Płodnienie (syngamia) to połączenie dwóch haploidalnych gamet (plemnika i jaja) w celu utworzenia diploidalnej (2n) zygoty. W ten sposób liczba chromosomów w cyklu życiowym zmienia się z haploidalnej (n) na diploidalną (2n). Ponieważ ludzkie samce produkują plemniki noszące X i Y, a ludzkie samice tylko jaja noszące X, gamety łączą się losowo według poniższej tabeli:

Męskie (XY) i żeńskie (XX) potomstwo w powyższej tabeli jest w proporcji 50-50 z równą liczbą chłopców i dziewczynek. Dlatego szansa na posiadanie chłopca wynosi 1/2 lub 50%, a szansa na posiadanie dziewczynki również wynosi 1/2 lub 50%. Stosunek ten można zademonstrować rzucając monetą wiele razy i śledząc liczbę reszek i głów. Jeśli wykona się wystarczająco dużo rzutów, liczba reszek i głów powinna być bardzo zbliżona do 50-50.

Niestety w biologii, proporcje płci u ludzi nie są tak łatwo wytłumaczalne. W Stanach Zjednoczonych istnieje nieco większa szansa na posiadanie chłopca, około 105 samców na 100 samic. Istnieje wiele hipotez (wstępnych wyjaśnień) dotyczących tego nierównego stosunku urodzeń, z których większość prawdopodobnie nie jest dokładna. Jeśli ten nierówny stosunek urodzeń jest wynikiem większej liczby poczęć męskich, to być może plemnik Y ma nieco większą przewagę w dotarciu do jajeczka lub przeniknięciu przez barierę komórek pęcherzykowych wokół jajeczka, być może dzięki mniejszym rozmiarom jego główki i szybszej prędkości. Według niektórych źródeł, skurcze mięśni i prądy rzęskowe w żeńskich drogach rodnych są głównie odpowiedzialne za transport plemników do jaja. W warunkach in vitro plemniki mog± płyn±ć z prędko¶ci± około 3 mm na minutę, natomiast w pochwie i jajowodzie (in vivo) mog± przemieszczać się z prędko¶ci± około 5 mm na minutę. Ponieważ prędkość jest addytywna, szybszy plemnik Y może potencjalnie wygrać wyścig do komórki jajowej. Wykazano, że plemniki Y nie żyją tak długo jak plemniki X, więc czas owulacji i stosunku płciowego może być czynnikiem decydującym o płci dziecka. Zanim plemniki dotrą do górnej części jajowodu, gdzie dochodzi do zapłodnienia, większość plemników Y może już obumrzeć. W takim przypadku, gdy jajo zostanie uwolnione z jajnika, szanse na zapłodnienie przez plemnik noszący symbol X będą sprzyjać zapłodnieniu dziewczynki. Inną hipotezą dla nierównych proporcji płci jest nierówna liczba plemników X i Y w nasieniu mężczyzny. Niektóre źródła podają, że ten stan może być dziedziczny, ale nie jest on jasno wyjaśniony w bardziej uczonych tekstach.

Bardziej wiarygodne wyjaśnienie nierównych proporcji urodzeń może dotyczyć odrzucenia embrionu przez przeciwciała matki. Poczęcia mogą być w przybliżeniu równe, ale większa utrata żeńskich embrionów we wczesnym okresie ciąży może odpowiadać za nieco więcej męskich urodzeń. Matka ma dwa chromosomy X, jeden od matki, a drugi od ojca. Być może chromosom X jej ojca niesie gen, który uwrażliwia ją na żeński płód. Innymi słowy, wytwarza ona przeciwciała przeciwko białkom płodu żeńskiego, ale nie męskiego. Pamiętaj, że są to tylko hipotezy w tym czasie i nie powinny być akceptowane jako ostateczna odpowiedź. Kiedy więcej testów zostanie przeprowadzonych, być może jedna lub więcej z tych hipotez stanie się powszechnie akceptowaną teorią.