej Muenstera, ale eksport spadł w czasach nazizmu, co pozwoliło francuskim producentom stać się bardziej znanymi.

Substytuty

Bel Paese, Brick, Monterey Jack, Port du Salt, Mild White Cheddar

Odżywianie

Ser Muenster ma minimalną zawartość tłuszczu 45%.Nutrition FactsPer 1 oz (30 g)AmountKalorie105Węglowodany.3 gBiałko8.5 gWapń200 mg

Wskazówki historyczne

Zgodnie z wnioskiem o przyznanie CHNP złożonym dla sera Muenster, ser ten po raz pierwszy wyprodukowano w dolinie Flecht (obecnie zwanej Munster) na obszarze Europy znanym jako Haut-Rhin of Alsace, który obecnie (2007 r.) jest częścią Francji. W 500 r. mnisi z Irlandii założyli tam klasztor pod wezwaniem św. Grzegorza. Przez 200 lat po 575 r. Irlandia wysyłała mnichów za granicę, zakładając w sumie 113 klasztorów w całej Europie. W latach 600-tych do mnichów z doliny Flecht dołączyli benedyktyni przybyli z Włoch.

Niektórzy twierdzą, że ser nie był ani niemiecki, ani francuski: że był irlandzki, a nazwa Munster pochodzi od prowincji Munster w Irlandii. Wielu innych jednak odrzuca to i uważa, że słowo Munster pochodzi od łacińskiego słowa oznaczającego klasztor, „Monasterium”. Jednak irlandzcy zwolennicy nie dają się tak łatwo zniechęcić: wskazują na wersję przepisu Munster, która wciąż znajduje się na skrawku pergaminu w Bibliotece Opactwa (znanej jako „Stiftsbibliothek”) związanej z Domem (Katedrą) St Gallen, dawnym kościołem opactwa, w Szwajcarii. Jest napisany w języku irlandzkim z IX wieku.

Obszar Alzacji znajdował się pomiędzy Niemcami i Francją (lub raczej regionami, które stały się nimi w historii współczesnej) od 843 r. n.e. do 1945 r. n.e. W czasie, gdy przepis został spisany, Alzacja była niemiecka (niemiecka od 925 r. n.e. do 1648 r. n.e., od 1871 r. do 1919 r. i od 1940 r. do 1944 r.), ale wydaje się, że mnisi byli Francuzami (choć z tego, co wiemy, mogli mówić po łacinie zamiast po niemiecku lub francusku).)

Krótka historia tego obszaru jest następująca, trudno jest wiedzieć, czy określić ich mianem niemieckich czy francuskich, zwłaszcza, że Alzacja jest niemiecka znacznie dłużej niż francuska:

• • 843 AD – Alzacja staje się częścią Lotharingii. Lotharingia comprised present-day Alsace, Belgium, Lorraine, Luxembourg, Netherlands, and north-western Germany, as well as Italy, Burgundy, Provence and western Switzerland);
  • 870 – Alsace becomes part of the duchy of Swabia in the Holy Roman Empire, as per the terms of the Treaty of Meersen;
  • 1639 – France occupations Alsace;
  • 1648 – Traktat Westfalski przyznaje większość Alzacji Francji, ale miasta w niej, takie jak Strasburg, nadal zachowują sporą niezależność;
  • 1681 – Francja zajmuje Strasburg;
  • 1697 – Święte Cesarstwo Rzymskie formalnie podpisuje całą Alzację na rzecz Francji w traktacie z Rijswijck;
  • 1789 – Alzacja zostaje podzielona na dwa departamenty, Haut- i Bas-Rhin;
  • 1870 – 1871 – wojna francusko-pruska była kłopotliwa dla Francji. Niemcy zyskały kontrolę nie tylko nad Alzacją, ale także nad sąsiednią Lotaryngią.
  • 1919 – Traktat Wersalski przypisuje zarówno Alzację, jak i Lotaryngię z powrotem do Francji;
  • 1940 – Niemcy okupują i anektują Alzację i Lotaryngię ponownie;
  • 1944 – Alzacja i Lotaryngia wracają do Francji.

Irlandzki mnich, św. Columbanus z Irlandii, również założył klasztory w regionie Wogezów. Jedna z wersji ChNP, Munster-Géromé, pochodzi z okolic Géromé, miasta w Lotaryngii po drugiej stronie gór Wogezów.

Wskazówki językowe

Munster oznacza klasztor, pochodzi od łacińskiego słowa „monasterium.”

Alsace to po niemiecku „Elsaß”.

Wskazówki językowe

Munster oznacza klasztor, pochodzi od łacińskiego słowa „monasterium”.