Zwyczaje

Pająki piwniczne budują luźne, nieregularne pajęczyny w miejscach o podwyższonej wilgotności względnej, takich jak domy, szopy, stodoły i magazyny. W obrębie tych struktur pająki piwniczne najczęściej występują w ciemnych i wilgotnych miejscach, m.in. w narożnikach okapów, okien i sufitów w piwnicach, suterenach, klatkach schodowych i garażach. W budynkach komercyjnych pająki piwniczne mają tendencję do przędzenia pajęczyn w rogach przy drzwiach, które pozostają otwarte.

Pająki piwniczne wolą wisieć do góry nogami w swoich pajęczynach, czekając na ofiarę, którą zazwyczaj stanowią inne pająki i owady. Pająk piwniczny, gdy zostanie zaatakowany, będzie wielokrotnie pulsował swoim ciałem, aby cała jego sieć się zatrzęsła. Pulsacje te pomagają uwięzić owady, które zbliżyły się do sieci i stały się kolejnym posiłkiem pająka.

W przeciwieństwie do gatunków, które zużywają swoje pajęczyny, a następnie tworzą nowe lub czyszczą je, aby ponownie je wykorzystać, pająki piwniczne kontynuują nakładanie dodatkowych, nowych pajęczyn na stare. W efekcie w krótkim czasie może dojść do nadmiernego nagromadzenia pajęczyn, co powoduje, że w domu lub budynku powstaje zauważalna pajęczyna.

Kobiety pająków piwnicznych o długich ciałach mogą w ciągu życia wytworzyć do trzech woreczków jajowych zawierających od 13 do 60 jaj. Woreczki są tworzone z cienkiej warstwy jedwabiu, który jest przezroczysty. Skupisko jaj nadaje woreczkowi wygląd niedojrzałej jeżyny. Samice następnie przenoszą woreczki z jajami w swoich ustach aż do momentu wyklucia się jaj, w przeciwieństwie do spoczywania ich w swojej sieci, jak robią to inne gatunki pająków. Samice krótkodziobych pająków piwnicznych wytwarzają podobne woreczki jajowe zawierające po 10-27 jaj, które również noszą w szczękach. Rodzące się pająki często trzymają się matki przez krótki czas. Zanim pająki osiągną pełną dojrzałość, następuje pięć stadiów rozwojowych – proces ten trwa cały rok. Dorosłe długoszyje pająki piwniczne żyją zwykle około dwóch lat.