OSOBOWOŚĆ:
Urodzony 13 września 1969 w Nowym Orleanie, LA; syn Emmitta (przedsiębiorca budowlany) i Maxine Perry. Wykształcenie: Uzyskał dyplom GED (General Equivalency Diploma).
kariera:
NAGRODY, HONORY:
Nominacja do nagrody Helen Hayes Award, Outstanding Lead Actor, Non-Resident Production, 2001; Quill Award, 2006, za Don’t Make a Black Woman Take Off Her Earrings: Madea’s Uninhibited Commentaries on Love and Life; Trailblazer Award, Beverly Hills/Hollywood NAACP, 2006.
PISMA:
FIKCJA
Don’t Make a Black Woman Take Off Her Earrings: Madea’s Uninhibited Commentaries on Love and Life, Riverhead Books (New York, NY), 2006.
POWIEŚCI
I Know I’ve Been Changed, 1998.
(With T.D. Jakes) Woman, Thou Art Loosed, 1999.
I Can’t Do Bad All by Myself, 2000.
Diary of a Mad Black Woman, 2001.
(With T.D. Jakes) Behind Closed Doors, 2001.
Madea’s Family Reunion, T. Perry (Fairburn, GA), 2001.
Madea’s Class Reunion, 2003.
Madea Goes to Jail, 2005.
A Jazz Man’s Blues, 2005.
Autorka scenariusza do filmu Diary of a Mad Black Woman, 2005; autorka Madea’s Christmas Play, Trinity Broadcasting Network. Autor sztuk teatralnych Why Did I Get Married? i Meet the Browns. Autor scenariusza, Daddy’s Little Girls, 2007.
ADAPTACJE:
Madea’s Family Reunion został zaadaptowany na film fabularny, w reżyserii i z udziałem Tylera Perry’ego, Lions Gate Films, 2006.
SIDELIGHTS:
Tyler Perry jest aktorem, producentem, reżyserem, dramaturgiem i autorem. Urodzony w Nowym Orleanie, przeżył wczesne maltretowanie przez ojca, liczne prace, a nawet okres bezdomności, zanim zmienił swoje życie dzięki pisaniu. Oglądając w telewizji jeden z odcinków programu Oprah, wziął sobie do serca jej radę, by prowadzić dziennik w celu odzyskania zdrowia psychicznego. Jego wpisy w dzienniku wkrótce przybrały formę opowiadań i sztuk teatralnych, które początkowo sam produkował. Sztuki te to „moralitety, w których źli ludzie dostają to, co im się należy, a dobrzy triumfują dzięki wierze”, jak pisze Brett Pulley w magazynie Forbes. Znakiem rozpoznawczym Perry’ego w wielu jego sztukach jest Madea, duża, starsza czarna kobieta w złej peruce (grana przez Perry’ego w przebraniu), która jest symbolicznym symbolem matriarchalnej mądrości i humoru Afroamerykanów. Począwszy od końca lat 90. Perry wyprodukował serię sztuk z udziałem Madei (południowe określenie „babci” lub „matki kochanej”) – Madea’s Family Reunion, Madea’s Class Reunion, Madea Goes to Jail – które ożywiły małe miejskie teatry w całym kraju. W 2005 roku wcześniejsza sztuka, Diary of a Mad Black Woman, zadebiutowała jako film fabularny, który mimo ogólnego niepowodzenia w krytyce, zdołał odnieść duży sukces kasowy. Następnie w 2006 roku powstał film Madea’s Family Reunion w reżyserii i z udziałem wszechstronnie utalentowanego Perry’ego. Pulley opisał sukces Perry’ego zanim nakręcił ten film: „Spędził dekadę pisząc i wystawiając sztuki w całym kraju, sprzedając ponad sto milionów dolarów w biletach, trzydzieści milionów dolarów w kasetach wideo ze swoimi występami i szacunkowo dwadzieścia milionów dolarów w towarach. Jego lista e-mailowa oddanych fanów przekracza czterysta tysięcy, a w trzystu przedstawieniach na żywo, które produkuje każdego roku, bierze udział średnio trzydzieści pięć tysięcy osób tygodniowo.” Wraz z jego hollywoodzkim sukcesem, kilka kolejnych jego sztuk zostało sfilmowanych. Perry otworzył własne studio filmowe i aktorskie w Atlancie, w stanie Georgia, w 2006 roku, a także zadebiutował sitcomem telewizyjnym w tym samym roku, House of Payne.
W 2006 roku Perry został również autorem bestsellera Don’t Make a Black Woman Take Off Her Earrings: Madea’s Uninhibited Commentaries on Love and Life. Napisana głosem jego kreacji, Madei, książka, seria komicznych monologów, „ubiera w słowa wszystko, począwszy od romansu, małżeństwa i seksu, aż po 'granie białego', wychowanie dzieci i dietę”, jak podaje Jet. Pisząc w Entertainment Weekly, Margeaux Watson zauważyła, że „fikcyjna … matriarcha” wypełnia książkę „sassy musings”. Watson czuł fanów Perry’ego sztuk i filmów będzie „łaskotane” przez „wicked mądrości” Madea serwuje się w tej debiutanckiej książce. Autor Publishers Weekly zauważył, że Perry maszerował jako „paląca marihuanę, pakująca pistolety, gadająca do śmieci matrona przez serię przebojowych sztuk i filmów gospel” i że przekład Madei na formę książki przedstawia „świeżą kompilację domowych porad”. Podobne pochwały padły z ust recenzentki Booklist, Vanessy Bush, która zauważyła, że pomimo „głupoty, która jest częścią tej postaci, jest kilka solidnych rad na temat życia.”
ŹRÓDŁA BIOGRAFICZNE I KRYTYCZNE:
KSIĄŻKI
Contemporary Black Biography, Volume 54, Thomson Gale (Detroit, MI), 2006.
Newsmakers, Issue 1, Thomson Gale (Detroit, MI), 2006.
PERIODICALS
American Theatre, April, 2006, ” Beverly Hills/Hollywood NAACP,” p. 17.
Booklist, May 15, 2006, Vanessa Bush, review of Don’t Make a Black Woman Take Off Her Earrings: Madea’s Uninhibited Commentaries on Love and Life, s. 16.
Forbes, 15 września 2005, Brett Pulley, „A Showbiz Whiz,” s. 75.
New York Times Book Review, 30 kwietnia 2006, Dwight Garner, „TBR: Inside the List,” s. 22.
O: The Oprah Magazine, marzec, 2006, „Aha! The Flash of Understanding That Can Change Your Life,” p. 212.
People, 9 sierpnia 2004, Ethel M. Johnson, „From Rags to Riches,” p. 101.
PR Newswire, April 21, 2006, „Tyler Perry, the #1 Box Office Success, Is Now The Nation’s #1 Author.”
Time, February 20, 2006, Rebecca Winters Keegan, „People,” p. 71.
ONLINE
Beliefnet.com,http://www.beliefnet.com/ (styczeń 31, 2007), „Filmy o rodzinie, wierze i przebaczeniu.”
BusinessWeek Online,http://www.businessweek.com/ (5 lipca, 2006), Ronald Grover, „Power Lunch.”
Internet Movie Database,http://www.imdb.com/ (12 stycznia, 2007), „Tyler Perry.”
NNNBD.com,http://www.nndb.com/ (styczeń 31, 2007), „Tyler Perry.”
NPR Online,http://www.npr.org/ (kwiecień 24, 2006), Kim Masters, „Tyler Perry’s Impressive Hollywood Rise.”
Tyler Perry Strona domowa,http://www.tylerperry.com (31 stycznia 2007).
Tyler Perry.