Mięso

Mięso było ograniczone przez prawa dietetyczne. „Możesz jeść każde zwierzę, które ma całkowicie rozdzielone kopyto i które żuje pałkę” (Księga Kapłańska 11:3). Kluczowym słowem jest „i”, ponieważ Księga Kapłańska 11 kontynuuje opis zwierząt, które mają jedną lub drugą cechę, ale nie obie jednocześnie, np. wielbłąda, konika, królika i świnię. O nich mówi: „Nie wolno ci jeść ich mięsa ani dotykać ich tusz” (Kpł 11:4-8). Pozostają więc owce, kozy, woły i zwierzyna łowna, np. gazela, jeleń, rogacz, dzika koza, dziki wół i kozica. Nawet rytualnie zdatne zwierzęta podlegały jednak pewnym przepisom i sposobom przyrządzania.

Mięso było zwykle gotowane, ale także pieczone, jak to było przepisane dla baranka paschalnego w Paschę, lub gotowane w gulaszu. W żadnym wypadku nie wolno było gotować koźlęcia w mleku matki (Wj 23,19; 34,26; Pwt 14,21). Przepis ten został później rozszerzony o zakaz spożywania mięsa i produktów mlecznych podczas tego samego posiłku. Archeologia dowiodła, że był to zakaz dotyczący pogańskiej praktyki. Znaleziska w Ugarit wykazały, że był tam zwyczaj gotowania koźlęcia w mleku matki jako talizman przynoszący szczęście.

Ptactwo

Niektóre rodzaje ptactwa były zakazane, w tym ptaki drapieżne (orzeł, rybołów, jastrząb, sokół, sowa); te, które żywią się padliną (sęp, myszołów, kruk); niektóre ptaki wodne (pelikan, bocian, czapla, łabędź, mewa morska); i inne ptaki (struś, nietoperz, czajka). Drobiu (gęsi, kury, kaczki), gołębi i gołębi oraz dzikiego ptactwa nie wymienionego na powyższej liście było dozwolone (Księga Kapłańska 11:13-19; Księga Powtórzonego Prawa 14:12-18). Tylko jaja czystego ptactwa mogły być spożywane.

Ryby

Ryby mogły być spożywane, jeśli miały płetwy i łuski. Wykluczało to wszystkie skorupiaki i ryby, które miały płetwy, ale nie miały łusek, np. rekina, suma i węgorza (Księga Kapłańska 11:9-12; Księga Powtórzonego Prawa 14:9-10).

Insekty i pełzacze

Pewne owady były dopuszczalne jako pokarm, włączając w to szarańczę, katidę, świerszcza i pasikonika. „Wszystkie inne owady latające, które mają cztery nogi, będą dla ciebie obrzydliwością” (Kpł 11:20-24). Rzeczy pełzające po ziemi są uważane za nieczyste, w tym robaki, gąsienice, węże, ślimaki, jaszczurki, kameleon i krety (Kpł 11:30,41-43).

Zgodnie z prawem Mojżeszowym, jeśli któreś z nieczystych pełzaczy umrze i wpadnie do glinianego naczynia z wodą, woda będzie uważana za nieczystą i będzie źródłem skażenia. Gliniane naczynie musi być rozbite, a jeśli zwłoki jakiegoś pełzającego stworzenia dotkną pieca, muszą być również rozbite (Księga Kapłańska 11:33-35).

Wstęp zaczerpnięty z pozycji „Food” w Almanachu Biblii, pod redakcją Geoffrey Wigoder, Shalom M. Paul i Benedict T. Viviano, wydanym przez Prentice-Hall. Większość z opisanych tu rozróżnień pozostaje w praktyce wśród tych, którzy przestrzegają żydowskich przepisów dietetycznych, ale identyfikacja owadów, które mogą być spożywane, została zachowana tylko w niektórych społecznościach Bliskiego Wschodu (zwłaszcza w Jemenie) i jest praktykowana rzadko w naszych czasach.