Jeśli kiedykolwiek miałeś bolące niskie plecy, jesteś żywo zaznajomiony z tym, jak bolesne może to być. Choć często wskazujemy na napięte mięśnie lub problemy z dyskiem jako źródło bólu, nowe spostrzeżenia na temat powięzi rewolucjonizują sposób, w jaki myślimy o bólu pleców. Jest to wspaniała wiadomość dla 20-30% z nas cierpiących na ból pleców w danym momencie.

Ból pleców dotyka ponad 80% ludzi w ciągu całego ich życia. Jest on 5. główną przyczyną wizyt lekarskich w Stanach Zjednoczonych i jedną z głównych przyczyn przewlekłego bólu i niepełnosprawności. W wielu przypadkach pochodzenie bólu pleców pozostaje tajemnicą.

Badania opublikowane w prestiżowym czasopiśmie naukowym Pain sugerują, że może istnieć inny wymiar bólu pleców, który nie był wcześniej rozumiany. W szczególności skupiono się na roli powięzi piersiowo-lędźwiowej (TLF), która może odgrywać kluczową rolę w doświadczaniu przewlekłego bólu pleców.

Powięź, zwana również tkanką łączną, była wcześniej uważana za obojętny materiał „owijający” ciało. Ale coraz częściej badacze uznają jej rolę w szerokim zakresie funkcji organizmu, w szczególności zdrowia strukturalnego i równowagi.

„Powięź jest biologiczną tkaniną, która trzyma nas razem”, mówi Tom Myers, autor Anatomy Trains, książki, która bada linie powięziowe ciała. „Powięź to trójwymiarowa pajęczyna włóknistych, kleistych i mokrych białek, które utrzymują je wszystkie razem w ich właściwym położeniu.”

Powięź otacza większość struktur ciała, w tym nerwy, naczynia krwionośne, włókna mięśniowe i mięśnie, i tworzy złożoną, wzajemnie powiązaną sieć w całym ciele.

Bardzo podobnie jak w swetrze, „pociągnięcie” w jednej sekcji włókien powięzi może promieniować do innych regionów ciała. Ma to daleko idące implikacje dla tego, jak myślimy o bólu w dolnej części pleców.

Powięź piersiowo-lędźwiowa i ból w dolnej części pleców

Ponieważ naukowcy odkrywają coraz więcej na temat roli, jaką powięź odgrywa w funkcjonowaniu organizmu, jednym z obszarów zainteresowania jest rola powięzi piersiowo-lędźwiowej w bólu pleców.

Powięź piersiowo-lędźwiowa (TLF) jest wyspecjalizowaną formą powięzi znaną jako aponeuroza. Powięź to szeroki płat gęstej, włóknistej tkanki łącznej, który pokrywa i tworzy punkty końcowe i przyczepy kilku mięśni. Można o nim myśleć jak o płaskim arkuszu ścięgien połączonych razem.

Ból w dolnej części pleców jest łatwiejszy do zrozumienia, gdy rozpatrujemy go w kategoriach powięzi piersiowo-lędźwiowej. Często ból w dolnej części pleców jest odczuwany jako pochodzący z mięśni dolnej części pleców, ale w wielu przypadkach dotyczy również takich struktur jak ścięgna, mięśnie gruszkowate, mięśnie pośladkowe lub stawy, np. staw krzyżowo-biodrowy. Ból pleców może często promieniować z dolnej części pleców do górnej części pleców i ramion. Wszystkie te struktury są połączone przez TLF.

W rzeczywistości wiele z głównych mięśni pleców, tułowia i nóg przecina się z TLF. Na plecach łączy ona mięśnie latissimus dorsi, trapezius, rhomboid major i quadratus lumborum, a także prostowniki kręgosłupa i multifidi. W przypadku tułowia łączy mięśnie skośne zewnętrzne z plecami, a także stanowi punkt zaczepienia dla mięśnia pośladkowego wielkiego i ścięgien. Gęste włókna powięzi łączą się również z wieloma kluczowymi strukturami kostnymi kręgosłupa i pleców, w tym z wyrostkami kolczystymi klatki piersiowej, kością krzyżową, żebrami i biodrami (grzebieniem biodrowym).

Zważywszy na ten stopień wzajemnych powiązań, nietrudno zauważyć, że brak równowagi w częściach mięśni przyczepionych do TLF często jest przekazywany jako zwykły stres do TLF. Potwierdzają to nowe badania, które wykazały, że TLF zawiera liczne nocioreceptory, co sprawia, że jest w stanie wysyłać sygnały bólowe do mózgu. W części II tego artykułu omówimy nowe badania, które wykazały, że TLF jest nawet bardziej wrażliwa na ból niż mięśnie i inne tkanki łączne (ścięgna i więzadła).

Powięź piersiowo-lędźwiowa w ruchu

TLF jest centralnym elementem ruchów takich jak chodzenie, siedzenie i stanie. Kiedy ciężar ciała jest przenoszony z jednej nogi na drugą, obciążenia mechaniczne ciała są przenoszone z dolnej części pleców, miednicy i bioder przez TLF do górnej części pleców, ramion i barków. Siła przenoszona jest po przekątnej w osi x przez środek TLF w dolnej części pleców.

To oznacza, że TLF jest odpowiedzialna za zarządzanie znaczną ilością ciężaru i siły poprzez dolną część pleców. Dzieje się tak również podczas skręcania kręgosłupa. Jeśli wspinasz się pod górę, wchodzisz po schodach lub nosisz jakikolwiek ciężar na plecach lub ramionach, siła ta jest znacznie zwiększona.

Dlaczego do tej pory nie myśleliśmy o bólu w dolnej części pleców w kontekście TLF? Po pierwsze, do niedawna powięź była postrzegana jedynie jako obojętny materiał oplatający. Ponadto, w przeciwieństwie do mięśni i kości, TLF nie jest łatwo dostrzegalna przy użyciu obecnych technik obrazowania, takich jak zdjęcia rentgenowskie czy MRI (rezonans magnetyczny). Oznacza to, że nawet jeśli lekarze mogą zobaczyć TLF na obrazie, nie mogą zobaczyć go wystarczająco wyraźnie, aby zdiagnozować problem.

Jak zapobiegać bólowi dolnego odcinka kręgosłupa

Zrozumienie jak działają twoje plecy może być dobrym pierwszym krokiem w zapobieganiu bólowi dolnego odcinka kręgosłupa. Zwracaj uwagę na to, jak się poruszasz i rozważ swoją postawę podczas przenoszenia lub podnoszenia ciężkich przedmiotów. Oprócz świadomego poruszania się, warto rozważyć kilka innych kroków.

1. Usuń nadwagę – Kiedy rozważasz biomechanikę ruchu, staje się jasne, że im więcej ważysz, tym większą siłę wywierasz na dolną część pleców, kręgosłup, biodra i TLF, z których wszystkie są powiązane z bólem w dolnej części pleców.

2. Zachowaj prawidłową postawę – Zwracaj uwagę na to, jak siedzisz, stoisz i poruszasz się. Ułożenie pleców i bioder może mieć ogromny wpływ na siłę, jaką pochłaniają dolne partie pleców oraz na obciążenie, jakie są na nie nakładane.

3. Wstań i ruszaj się – Wierz lub nie, ale siedzenie powoduje 4 razy większe obciążenie mechaniczne pleców niż stanie. Niski odcinek kręgosłupa jest odbiorcą wielu z tych obciążeń. Wstań, przejdź się i wejdź w rutynę ruchu.

5. Wzmocnij kręgosłup – Czy to poprzez delikatną jogę, czy bardziej aktywne ćwiczenia i programy wzmacniające, upewnij się, że zwracasz uwagę na swój kręgosłup i mięśnie brzucha. Idealne mogą być ćwiczenia wzmacniające rdzeń, które można znaleźć w jodze i pilatesie.

B Grace Bullock, PhD, E-RYT 500 jest psychologiem, naukowcem, edukatorem, ekspertem w dziedzinie jogi i mindfulness oraz autorką książki Mindful Relationships: Seven Skills for Success – Integrating the Science of Mind, Body and Brain. Jej misją jest redukcja stresu, poprawa zdrowia i samopoczucia oraz polepszenie jakości związków. Oferuje zajęcia, warsztaty, publikacje i badania, które łączą mądrość neuronauki stosowanej, psychofizjologii, psychologii oraz nauki i praktyki kontemplacyjnej. Jej celem jest umożliwienie jednostkom, grupom, liderom i organizacjom zredukowania chronicznego stresu i zwiększenia świadomości, uwagi, współczucia, uważności i efektywnej komunikacji, aby wzmocnić relacje, uwolnić dysfunkcyjne wzorce i odblokować nowe, zdrowe sposoby bycia. Dr Bullock jest również dyrektorem założycielem i głównym konsultantem International Science & Education Alliance, organizacji poświęconej wyjątkowym badaniom, ewaluacji programów, projektowaniu ocen, planowaniu strategicznemu i budowaniu potencjału w celu wspierania równości, różnorodności programowej i integralności naukowej oraz promowania skutecznego przywództwa, podejmowania decyzji i zmian społecznych. Bullock jest certyfikowanym terapeutą Viniyogi i wykładowcą w programie szkoleniowym Integrated Health Yoga Therapy (IHYT). Jest byłym starszym pracownikiem naukowym w Mind & Life Institute i byłym redaktorem naczelnym International Journal of Yoga Therapy. Więcej informacji można znaleźć na stronie www.bgracebullock.com.