Andrea Mendoza, Reporter
Kultura Salwadoru jest pełna wielu tradycji i zwyczajów. Aby zanurzyć się w kulturze Salwadoru, trzeba znać kilka podstawowych faktów na temat tego kraju.
Salwador jest krajem o powierzchni 8,260 mil kwadratowych w Ameryce Środkowej, pomiędzy Gwatemalą i Hondurasem. Góry dzielą kraj na południowy pas nadmorski, centralne doliny i płaskowyże oraz północne góry. Regiony te stworzyły niewielkie różnice kulturowe ze względu na różne uprawy w każdym z nich. Kawa uprawiana w górach i trzcina cukrowa na wybrzeżu zapewniają ludności wiejskiej płatną pracę, podczas gdy w dolinach centralnych uprawia się kukurydzę i fasolę na potrzeby własne i na sprzedaż. Większość przemysłu znajduje się w centrum kraju, gdzie mieści się stolica, San Salvador. Inne duże miasta to San Miguel na wschodzie i Santa Ana na zachodzie.
Katherine Valle, studentka Pierce College, urodziła się w mieście San Salvador i mieszkała tam do czasu, gdy jej rodzina wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych, gdy miała 10 lat. Jej historia jest historią wielu imigrantów przybywających do USA. Rodzina Valle przybyła do Stanów Zjednoczonych w poszukiwaniu „el sueno Americano”, czyli amerykańskiego snu. Zostawiła swoich przyjaciół, rodzinę, kulturę i dom, aby przyjechać do Ameryki.
„Pamiętam, że przyjechałam tutaj i poszłam do Walmartu,” powiedziała Valle. „Byłam dosłownie zszokowana, kiedy zobaczyłam tyle jedzenia i telewizorów. W naszej telewizji w domu widziałam amerykańskie reklamy o tych chudych telewizorach, a pierwsze, które zobaczyłam, były w Walmarcie.”
Prawie wszyscy mieszkańcy mówią po hiszpańsku, który został przywieziony przez konkwistadorów. Przed hiszpańskim podbojem, obszar ten był zamieszkiwany przez Indian Pipil. Bardzo niewielu Salwadorczyków mówi teraz w języku tubylców, który praktycznie zaniknął po 1932 roku, kiedy to generał Maximilio Hernández Martínez stłumił opór ludności wiejskiej, masakrując 30 000 głównie indiańskich chłopów. Ci, którzy przeżyli la Matanza („masakrę”), ukrywali swoją indiańską tożsamość zmieniając ubiór i mówiąc tylko po hiszpańsku. Niektóre pozostałości języka Pipil pozostały w codziennym salwadorskim języku hiszpańskim.
Student Pierce Denis Anzora również urodził się w Salwadorze. Przybył do Stanów Zjednoczonych w wieku 13 lat i zmagał się z barierą językową w szkole. Czuł, że jego dom był schronieniem przed szkołą, ponieważ bardzo trudno było mu się nauczyć angielskiego.
„Oglądałem całą masę programów po angielsku, aby mi pomóc”, powiedział Anzora. „Nickelodeon i Disney channel były moim życiem i edukacją. Lepiej uczyłam się oglądając telewizję niż siedząc w klasie.”
Dla Salwadorczyków, ich flaga może wydawać się reprezentować korupcję w kraju, ponieważ Salwador jest piątym najbardziej niebezpiecznym krajem w Ameryce Południowej, według worldatlas.com. Ale dla niektórych flaga reprezentuje dumę i honor. Flaga składa się z dwóch niebieskich poziomych pasów z białym pasem pośrodku. Na środku znajduje się herb z napisem „1821”, rok uzyskania niepodległości. Salwadorczycy w Stanach Zjednoczonych często posiadają tablice z flagą jako symbol dumy narodowej. Od czasu niepodległości, kolor niebieski we fladze symbolizuje poparcie dla rządzącej oligarchii.
Dla byłego studenta Pierce’a, Ramsaya Floresa, flaga reprezentuje dumę i solidarność. Flores jest rekruterem w Korpusie Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych i przybył do USA w wieku 17 lat. Przyjechał studiować inżynierię lądową, ale ostatecznie zdecydował się wstąpić do sił zbrojnych.
„Mieszkałem większość mojego życia w Salwadorze, a kiedy tu przyjechałem, atmosfera była zupełnie inna”, powiedział Flores. „Wszyscy mówią, że życie w Stanach Zjednoczonych to najlepsza rzecz w życiu, ale ja tego nie znosiłem. Dopiero kiedy wstąpiłem do Marines, naprawdę poczułem, o co chodzi w tym kraju, ale nadal tęsknię za moim Salwadorem.”
Salwador jest społeczeństwem, które trzyma się tradycyjnej postawy machismo, w której kobiety zostają w domu i zajmują się obowiązkami domowymi, podczas gdy mężczyźni idą do pracy i utrzymują rodzinę. Jednak te role są kwestionowane przez kobiety, które szukają pracy. Wiele małżeństw jest nieformalnych, co oznacza, że para zakłada dom z pominięciem nabożeństwa w kościele. Jest to związek uznawany prawnie. Związki, które obejmują ceremonię religijną są również prawnie uznawane, jednak zazwyczaj są one uważane za trwałe więzi. Około 75% Salwadorczyków uważa się za katolików, a Kościół tradycyjnie nie toleruje rozwodów, jak podaje worldatlas.com.
„Dorastałem w mentalności, że muszę być żywicielem rodziny”, powiedział były student Carlos Molina. „W moim kraju role płci są bardzo podzielone. Myślę, że tak samo jest w innych miejscach, nie tylko w Salwadorze. Mój tata jest bardzo surowy dla mnie, ponieważ chce, żebym był jedynym, który jest w stanie zapewnić moją przyszłość, moją rodzinę.”
Obaj Carlos i jego siostra Karla Molina, była studentka Pierce, pamiętają jak to jest dorastać z postawą machismo.
„Nasi rodzice są typową parą machismo,” powiedziała Karla Molina. „To znaczy nasza mama pracuje, ponieważ stawia nam studia, ale nadal musi wracać do domu i robić kolację, sprzątać dom i robić te rzeczy jak gospodyni domowa.”
Niektóre tradycje Salwadoru obejmują pokazywanie fajerwerków podczas Bożego Narodzenia, poświęcenie dziewięciu nocy na modlitwę za dusze zmarłych i używanie tradycyjnej medycyny na choroby ludowe. Zwyczaje te są głęboko zakorzenione w większości Salwadorczyków, podobnie jak medycyna naturalna i leczenie. Podczas gdy nowoczesna medycyna ma swoje miejsce w Salwadorze, tradycyjni uzdrowiciele również utrzymują swoją rolę w społeczeństwie, wraz z chorobami ludowymi. Na przykład, tradycyjne wierzenia salwadorskie sugerują, że dzieci cierpiące na gorączkę mogą również cierpieć na „złe oko”, stan, który jest rozwiązywany tylko wtedy, gdy osoba odpowiedzialna za przekazanie złego oka żuje zioła i nakłada powstały płyn na dziecko.
„Moja babcia nie wierzy w tabletki”, powiedział student Diego Ramirez. „Jeśli masz kaszel lub coś innego, da ci ten paskudny syrop, który robi w domu, a jeśli jesteś poważnie umierający, to wtedy zacznie myśleć o wizycie u lekarza, po prostu nie wierzy w lekarzy i szpitale.”
Salwadorczycy są dumni ze swojej kultury, szczególnie z jedzenia i miłości do piłki nożnej.
Salwadorczycy są fanatykami piłki nożnej i uczynili z niej swój sport narodowy. Estadio Cuscatlán w San Salvador jest największym stadionem w Ameryce Środkowej, o pojemności nieco ponad 45 000 miejsc. Stadion jest domem narodowej drużyny piłkarskiej, jak również drużyn klubowych Alianza F.C. i San Salvador F.C.
„Wszystko jest piękne w piłce nożnej”, powiedział Carlos Molina. „Piłka nożna jest uniwersalnym i najlepszym sportem, jaki istnieje. Każdy w Salwadorze chce być piłkarzem.”
Jeśli chodzi o jedzenie w Salwadorze, kukurydza jest podstawą diety i jest najczęściej robiona w grube tortille, które są jedzone przy każdym posiłku, a także podawane jako tamales i w gęstym napoju kukurydzianym zwanym atol. Mała czerwona fasola jest kolejną podstawą, często podawaną z różnymi owocami i warzywami, takimi jak mango, papaja, tamaryndowiec, pomarańcze, banany, arbuz, ogórek, pakaja, sałata, pomidory i rzodkiewka. Salwadorczycy jedzą również ryż, jajka, kurczaka, wieprzowinę, wołowinę, ryby i owoce morza oraz niektóre mięsa z dziczyzny. Najpopularniejszym napojem jest kawa, a także wysoko słodzone napoje owocowe. Elotes (nowa kukurydza) jest spożywana we wrześniu, zanim kukurydza stwardnieje. Z tych elotes wyrabia się kukurydziane tamales. Te tamales są często spożywane na specjalne okazje.
W każdą drugą niedzielę listopada, kraj Salwador i wszystkie międzynarodowe wspólnoty salwadorskie świętują Narodowy Dzień Pupusas. Pupusas są głównym daniem narodowym w Salwadorze. Możesz znaleźć pupusas gdziekolwiek na świecie, gdzie jest społeczność salwadorska.
Więc, aby w pełni zrozumieć kulturę salwadorską, trzeba wyjść i spróbować doświadczyć kultury samemu, tak jak ja to zrobiłem.
Na szczęście Waszyngton ma dużą społeczność salwadorską, a więc jest wiele restauracji, które oferują autentyczne salwadorskie jedzenie. Istnieje około 15 salwadorskich restauracji zlokalizowanych w obszarze Puget Sound. Restauracje, które serwują pyszne pupusas to Mi Chalateca w Federal Way, El Pulgarcito w Lakewood i restauracja Las Palmas w SeaTac. Pupusas są wykonane z grubej, ręcznie robionej tortilli kukurydzianej, która jest wypełniona różnymi składnikami – miękkim serem, smażoną fasolą, wieprzowiną, warzywami itp. – Pupusas są spożywane zazwyczaj z lekko sfermentowaną sałatką z kapusty i marchewki marynowaną w occie, zwaną curtido. Pupusas istnieją od wieków, po raz pierwszy zostały stworzone przez plemiona Pipil. Pupusa jest bardzo prostym daniem, które może być manipulowane, aby praktycznie mieć wszystko, co chcesz na nim i to jest to, co czyni to danie bardzo interesującym; możesz mieć go w dowolny sposób, który chcesz.
Aby zbadać hype pupusa, wziąłem wycieczkę na północ do Federal Way i odwiedziłem Mi Chalateca. Łatwo byłoby przeoczyć Mi Chalateca ukrywającą się wśród salonów samochodowych i banków wyściełających autostradę Pacific, ale bądźcie przygotowani na otrzymanie cennego daru, jakim jest pupusa. Wnętrze jest proste, trochę zaniedbane, ale zawsze czyste. Miejsce prowadzone jest przez uważny i przyjazny personel. Pupusy są zawsze robione na świeżo i zajmują trochę czasu, dlatego cierpliwość jest zalecana, jeśli chcesz tu zjeść. Pupusas są puszyste na zewnątrz, a w środku ciepłe i lepkie. Fasolowo-serowe nadzienie klei się do ust, dzięki czemu niebiański smak utrzymuje się dłużej na kubkach smakowych. Istnieje wiele możliwości wyboru nadzienia, pikantne curtido oraz aromatyczny i pikantny gorący sos.
Oprócz pupusas, ich menu serwuje również inne salwadorskie potrawy, takie jak yucca con chicharron, która jest daniem z ziemniaków jak korzeń, serwowana z sałatką z kapusty i smażoną wieprzowiną, pastelitos de carne, które są foliowaną i smażoną tortillą kukurydzianą wypełnioną warzywami i wołowiną, oraz empanadas de platano, które są smażonymi platanami wypełnionymi kremowym mlekiem. Udało mi się spróbować większości pozycji z menu, ponieważ jedzenie nie było bardzo drogie. Talerze wahają się od 2,50 do 13 dolarów. Wszystko było robione od podstaw, gdy tylko złożyliśmy zamówienie, więc nic nie było zimne, gdy dotarło na nasz stół. Wszystko naprawdę smakowało jak w niebie i żadne salwadorskie doświadczenie nie będzie kompletne bez skosztowania tego jedzenia.
El Salvador jest krajem pełnym tradycji i zwyczajów. Jest bogaty w tradycje, takie jak naturalne leczenie, pasje do piłki nożnej i podstawowe potrawy, takie jak pupusas.
The Puyallup Post jest wielokrotnie nagradzanym medium informacyjnym Pierce College Puyallup w Puyallup, Washington. Copyright The Puyallup Post 2018. Znajdź nas na Facebooku, Twitterze, Instagram i Youtube @thepuyalluppost
- Autor
- Recentent Posts
- Współpracownicy w macierzyństwie – 25 maja, 2017
- Beauty and the Beast does right by predecessor – April 29, 2017
- Welcome Days kick off spring quarter – April 29, 2017