Co to jest nadawca?

Nadawca to osoba lub podmiot, który wysyła coś do odbiorcy. Oznacza to, że nadawcą nie zawsze jest osoba fizyczna, może to być m.in. firma, organizacja, usługa lub placówka oświatowa.

To, co wysyła nadawca może być dokumentem, tekstem pisanym, np. listem lub e-mailem, jak również może to być przesyłka.

Słowo nadawca pochodzi od łacińskiego remittentis, a konkretnie od imiesłowu czynnego czasownika remittere, który składa się z przedrostka re- , oznaczającego „ponownie”, „jeszcze raz”, „cofnąć”, „cofnąć się”, „wstecz”; oraz mittere, oznaczającego „wysłać”. Przyrostek -nte wskazuje, że ktoś wykonuje tę czynność. Tak więc, zgodnie ze swoją etymologią, nadawca odnosi się do identyfikacji lub adresu (wstecz) osoby wysyłającej coś.

Generalnie, nadawca jest wyraźnie określony w adresie zwrotnym fizycznej koperty lub paczki, jak również w nagłówku wiadomości e-mail. Jednak nadawca nie zawsze może być zidentyfikowany lub anonimowy.

W wiadomości e-mail nadawca pojawia się w polu oznaczonym jako „Od:”. Ponadto, w zależności od rodzaju e-maila, nadawca zazwyczaj podpisuje się lub pojawia na dole wiadomości. W każdym przypadku nadawca powinien się zidentyfikować, zarówno w treści wiadomości e-mail, jak i w treści listu.

Więcej, ważne jest, aby nadawca umieścił pewne dane kontaktowe w adresie zwrotnym nadawcy, ponieważ list lub paczka mogą nie zostać dostarczone do odbiorcy i będą musiały zostać odesłane do nadawcy.

To, że nadawca się identyfikuje, nie zawsze jest obowiązkowe i zależy od rodzaju wysyłanej wiadomości. Jednak ich identyfikacja jest formalnością, która służy do poinformowania odbiorcy o tym, kto dokonał wysyłki.

Dane powszechnie umieszczane na kopercie lub opakowaniu, w przypadku wysyłki listu pocztą fizyczną, to:

• Identyfikacja nadawcy (jego imię i nazwisko).
• Pełny adres, który może zawierać nazwę ulicy i numer domu.
• Kod pocztowy.
• Region, stan lub prowincja.
• Kraj.

Na kopercie wysłanej przez fizyczną usługę pocztową, adres zwrotny z informacją o nadawcy jest zazwyczaj umieszczony z tyłu lub na odwrocie, na klapce zaklejającej koperty lub na lewym górnym marginesie przodu koperty (przód). Należy zaznaczyć, że układ tych danych będzie zależał od formatu listu, czy paczki, a także od rodzaju wysyłki.

Co to jest adresat?

W akcie komunikacyjnym adresat jest odbiorcą komunikatu. Jeśli chodzi o wysyłanie dokumentu, poczty lub paczki, adresat jest osobą lub podmiotem, który otrzymuje to wysłanie.

Słowo adresat pochodzi od łacińskiego destinare i składa się z przedrostka de-, oznaczającego „z góry na dół”; -stinare, oznaczającego „być twardym” lub „być stałym”; oraz z przyrostka -ario, oznaczającego „miejsce” lub „przynależność”. Tak więc adresat etymologicznie odnosi się do ruchu (kierunku) do konkretnego miejsca, w którym znajduje się odbiorca.

W przeciwieństwie do nadawcy, który może być anonimowy, w przypadku wysyłania fizycznego listu, dokumentu lub paczki, adresat musi być zawsze obecny.

W wiadomości e-mail adresat pojawia się w polu „Do:”. Podobnie jak w przypadku nadawcy, odbiorca jest często wyraźnie wskazany w treści wiadomości e-mail.

Gdy jest to fizyczna koperta lub paczka pocztowa, odbiorca jest identyfikowany w taki sam sposób jak nadawca. W ten sposób umieszczane są dane identyfikujące odbiorcę, takie jak Twoje imię i nazwisko oraz pełny adres.

W przypadku odbiorcy, dane, które z reguły znajdują się w kopercie lub fizycznym opakowaniu, są następujące:

• Identyfikacja odbiorcy (Twoje imię i nazwisko).
• Pełny adres, który może zawierać ulicę i numer domu.
• Kod pocztowy.
• Region, stan lub prowincja.
• Kraj.

Informacja o odbiorcy jest umieszczona z przodu koperty, zazwyczaj w prawym dolnym rogu lub w środku. Układ tych danych może być jednak różny, w zależności od formatu listu i rodzaju korespondencji.

Obsługa adresata

Obsługa adresata zależy od relacji między adresatem a nadawcą, a także od rodzaju przesyłanej poczty lub dokumentu oraz powodu nawiązania kontaktu.

Jeśli chodzi o tytuł grzecznościowy, jeśli jest to poczta do kogoś zaufanego, np. przyjaciela lub krewnego, użyj imienia tej osoby lub skróconego tytułu, takiego jak „Pan”, „Pani”, „Pani”, „D.”, itp, może być wystarczający w większości sytuacji.

W przypadku formalnego mailingu lub jeśli jest to odbiorca, którego nie znasz lub z którym nie łączy Cię relacja zaufania/znajomości, najlepiej jest również nadać mu formalne traktowanie. Najwłaściwsze byłoby więc zastosowanie zabiegu „Pan/Pani”, lub skrótu tytułu zawodowego lub naukowego tej osoby.

Traktowanie odbiorcy w treści dokumentu

Już w treści dokumentu, listu lub maila, ważne są również zaimki i sposób traktowania w mowie, kiedy nadawca odnosi się do odbiorcy.

Na przykład zaimek „ty” i tuteo są generalnie zarezerwowane dla odbiorców, z którymi istnieje relacja zaufania. Zaimki „usted” i ustedeo są zalecane w sytuacjach, w których adresat jest nieznany lub pozostaje z nim w formalnej relacji pełnej szacunku.