Nominalny produkt krajowy brutto jest miarą produkcji gospodarczej, która nie jest dostosowana do inflacji. PKB mierzy wszystko, co zostało wyprodukowane przez wszystkich ludzi i firmy w granicach danego kraju. Kiedy słyszysz raporty o PKB danego kraju, które nie określają typu, prawdopodobnie jest to nominalny PKB.

Biuro Analiz Ekonomicznych raportuje aktualny PKB Stanów Zjednoczonych dla każdego roku i kwartału. W 2019 r. nominalny PKB Stanów Zjednoczonych wyniósł 21,427 bln USD.

Gdy BEA raportuje kwartalny PKB, przedstawia go jako stopę annualizowaną. To mówi ci, że gospodarka wyprodukowałaby tę kwotę za rok, gdyby nadal szła w tym samym tempie. Każdego miesiąca, agencja zmienia kwartalne oszacowanie, gdy otrzymuje zaktualizowane dane.

Co mierzy nominalny PKB

Nominalny PKB obejmuje towary i usługi. Przy pomiarze dóbr, liczy tylko produkcję końcową. BEA nie liczy części wyprodukowanych w celu wytworzenia produktu. Na przykład, liczy ciężarówkę po jej wyprodukowaniu. Nie liczy części takich jak opony, osie czy siedzenia.

Nominalny PKB nie obejmuje sprzedaży. Na przykład, BEA liczy nowy samochód, kiedy jest on dostarczony do dealera. BEA rejestruje go jako dodatek do zapasów, co zwiększa PKB. Kiedy dealer go sprzedaje, wtedy BEA rejestruje to jako odjęcie do zapasów. To zmniejsza PKB, dopóki fabryka nie zbuduje innego samochodu na jego miejsce.

Usługi są krytycznym składnikiem PKB. Przykłady obejmują strzyżenie włosów, doradztwo finansowe i opiekę nad dziećmi. Ale BEA nie liczy niektórych usług, które są dla niego zbyt trudne do zmierzenia. Należą do nich nieodpłatna opieka nad dziećmi, opieka nad osobami starszymi lub prace domowe. Nie mierzy pracy wolontariuszy dla organizacji charytatywnych. BEA nie uwzględnia płatnej pracy, która jest nielegalna, zwanej również szarą strefą lub czarną strefą.

Nominalny PKB nie zawiera pełnych kosztów produkcji. Pomija on koszty zewnętrzne, takie jak zanieczyszczenie powietrza i wody, odpady nuklearne i wylesianie. Koszty te powstają w procesie produkcji, ale są ponoszone przez ogół społeczeństwa. Jedynym sposobem na uwzględnienie tych kosztów jest podatek Pigouviana, taki jak podatek węglowy.

Jak obliczyć nominalny PKB

Wzór na nominalny PKB to:

Są to również składniki PKB. Mówią one, ile każda branża wnosi do gospodarki.

Nominalny PKB a realny PKB

Nominalny PKB różni się od realnego PKB tym, że nie uwzględnia skutków inflacji i deflacji. W rezultacie, nominalny PKB może niedokładnie przedstawić prawdziwy wzrost, gdy porównuje się go rok do roku.

U.S. Bureau of Economic Analysis raportuje zarówno realny, jak i nominalny PKB. Oblicza ono rzeczywisty PKB Stanów Zjednoczonych jako roczny wskaźnik od wyznaczonego roku bazowego. Możesz zobaczyć różnicę między realnym i nominalnym PKB, gdy spojrzysz na nie w podziale na lata.

Musisz użyć nominalnego PKB, gdy inne zmienne nie wykluczają inflacji. Na przykład, jeśli porównujesz dług do PKB, musisz użyć nominalnego PKB, ponieważ dług danego kraju jest również nominalny. Zadłużenie Stanów Zjednoczonych w stosunku do nominalnego PKB pozostawało poniżej 100 procent do 2014 roku. Od tego czasu wskaźnik zadłużenia wzrastał każdego roku.

Kiedy powinieneś używać realnego PKB zamiast PKB

Musisz używać realnego PKB, kiedy porównujesz produkcję gospodarczą z jednego roku do następnego lub pomiędzy krajami.

Realny PKB mówi ci, czy gospodarka rośnie szybciej niż kwartał lub rok wcześniej. To ujawnia, gdzie gospodarka znajduje się w cyklu koniunkturalnym. Zmniejszające się tempo wzrostu PKB sygnalizuje kurczenie się gospodarki. Jeśli obecny PKB jest ujemny, gospodarka znajduje się w recesji. Idealna stopa wzrostu PKB wynosi od 2 do 3 procent.

Rezerwa Federalna przegląda stopę wzrostu PKB zanim zmieni stopę funduszy federalnych. Podniesie stopę, gdy wzrost jest zbyt szybki. Gdy tak się stanie, należy rozważyć kredyt hipoteczny o stałej stopie procentowej, aby zablokować niskie stopy procentowe.

Fed obniża stopy procentowe, gdy wzrost jest poniżej idealnej stopy. Wtedy właśnie należy zdecydować się na kredyt hipoteczny o zmiennym oprocentowaniu. Pozwoli to na skorzystanie z przyszłych niższych stóp procentowych. Inwestorzy również używają stopy wzrostu PKB, aby zdecydować, jak dostosować alokację aktywów w swoich portfelach.

Musisz użyć realnego PKB, aby porównać PKB w poszczególnych krajach. Jednak, aby zrekompensować różne koszty życia w poszczególnych krajach, należy również zastosować parytet siły nabywczej. Kraje o dobrych wskaźnikach wzrostu przyciągają więcej inwestorów do akcji, obligacji i długu państwowego.