Pieniądze rdzennych Amerykanów były dowodem wyrafinowanego handlu pomiędzy plemionami i kolonistami.

Historia pieniędzy rdzennych Amerykanów jest fascynująca. Wielu amerykańskich Indian posiadało dość wyrafinowane formy handlu i waluty, podczas gdy inne plemiona, takie jak Inkowie w Peru, zdołały rozwinąć złożoną i zaawansowaną cywilizację bez pieniędzy. Pieniądze rdzennych Amerykanów mogły obejmować coś, co ma wartość we wszystkich kulturach, jak np. złoty pył Azteków, lub coś, co jest cenione przez konkretną cywilizację, jak np. ziarna kawy Majów.

Jedną z interesujących cech pieniędzy rdzennych Amerykanów jest to, jak coś, co wydaje się mieć stosunkowo niewielką wartość poza kontekstem życia i kultury rdzennych Amerykanów, może w końcu stać się całkiem wartościowe. Na przykład, wielu Indian w Ameryce Północnej używało wampum jako rdzennie amerykańskiego pieniądza. Wampum składa się z muszli małży i początkowo był używany przez plemiona nadmorskie, aż do momentu, gdy rozprzestrzenił się na cały kontynent i został przechowany przez Irokezów, którzy byli jednym z najbardziej zamożnych i potężnych plemion.

Mimo, że wielu osadników wyśmiewało się z rdzennych Amerykanów na początku, wampum był później używany przez wielu kolonistów jako forma waluty. Na przykład Peter Stuyvesant płacił swoim robotnikom wampumem, gdy budowali nowojorską cytadelę. Wyspa Manhattan została zakupiona za wampum. Wampum był używany jako główna forma pieniędzy rdzennych Amerykanów, ponieważ miał wartość jako przedmiot dekoracyjny, a wielu rdzennych Amerykanów przebiło otwory na szczycie swoich wampumów i nosiło je w pasie, zamiast nosić wampum w torbie.

Wampum, rdzennie amerykańskie pieniądze, które stały się najsłynniejszą formą waluty opracowaną przez Indian amerykańskich, w końcu przestały być używane, początkowo wśród kolonistów, z powodu inflacji. Wampum nie był trudny do „zebrania” z oceanów i z biegiem czasu był coraz mniej wart. W dzisiejszych czasach prawdziwy wampum jest cenny jako artefakt, ale nie jest używany do zakupów.