Przegląd
W tym artykule autor wyjaśnia obraz kliniczny, patofizjologię, diagnostykę i postępowanie w omdleniach kaszlowych. Pacjenci z omdleniami kaszlowymi to głównie umięśnieni mężczyźni w średnim wieku, z nadwagą, obecnie lub dawniej palący, mający tendencję do nadużywania alkoholu. U zdecydowanej większości tych pacjentów występuje przewlekły kaszel, okresy silnego kaszlu i dowody na obturacyjną chorobę płuc. Postępowanie w omdleniach kaszlowych koncentruje się na leczeniu kaszlu (np. leki rozszerzające oskrzela i przeciwkaszlowe) oraz na schorzeniach leżących u jego podłoża. Zaprzestanie palenia tytoniu jest ściśle związane ze zmniejszeniem objawów i powinno być silnie promowane. Długoterminowe rokowanie w omdleniach kaszlowych zależy w dużej mierze od rokowania w chorobie podstawowej, ale same omdlenia kaszlowe mogą prowadzić do poważnych uszkodzeń ciała, w tym rozwarstwienia tętnic kręgowych.
Kluczowe punkty
|
– Pacjenci z omdleniami kaszlowymi to głównie umięśnieni, otyli mężczyźni w średnim wieku, którzy są aktualnymi lub byłymi palaczami i mają tendencję do nadużywania alkoholu. |
|
|
– Kilka (niekoniecznie wzajemnie się wykluczających) procesów patofizjologicznych może powodować lub przyczyniać się do omdleń związanych z kaszlem, w tym wywołane zjawiskiem Valsalvy zmniejszenie rzutu serca, zwiększenie ciśnienia śródczaszkowego, zaburzenia rytmu serca, pobudzenie nadwrażliwej zatoki szyjnej, wywołana kaszlem odruchowa hipotensja i bradykardia, skurcz krtani, nasilenie niedrożności odpływu z lewej komory serca, uderzenie przepukliny pnia mózgu, zmniejszenie mózgowego przepływu krwi, niewydolność zastawki żyły szyjnej wewnętrznej, rzadko drgawki. |
|
|
– Postępowanie w omdleniach spowodowanych kaszlem koncentruje się na leczeniu kaszlu (np. lekami rozszerzającymi oskrzela i przeciwkaszlowymi) i schorzeń leżących u jego podłoża, ale czynność serca, ciśnienie tętnicze, objętość krwi, zmiany wywołane odruchem i drożność naczyń zewnątrzczaszkowych mogą wymagać odrębnego postępowania. |
|
|
– Zaprzestanie palenia tytoniu jest ściśle związane ze zmniejszeniem objawów i powinno być silnie promowane. |
|
|
– Długoterminowe rokowanie w omdleniach kaszlowych zależy w dużej mierze od rokowania w chorobie podstawowej, ale same omdlenia kaszlowe mogą prowadzić do poważnych obrażeń ciała, w tym rozwarstwienia tętnic kręgowych. |
Historyczna notatka i terminologia
Ale najwyraźniej znane brytyjskiemu lekarzowi Williamowi Heberdenowi (1710 do 1801) pod koniec XVIII wieku (Heberden 1802), Francuski neurolog Jean-Martin Charcot (1825 do 1893) po raz pierwszy wyraźnie opisał omdlenia kaszlowe w latach 70-tych XIX wieku i określił je jako „zawroty krtani” (Charcot 1876; Charcot 1879).
Charcot przypisał objawy odruchowemu podrażnieniu nerwów krtaniowych. Późniejsi autorzy generalnie przypisywali objawy „padaczce krtaniowej” aż do okresu około II wojny światowej, kiedy to brytyjski lekarz wojskowy Sir Alan Filmer Rook (1892 do 1960) i inni sugerowali mechanizmy sercowo-naczyniowe (Whitty 1943; Rook 1946). W tym czasie Rook był wicemarszałkiem lotnictwa w Królewskich Siłach Powietrznych i honorowym lekarzem króla Anglii.
W tym artykule skupimy się na omdleniach kaszlowych; omdlenia czkawkowe (Funakawa i Terao 1998) i omdlenia kichania (Corbett i wsp. 1976) są mniej powszechne, ale blisko spokrewnione z innymi schorzeniami, które najwyraźniej działają dzięki podobnym mechanizmom patofizjologicznym.
Omdlenie kaszlowe jest jednym z tak zwanych omdleń sytuacyjnych, które występują bezpośrednio po sytuacjach poprzedzających, takich jak oddanie moczu, defekacja, kaszel lub przełykanie (Brignole 2005). Zasadniczo takie omdlenia sytuacyjne są uważane za formy omdleń pośredniczonych przez neurony, z odruchowym rozszerzeniem naczyń lub bradykardią (Brignole 2005; Grubb 2005), ale w grę mogą wchodzić również inne mechanizmy.