Legendarny wygląd Sophii Loren jest podbudowany tajemnicą. Jak w przypadku wielu klasycznych gwiazd filmowych, pod powierzchnią dzieją się rzeczy, o których ludzie nie wiedzą. Dlatego też, gdy Loren ujawniła, że prowadziła osobiste dzienniki, ale je spaliła, wiele osób zaczęło się zastanawiać. W 2015 roku wydała autobiografię, w której opowiedziała sporą część swojej historii. Fani filmu powinni być jej za to wdzięczni.

Urodziła się jako Sofia Villani Scicolone w Rzymie, w 1934 roku. Jej matka, Romilda Villani, była nauczycielką gry na fortepianie i aktorką, której podobieństwo do Grety Garbo sprawiło, że prawie wyjechała do Hollywood jako dublerka. Niestety jej surowa rodzina zabroniła jej tego.

Romilda związała się z inżynierem budowlanym Riccardo Scicolone, ojcem Sophii i jej młodszej siostry Marii. Według doniesień, był on kimś, kto nie odgrywał praktycznie żadnej roli w życiu rodzinnym. Sophia spotkała go tylko 3 razy.

Niezamężna Romilda przeniosła Sophię do Pozzuoli, nadmorskiego miasta, gdzie wiedli życie pełne trudów. „Wychowywała się w skrajnym ubóstwie, dzieląc sypialnię z ośmioma osobami w domu swoich dziadków i mieszkając z innymi krewnymi” – pisze Direct Expose. „Warunki w końcu stały się tak złe… że matka Loren czasami brała wodę z chłodnicy samochodowej, aby nakarmić nią swoje córki.”

Druga wojna światowa pogrążyła ich życie w kolejnych zawirowaniach. Ale Sophia Loren, jak ją nazywano, nie potrzebowała dużo czasu, aby zaistnieć na światowej scenie. Jako nastolatka wraz z matką wróciła do Rzymu, mając na uwadze show-biznes. Sophia wzięła udział w konkursie Miss Włoch i zaczęła zwracać na siebie uwagę.

Jayne Mansfield próbuje skraść show na imprezie 20th Century-Fox promującej Sophię Loren 12 kwietnia 1957 roku w Los Angeles. (Photo by Earl Leaf/Michael Ochs Archives/Getty Images)

Pracowała jako modelka, choć zadziwiająco jej początkowe opinie były negatywne. W 2014 roku Telegraph opisuje, jak „Loren powiedziano, że jej proporcje twarzy są złe. Że jej nos był zbyt duży.” Wredny snapper nie włożył wgniecenia w jej determinację i „nigdy nie marzyła o zmianie czegokolwiek. Wiedziała, kim jest.”

Jej pierwsze spotkanie z Hollywood miało miejsce w 1951 roku w starożytnym rzymskim eposie Quo Vadis, z Robertem Taylorem i Deborah Kerr w rolach głównych. Nakręcony we Włoszech film dał Loren przedsmak życia przed kamerą, choć w roli statystki.

Sophia Loren jako Epifania Parerga w filmie „Milionerka”, 1960. (Fot. Silver Screen Collection/Hulton Archive/Getty Images)

Rozpoczęła długą karierę zarówno w kinie amerykańskim, jak i europejskim. Do najważniejszych filmów, w których wystąpiła, należą: film antologii La Favorita (1952, kiedy przyjęła swoje profesjonalne nazwisko), komedia romantyczna Zaczęło się w Neapolu (1960) oraz dalsza intryga historyczna w filmie Upadek Cesarstwa Rzymskiego (1964).

Oskary nadeszły, dzięki jej roli włoskiej matki w Dwóch kobietach (1960). To był pierwszy raz, kiedy film nieanglojęzyczny zdobył nagrodę dla najlepszej aktorki.

Najbardziej znanym filmem hollywoodzkim z jej udziałem była Duma i namiętność (1957). Film, którego akcja rozgrywa się w czasach wojen napoleońskich i oparty jest na powieści C.S. Forestera, był jej wielkim amerykańskim debiutem. Loren została obsadzona u boku gwiazd kina: Cary’ego Granta i Franka Sinatry. Ol' Blue Eyes zaprzyjaźnił się z nią, podobnie jak Grant. Jednak intencje Granta były bardziej niż platoniczne.

Sophia Loren w filmie „Milionerka” 1961 (zdjęcie RDB/ullstein bild via Getty Images)

„Prawdopodobnie nie ma większej ekranowej chemii”, zauważył Telegraph. „Ona była nim zachwycona, on był nią zauroczony.”

Przez lata Grant podrywał swoją (dużo młodszą) partnerkę. Oboje byli w związkach. Grant był żonaty, a Loren była niemalże uwiązana do włoskiego producenta i innego starszego mężczyzny – Carlo Pontiego. Para nie mogła wziąć ślubu, ponieważ Ponti nie mógł rozwieść się ze swoją żoną zgodnie z prawem katolickim.

Loren w scenie z filmu „The River Girl” (zdjęcie Donaldson Collection/Getty Images)

Loren wydawała się rozdarta, wdając się w romans z jednym z czołowych mężczyzn Tinseltown. Jednak dla niej Ponti był miłością jej życia i kimś, kto zapewniał bezpieczeństwo i przestrzeń do zapuszczenia korzeni. „Cary należał do innego świata w Ameryce”, powiedziała Telegraphowi. „Czułam, że nigdy tam nie będę pasować. Nigdy nie miałabym tam przyszłości ze względu na moją narodowość”. Była oficjalnie żoną Pontiego od 1966 roku aż do jego śmierci w 2007 roku. Mieli dwójkę dzieci.

As well as defying the odds onscreen, Loren had her fair share of scrapes in real life. Jej dom z dzieciństwa w Pozzuoli został zbombardowany przez aliantów. Direct Expose pisze, że w pewnym momencie została „powalona na ziemię i jednocześnie trafiona odłamkami”. Do dziś ma bliznę po ranie na podbródku.”

Później kręciła w 1957 roku przygodę Legenda o zaginionych z Johnem Wayne’em, kiedy prawie zginęła w swoim pokoju hotelowym. Niesprawny piecyk gazowy mógł ją udusić, gdyby nie szybka reakcja Rossano Brazziego, który wyciągnął ją w bezpieczne miejsce po tym, jak straciła przytomność, próbując wyczołgać się na korytarz.

Sophia Loren w 1955 roku

Niebezpieczeństwo innego rodzaju czekało na nią podczas publicznego wydarzenia w tym samym roku, kiedy poznała Jayne Mansfield. Chytra reakcja Loren na dekolt Mansfield została uchwycona przez fotografów. Później Loren żartowała, że bała się, że sukienka pęknie pod naciskiem. Mój charakter to moja najlepsza cecha” – powiedziała w „Telegraph”. A jej biedne pochodzenie nigdy nie było daleko od jej myśli. „Chciałam powiedzieć, co mi się przytrafiło, bo jestem dumna” – mówiła. „Byłam naprawdę nikim, małą dziewczynką, nieszczęśliwą, w desperacji z powodu życia, jakie prowadziłam z moją rodziną i bez ojca.”

Related Article: Rita Hayworth – The Ups and Downs of Hollywood’s Original Love Goddess

Nie tylko znalazła szczęście w błyskotliwej karierze, znalazła zadowolenie w silnych wartościach rodzinnych i wewnętrznej łasce, która przeniosła ją przez niektóre trudne czasy.