Akhtar, S. (2000). The Shy Narcissist. Changing Ideas In A Changing World: The Revolution in Psychoanalysis. Essays in Honour of Arnold Cooper, 111-119

The Shy Narcissist

Salman Akhtar, M.D.

Odkąd w DSM-III uznano Narcystyczne Zaburzenie Osobowości za odrębną jednostkę, podejmowano próby dopracowania jej fenome-nologicznego portretu. Ważnym aspektem tych wysiłków (Akhtar, 1989; Akhtar & Thomson, 1982; Cooper, 1989a; Horowitz, 1989; Kernberg, 1989; Ronningstam, 1988; Ronningstam & Gunderson, 1989) było zauważenie, że charakterystyczne przejawy tego zaburzenia – wielkoduszność, ekshibicjonizm, zazdrość, ambicja – są niekiedy ukryte pod powierzchowną fasadą skromności i nieśmiałości. Szczegółowy opis kliniczny tej odmiany narcystycznego zaburzenia osobowości i jej różnic w stosunku do typowego, krzykliwego typu, nie został jeszcze przedstawiony.

W niniejszym artykule spróbuję nakreślić profil takiego „nieśmiałego narcyza”. Dokonam tego poprzez połączenie spostrzeżeń zaczerpniętych z (1) ponownego przeanalizowania odpowiedniego materiału zawartego w moich dwóch wcześniejszych przeglądach (Akhtar, 1989; Akhtar & Thomson, 1982) literatury na temat osobowości narcystycznej; (2) odpowiednich publikacji innych osób od czasu mojego ostatniego przeglądu tematu; oraz (3) mojego własnego doświadczenia w leczeniu narcystycznych pacjentów. Podkreślę również podobieństwa i różnice między nieśmiałą osobowością narcystyczną a zwykłą osobowością narcystyczną i niektórymi innymi zaburzeniami osobowości. Na zakończenie skomentuję implikacje wynikające z rozpoznania tego syndromu.