Zauważyłeś, że Twój pies ma ogon między nogami? Jest to częsty sygnał mowy ciała – oto najczęstsze powody.
Ogon psa jest zaskakująco wielowymiarowy. Może pomóc w utrzymaniu równowagi, służy jako rozsiewacz zapachów i jest ważnym narzędziem komunikacji. Niektóre rasy mają również szczególne cechy ogona, opracowane ze względów funkcjonalnych lub estetycznych.
Sposób, w jaki Twój pies nosi swój ogon, może Ci wiele powiedzieć. Jeśli widzisz ogon wciśnięty mocno między nogi psa, zwykle – ale nie zawsze – oznacza to, że pies czuje się nieswojo lub boi się.
Nie powinieneś ignorować tego sygnału mowy ciała. Rozumiejąc potencjalne przyczyny podkulania ogona, możesz lepiej ocenić stan zdrowia i szczęścia swojego psa, a w razie potrzeby podjąć odpowiednie działania.
Jak psy komunikują się za pomocą ogona
Często kojarzymy ogon psa z radosnym i entuzjastycznym merdaniem.
To jednak tylko część historii. Machanie ogonem to znak, że pies czuje się pobudzony i stymulowany przez otoczenie, ale nie zawsze w przyjazny sposób.
Wielu miłośników psów nie zdaje sobie również sprawy z tego, jak subtelna może być komunikacja ogonem. Szybkość, wysokość, a nawet kierunek ruchu ogona może zmienić to, co Twój pies próbuje „powiedzieć.”
Aby zrozumieć, dlaczego ogon Twojego psa jest schowany, ważne jest, aby znać podstawy mowy ciała ogona.
Wożenie ogona
Jeśli ogon jest trzymany wysoko podczas machania, zwykle sygnalizuje to, że pies jest pewny siebie i czujny. Może to również oznaczać, że pies jest nadmiernie pobudzony i może nie zachowywać spokoju w kontaktach z otoczeniem.
Ogon schowany pod spodem zazwyczaj świadczy o tym, że pies jest nerwowy lub uległy. Jeśli ogon jest nisko osadzony i luźny, ale nie podwinięty, jest to zazwyczaj oznaka, że pies czuje się swobodnie i jest zrelaksowany.
Ruchy ogona
To zazwyczaj dobry znak, jeśli cały tył Twojego psa macha entuzjastycznie wraz z merdaniem. Zrelaksowane, płynne ruchy wskazują zazwyczaj na szczęśliwego psa.
Bardzo sztywny ogon, drżący lub wibrujący, świadczy o napięciu. W takim przypadku najlepiej jest szanować przestrzeń psa.
Szybkość poruszania ogonem
Szybkie machanie ogonem może być oznaką entuzjazmu. Wolny może wskazywać na potencjalną wrogość, szczególnie jeśli pies wykazuje ogólnie powolną i sztywną mowę ciała.
Kierunek merdania ogonem
Badania sugerują nawet, że kierunek merdania ogonem może wskazywać na emocje psa. Uważa się, że machanie ogonem w kierunku prawej strony ciała wskazuje na bardziej pozytywną, zrelaksowaną reakcję.
Inne sygnały
Nie zapomnij ocenić reszty mowy ciała swojego psa. Chociaż ogon może powiedzieć Ci wiele o uczuciach psa, jest to tylko jeden z aspektów psiej komunikacji.
Sztywny i wyprostowany ogon w połączeniu z napiętym ciałem i podniesionymi łapami, na przykład, prawdopodobnie oznacza, że pies czuje się niekomfortowo i daje znaki ostrzegawcze temu, kto się zbliża.
Nisko osadzony lub schowany ogon w połączeniu z płaskimi uszami, przykucniętą postawą, brakiem kontaktu wzrokowego i nadmiernym dyszeniem wskazuje na strach i niepokój. Pies może również pokazywać inne sygnały uspokajające, takie jak oblizywanie warg (lub lizanie powietrza), ziewanie lub wąchanie, aby spróbować rozproszyć sytuację, którą postrzega jako zagrażającą.
Wariacje ogona w zależności od rasy
Kształt, długość i pozycja ogona mogą się różnić w zależności od rasy psa.
Niektóre rasy zostały wyhodowane, aby mieć różne kształty ogona zarówno ze względów funkcjonalnych jak i estetycznych. Rozszyfrowanie sygnałów ogona może być trudniejsze lub wręcz niemożliwe.
Niektóre rasy mogą w ogóle nie być w stanie chować ogona. W związku z tym, będziesz musiał zwrócić większą uwagę na inne sygnały języka ciała.
Przykłady typów ogonów obejmują:
Ogony sierpowate: Te są bardzo krzaczaste i zwijają się nad grzbietem. Występują u psów typu szpic, które były hodowane w zimnym klimacie, takich jak Alaskan Malamute, Akitas, Shiba Inus i Chow Chows. Sickle ogony izolują ciało i utrzymać twarz ciepłe, gdy zwinięte odpoczynku.
Bob ogony: Są to małe, kikutowate wyrostki występujące u ras takich jak Pembroke Welsh Corgis, Brittany Spaniels i Owczarki Australijskie. Ogony bobów są naturalnie bardzo krótkie, w przeciwieństwie do ogonów, które zostały zadokowane. Z dokowaniem mamy do czynienia wtedy, gdy hodowca amputuje dłuższy ogon szczeniaka ze względów kosmetycznych lub praktycznych. Jest to bardzo kontrowersyjna praktyka, która może prowadzić do długotrwałego bólu i pozbawia szczeniaka ważnego środka komunikacji.
Ogony korkociągowe: Ten typ ogona jest powszechnie spotykany u ras brachycefalicznych o płaskiej twarzy, takich jak Buldogi i Pugi. Podczas gdy te małe, zakręcone ogonki mogą wyglądać słodko, są one związane z nieprawidłowym stanem kręgosłupa zwanym Hemivertebrae. Korkociągowe ogony mogą również prowadzić do infekcji w ciasno zwiniętej skórze ogona.
Ogony marchewkowe: Te krótsze, grube ogony w pozycji pionowej występują u ras takich jak Border i West Highland Terriers. Prawdopodobnie zostały one opracowane, aby pomóc ich właścicielom wyciągnąć je z dziur podczas polowania.
Ogon schowany między nogami jest często oznaką przestraszonego lub niespokojnego psa
Najczęstszą przyczyną podkulonego ogona jest to, że pies znajduje się w niekomfortowej sytuacji. Są zestresowane, przestraszone lub uległe.
Uważa się, że chowanie ogona jest zachowaniem instynktownym, mającym na celu zapobieganie zranieniu wyrostka robaczkowego w sytuacji zagrożenia oraz sprawienie, że pies wygląda na mniejszego i mniej groźnego. Może to również zapobiegać aktywnemu rozprzestrzenianiu się zapachu psa.
Nie chcesz zmuszać swojego psa do działania w sytuacjach, które sprawiają, że czuje się on przestraszony. Może to zwiększyć ich niepokój, a w skrajnych przypadkach przekroczyć ich próg radzenia sobie i spowodować agresywną reakcję.
Bądź raczej obrońcą swojego psa i pomóż mu poczuć się bezpiecznie i zrelaksować. Podejmuj działania powoli i stopniowo buduj pozytywne skojarzenia z bodźcem lub środowiskiem, które wywołuje reakcję lękową.
Jeśli pies boi się innych psów, nie wybieraj się od razu do parku dla psów. Jeśli są nerwowe w towarzystwie nowych ludzi, nie zmuszaj ich do wejścia do zatłoczonego pokoju pełnego obcych. Nie spaceruj z nimi w nocy 4 lipca, jeśli boją się fajerwerków.
W skrajnych przypadkach możesz nawet chcieć uzyskać dodatkowe wskazówki od wykwalifikowanego trenera psów lub behawiorysty, który stosuje metody bez użycia siły. Będą oni wspierać Ciebie i Twojego psa programem odczulania i odwarunkowywania rzeczy, które wywołują reakcję lękową.
Co roku w Stanach Zjednoczonych ponad 4,5 miliona ludzi zostaje pogryzionych przez psy. Wiele z tych ugryzień można by uniknąć, gdyby ludzie mieli lepsze podstawowe zrozumienie mowy ciała i zachowania psów.
Inne powody, dla których pies może trzymać ogon w dole
Oprócz przestraszonego psa, istnieje kilka innych powodów, dla których ogon może być schowany lub nisko.
Sickness/Pain
Jeśli Twój pies czuje się źle, odczuwa ból lub jest przygnębiony, często będzie nosił ogon schowany pod ciałem.
Mogą temu towarzyszyć inne objawy lub zmiany w zachowaniu. Typowe oznaki, że Twój pies może odczuwać ból lub źle się czuć to:
- Zgarbiona postawa ciała
- Letarg lub niespokojne zachowanie
- Zmniejszony apetyt
- Kłopoty z poruszaniem się
- Nadmierne dyszenie, Spłycenie oddechu lub ślinotok
- Odwrócenie uwagi od kontaktu
- Nietypowe agresywne zachowanie
- Trudności w kładzeniu się
- Przyspieszone bicie serca
- Rozszerzenie źrenic
Jeśli zauważysz któryś z tych objawów, skontaktuj się z lekarzem weterynarii w celu wykonania badań kontrolnych.
Uraz ogona
Jeśli twój pies doznał urazu ogona lub dolnej części pleców, może on zwisać bardzo nisko, być wiotki i nieruchomy. Ogon może być opuchnięty, a Twój pies może chcieć go obsesyjnie lizać lub żuć.
Uszkodzenie nerwów, złamanie, problemy z prostatą, gruczołami analnymi, a nawet zlokalizowane schorzenia skóry mogą być winowajcami.
Jeśli taki stan się przedłuża lub towarzyszą mu objawy bólu lub dyskomfortu, należy zasięgnąć porady lekarza weterynarii.
Zaparcie
Zaparcie może spowodować, że pies trzyma ogon pod nietypowo niskim lub schowanym kątem. Może to być spowodowane czymś tak prostym, jak brak błonnika w diecie, ale może to być również oznaką poważniejszych schorzeń lub potencjalnej blokady. Jeśli to się utrzymuje, powinieneś zasięgnąć porady weterynarza.
Suka w rui
Podczas pierwszego tygodnia cyklu rui u suki, możesz zauważyć, że zaczyna ona chować ogon między nogami. Jest to instynktowne zachowanie spowodowane chęcią ochrony ich sromu.
Gdy się koncentrują
Psy mogą chować swój ogon podczas jedzenia, nawet jeśli nie czują się zagrożone lub zdenerwowane. Może to być naturalna pozycja, do której ogon przybiera, kiedy mocno się na czymś koncentrują.
Pozycję z podwiniętym ogonem można również zaobserwować, kiedy są intensywnie zaangażowane w czynności, takie jak kopanie lub zabawa zabawką logiczną.
Niektóre psy czują się jednak zdenerwowane lub zagrożone podczas jedzenia. Obserwuj ich mowę ciała, aby upewnić się, że nie czują się nieswojo. Jeśli zignorujesz te oznaki, może to doprowadzić do tego, że psy zaczną pilnować swojego jedzenia lub przestaną jeść z powodu niepokoju.
The Zoomies
Możesz być świadkiem tego, jak Twój pies ma przypadek 'Zoomies', nawet nie zdając sobie z tego sprawy. Pies, pozornie znienacka, zaczyna szaleńczo biegać w kółko, często towarzyszy mu dziki, złośliwy wyraz twarzy. Mają tendencję do przykucniętej pozycji ciała, a ich ogony mogą być schowane pod.
Zwykle nie ma się czym martwić. Jest to normalna część zachowania psa, związana z wyrzucaniem z siebie pary, zabawą lub podekscytowaniem.
Dla niektórych psów zoomies są sposobem na pozbycie się uczucia stresu.
Jeśli zdarza się to często, powinieneś zwrócić uwagę na rzeczy, które wydają się wywoływać zoomies. Możesz wtedy zdecydować, czy musisz popracować nad zarządzaniem poziomem stresu.
Może to być również znak, że musisz ocenić, czy Twój pies otrzymuje wystarczającą ilość ćwiczeń i stymulacji.
Co to znaczy, jeśli ogon psa jest schowany w dół przez wiele dni?
Najczęstszym powodem zwisającego ogona jest uszkodzenie mięśnia, co określa się jako zespół wiotkiego ogona. Znany jest on również pod nazwą Limp Tail, Sprained Tail, Swimmers Tail, Cold Tail, Deal Tail i Sprung Tail.
Limber Tail jest częściej spotykany u psów dużych ras, szczególnie u psów sportowych, które lubią pływać, takich jak Retrievery i Setery. Ogólnie uważa się, że jest to spowodowane nadmiernym wysiłkiem lub napięciem mięśni ogona, ale nadal nie jest to w pełni zrozumiałe.
Psy, które nadmiernie ćwiczyły, szczególnie w zimnych warunkach pogodowych i w wodzie, oraz psy, które spędzają zbyt dużo czasu w klatce, są bardziej narażone na ryzyko.
Pod warunkiem, że pies otrzyma odpowiedni odpoczynek i, w niektórych przypadkach, leki przeciwzapalne, stan ten będzie zazwyczaj krótkotrwały. Jeśli jednak zauważysz, że ogon Twojego psa jest schowany przez dłuższy czas, zawsze powinieneś udać się do lekarza weterynarii po poradę.
Porada: Chcesz dowiedzieć się więcej o języku ciała swojego psa? Przeczytaj nasz przewodnik o tym, dlaczego psy przechylają głowę.
Podsumowanie
Zwijanie ogona jest często oznaką niepokoju, stresu lub strachu. Jeśli zauważysz, że Twój pies ma podwinięty ogon, spróbuj dowiedzieć się, co może wywoływać taką reakcję. Możesz wtedy rozpocząć plan odczulania lub po prostu upewnić się, że pies nie jest zmuszany do tej samej sytuacji.
W niektórych przypadkach podkulanie ogona może być oznaką bólu, choroby lub urazu. Dlatego tak ważne jest, aby ocenić ogólny język ciała psa i poszukać innych objawów.
W niektórych przypadkach podkulanie ogona może być oznaką bólu, choroby lub urazu.