Ostrzeżenia

Zawarte jako część sekcji PRECAUTIONS.

Ostrzeżenia

Działanie miejscowe

W badaniach klinicznych produktu leczniczego PULMICORT RESPULES (budezonid zawiesina do inhalacji) u niektórych pacjentów występowały miejscowe zakażenia Candida albicans w jamie ustnej i gardle. Częstość występowania zlokalizowanych zakażeń Candida albicans była podobna w grupie placebo i w grupie leczonej produktem PULMICORT RESPULES (budezonid zawiesina do inhalacji). Jeśli takie zakażenia rozwiną się, mogą wymagać leczenia odpowiednim miejscowym lub ogólnoustrojowym leczeniem przeciwgrzybiczym i (lub) przerwania leczenia produktem PULMICORT RESPULES (budezonid zawiesina do inhalacji). Pacjenci powinni przepłukać usta po inhalacji produktu leczniczego PULMICORT RESPULES (budezonid zawiesina do inhalacji).

Pogorszenie choroby i ostre epizody astmy

PULMICORT RESPULES (budezonid zawiesina do inhalacji) nie jest lekiem rozszerzającym oskrzela i nie jest wskazany do szybkiego łagodzenia ostrego skurczu oskrzeli lub innych ostrych epizodów astmy.

Pacjentów należy pouczyć, aby natychmiast skontaktowali się z lekarzem, jeśli w trakcie leczenia produktem PULMICORT RESPULES (budezonid zawiesina do inhalacji) wystąpią epizody astmy nie reagujące na zwykle stosowane dawki leków rozszerzających oskrzela. Podczas takich epizodów, pacjenci mogą wymagać leczenia doustnymi kortykosteroidami.

Reakcje nadwrażliwości, w tym anafilaksja

Reakcje nadwrażliwości, w tym anafilaksja, wysypka, kontaktowe zapalenie skóry, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy i skurcz oskrzeli były zgłaszane podczas stosowania produktu PULMICORT RESPULES. Należy przerwać stosowanie produktu PULMICORT RESPULES, jeśli wystąpią takie reakcje.

Immunosupresja

Pacjenci przyjmujący leki, które tłumią układ odpornościowy są bardziej podatni na zakażenia niż osoby zdrowe. Ospa wietrzna i odra, na przykład, mogą mieć poważniejszy lub nawet śmiertelny przebieg u podatnych dzieci lub dorosłych stosujących kortykosteroidy. U dzieci lub dorosłych, którzy nie chorowali na te choroby lub nie byli odpowiednio uodpornieni, należy zachować szczególną ostrożność, aby uniknąć narażenia. Nie wiadomo, w jaki sposób dawka, droga i czas podawania kortykosteroidów wpływają na ryzyko rozwoju rozsianego zakażenia. Nie jest również znany wpływ choroby podstawowej i (lub) wcześniejszego leczenia kortykosteroidami na to ryzyko. W przypadku narażenia na ospę wietrzną, może być wskazane leczenie globuliną odpornościową przeciw ospie wietrznej (VZIG) lub dożylną immunoglobuliną (IVIG). W przypadku narażenia na odrę, może być wskazana profilaktyka za pomocą skojarzonej immunoglobuliny domięśniowej (IG). (Pełne informacje dotyczące przepisywania VZIG i IG znajdują się w odpowiednich ulotkach dołączonych do opakowań). Jeśli dojdzie do rozwoju ospy wietrznej, można rozważyć leczenie lekami przeciwwirusowymi.

Nie badano przebiegu klinicznego zakażenia ospą wietrzną lub odrą u pacjentów przyjmujących wziewne kortykosteroidy. Jednakże w jednym z badań klinicznych badano reaktywność immunologiczną pacjentów z astmą w wieku od 12 miesięcy do 8 lat, którzy byli leczeni produktem PULMICORT RESPULES (budezonid w postaci zawiesiny do inhalacji). W otwartym, nierandomizowanym badaniu klinicznym badano reakcję immunologiczną na szczepionkę przeciwko ospie wietrznej u 243 pacjentów z astmą w wieku od 12 miesięcy do 8 lat, którzy byli leczeni produktem PULMICORT RESPULES (budezonid w postaci zawiesiny do inhalacji) w dawce od 0,25 mg do 1 mg na dobę (n=151) lub niekortykosteroidowym leczeniem astmy (n=92) (tj. beta2-agonistami, antagonistami receptora leukotrienowego, kromonami). Odsetek pacjentów, u których w odpowiedzi na szczepienie wystąpiło miano przeciwciał seroprotekcyjnych ≥ 5,0 (wartość gpELISA) był podobny u pacjentów leczonych produktem PULMICORT RESPULES (85%) w porównaniu z pacjentami leczonymi astmą bez kortykosteroidów (90%). U żadnego pacjenta leczonego produktem PULMICORT RESPULES (budezonid w postaci zawiesiny do inhalacji) nie wystąpiła ospa wietrzna w wyniku szczepienia.

Wstrzykiwane kortykosteroidy należy stosować ostrożnie, jeśli w ogóle, u pacjentów z czynnym lub ustępującym zakażeniem gruźlicą dróg oddechowych, nieleczonymi ogólnoustrojowymi zakażeniami grzybiczymi, bakteryjnymi, wirusowymi lub pasożytniczymi; lub opryszczką zwykłą oczu.

Przenoszenie pacjentów z terapii kortykosteroidami o działaniu ogólnoustrojowym

Należy zachować szczególną ostrożność w przypadku pacjentów, którzy są przenoszeni z kortykosteroidów o działaniu ogólnoustrojowym na kortykosteroidy wziewne, ponieważ zgony z powodu niewydolności kory nadnerczy występowały u pacjentów z astmą podczas i po przeniesieniu z kortykosteroidów o działaniu ogólnoustrojowym na mniej dostępne kortykosteroidy wziewne o działaniu ogólnoustrojowym. Po odstawieniu kortykosteroidów o działaniu ogólnym, powrót czynności osi podwzgórze-przysadka-nadnercza (HPA) trwa kilka miesięcy.

Pacjenci, którzy wcześniej otrzymywali prednizon (lub jego odpowiednik) w dawce 20 mg lub większej na dobę, mogą być najbardziej podatni, zwłaszcza gdy ich kortykosteroidy o działaniu ogólnym zostały prawie całkowicie odstawione.

Podczas tego okresu supresji osi HPA, pacjenci mogą wykazywać oznaki i objawy niewydolności kory nadnerczy, gdy są narażeni na urazy, zabiegi chirurgiczne, zakażenia (szczególnie zapalenie żołądka i jelit) lub inne warunki związane z ciężką utratą elektrolitów. Chociaż PULMICORT RESPULES (budezonid w postaci zawiesiny do inhalacji) może zapewnić kontrolę objawów astmy podczas tych epizodów, w zalecanych dawkach dostarcza on mniej niż normalne fizjologiczne ilości glikokortykosteroidów ogólnoustrojowo i NIE zapewnia aktywności mineralokortykoidów, która jest niezbędna do radzenia sobie w tych nagłych sytuacjach.

W okresach stresu lub ciężkiego napadu astmy, pacjenci, którym odstawiono kortykosteroidy ogólnoustrojowe, powinni zostać poinstruowani, aby natychmiast wznowili przyjmowanie kortykosteroidów doustnych (w dużych dawkach) i skontaktowali się z lekarzem w celu uzyskania dalszych instrukcji. Pacjentów tych należy również poinstruować, aby nosili przy sobie kartę identyfikacyjną z informacją, że mogą potrzebować dodatkowych kortykosteroidów działających ogólnoustrojowo w okresach stresu lub ciężkiego napadu astmy.

Pacjenci wymagający stosowania doustnych kortykosteroidów powinni być powoli odzwyczajani od stosowania kortykosteroidów działających ogólnoustrojowo po przejściu na PULMICORT RESPULES (budezonid zawiesina do inhalacji). Początkowo produkt PULMICORT RESPULES należy stosować jednocześnie z zazwyczaj stosowaną przez pacjenta dawką podtrzymującą kortykosteroidu ogólnoustrojowego. Po około jednym tygodniu można rozpocząć stopniowe odstawianie kortykosteroidu poprzez zmniejszenie dawki dobowej lub naprzemiennej dawki dobowej. Dalsze stopniowe zmniejszanie dawki można przeprowadzić po upływie jednego lub dwóch tygodni, w zależności od reakcji pacjenta. Ogólnie, te zmniejszenia nie powinny przekraczać 25% dawki prednizonu lub jej odpowiednika. Zdecydowanie zaleca się powolne tempo odstawiania leku.

Podczas odstawiania doustnych kortykosteroidów należy uważnie monitorować czynność płuc (FEV1 lub AM PEF), stosowanie beta-agonistów oraz objawy astmy. Poza monitorowaniem objawów astmy, pacjentów należy obserwować pod kątem objawów niewydolności kory nadnerczy, takich jak zmęczenie, znużenie, osłabienie, nudności i wymioty oraz niedociśnienie.

Przejście pacjentów z leczenia kortykosteroidami o działaniu ogólnym na leczenie produktem leczniczym PULMICORT RESPULES (budezonid zawiesina do inhalacji) może spowodować ujawnienie się objawów alergicznych lub innych stanów immunologicznych, które wcześniej były tłumione przez kortykosteroidy o działaniu ogólnym, np, nieżyt nosa, zapalenie spojówek, stany eozynofilowe, wyprysk i zapalenie stawów .

Podczas odstawiania doustnych kortykosteroidów, u pacjentów mogą wystąpić objawy odstawienia kortykosteroidów działających ogólnoustrojowo (np, bóle stawów i (lub) mięśni, znużenie, depresja) pomimo utrzymania lub nawet poprawy czynności układu oddechowego.

Hiperkortycyzm i supresja nadnerczy

PULMICORT RESPULES (zawiesina inhalacyjna budezonidu) często pomaga kontrolować objawy astmy przy mniejszej supresji czynności HPA niż równoważne terapeutycznie doustne dawki prednizonu. Ponieważ istnieje indywidualna wrażliwość na wpływ na wytwarzanie kortyzolu, lekarze powinni wziąć tę informację pod uwagę przepisując PULMICORT RESPULES (budezonid w postaci zawiesiny do inhalacji). Ze względu na możliwość ogólnoustrojowego wchłaniania wziewnych kortykosteroidów, pacjenci leczeni produktem PULMICORT RESPULES (budezonid zawiesina do inhalacji) powinni być uważnie obserwowani pod kątem wystąpienia jakichkolwiek oznak ogólnoustrojowego działania kortykosteroidów. Szczególną uwagę należy zwrócić na obserwację pacjentów w okresie pooperacyjnym lub w okresie stresu, czy nie występuje u nich nieodpowiednia odpowiedź nadnerczy. Możliwe jest, że u niewielkiej liczby pacjentów mogą wystąpić ogólnoustrojowe działania kortykosteroidów, takie jak hiperkortycyzm i supresja nadnerczy (w tym przełom nadnerczowy), zwłaszcza gdy budezonid jest podawany w dawkach większych niż zalecane przez dłuższy czas. W przypadku wystąpienia takich działań, dawkę produktu PULMICORT RESPULES (budezonidu w postaci zawiesiny do inhalacji) należy zmniejszać powoli, zgodnie z przyjętymi procedurami dotyczącymi zmniejszania dawki kortykosteroidów podawanych ogólnoustrojowo oraz postępowania w astmie.

Zmniejszenie gęstości mineralnej kości

Zmniejszenie gęstości mineralnej kości (BMD) obserwowano podczas długotrwałego stosowania produktów zawierających wziewne kortykosteroidy. Znaczenie kliniczne niewielkich zmian BMD w odniesieniu do wyników długoterminowych nie jest znane. Pacjenci z głównymi czynnikami ryzyka zmniejszenia zawartości mineralnej kości, takimi jak długotrwałe unieruchomienie, osteoporoza w wywiadzie rodzinnym, nieprawidłowe odżywianie lub przewlekłe stosowanie leków, które mogą zmniejszać masę kostną (np, leki przeciwdrgawkowe i kortykosteroidy), należy monitorować i leczyć zgodnie z ustalonymi standardami opieki.

Wpływ na wzrost

Orginalnie podawane wziewnie kortykosteroidy, w tym budezonid, mogą powodować zmniejszenie szybkości wzrostu u pacjentów pediatrycznych. Należy rutynowo monitorować wzrost pacjentów pediatrycznych otrzymujących produkt leczniczy PULMICORT RESPULES (budezonid w postaci zawiesiny do inhalacji) (np. za pomocą stadiometrii). W celu zminimalizowania ogólnoustrojowego działania kortykosteroidów podawanych doustnie, w tym produktu PULMICORT RESPULES (zawiesina inhalacyjna budezonidu), każdy pacjent powinien być miareczkowany do najmniejszej skutecznej dawki.

Jaskra i zaćma

Po długotrwałym podawaniu kortykosteroidów podawanych wziewnie, w tym budezonidu, zgłaszano występowanie jaskry, zwiększonego ciśnienia wewnątrzgałkowego i zaćmy. W związku z tym uzasadnione jest ścisłe monitorowanie pacjentów ze zmianami w polu widzenia lub ze zwiększonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym, jaskrą i (lub) zaćmą w wywiadzie.

Paradoksalny skurcz oskrzeli i objawy ze strony górnych dróg oddechowych

Tak jak w przypadku innych wziewnych leków przeciw astmie, po podaniu dawki może wystąpić skurcz oskrzeli z natychmiastowym nasileniem świszczącego oddechu. Jeśli po podaniu dawki leku PULMICORT RESPULES (budezonidu w postaci zawiesiny do inhalacji) wystąpi ostry skurcz oskrzeli, należy go natychmiast leczyć szybko działającym wziewnym lekiem rozszerzającym oskrzela. Należy przerwać leczenie produktem PULMICORT RESPULES (budezonid w postaci zawiesiny do inhalacji) i rozpocząć leczenie alternatywne.

Stany eozynofilowe i zespół Churga-Straussa

W rzadkich przypadkach u pacjentów przyjmujących wziewne kortykosteroidy mogą wystąpić układowe stany eozynofilowe. U niektórych z tych pacjentów występują kliniczne cechy zapalenia naczyń, zgodne z zespołem Churga-Straussa, stanem, który jest często leczony kortykosteroidami o działaniu ogólnym. Zdarzenia te zazwyczaj, ale nie zawsze, były związane ze zmniejszeniem i (lub) odstawieniem doustnego leczenia kortykosteroidami po wprowadzeniu kortykosteroidów wziewnych. Pracownicy służby zdrowia powinni być wyczuleni na eozynofilię, wysypkę z zapaleniem naczyń, pogorszenie objawów płucnych, powikłania sercowe i (lub) neuropatię występujące u ich pacjentów. Nie ustalono związku przyczynowego pomiędzy budezonidem a tymi chorobami podstawowymi.

Interakcje z silnymi inhibitorami cytochromu P450 3A4

Należy zachować ostrożność podczas rozważania jednoczesnego stosowania produktu leczniczego PULMICORT RESPULES z ketokonazolem i innymi znanymi silnymi inhibitorami CYP3A4 (np, ritonawir, atazanawir, klarytromycyna, indynawir, itrakonazol, nefazodon, nelfinawir, sakwinawir, telitromycyna), ponieważ mogą wystąpić działania niepożądane związane ze zwiększoną ekspozycją ogólnoustrojową na budezonid.

Informacje dla pacjenta

Podawanie za pomocą nebulizatora odrzutowego

Pacjentów należy poinformować, że produkt leczniczy PULMICORT RESPULES (zawiesina inhalacyjna budezonidu) należy podawać za pomocą nebulizatora odrzutowego podłączonego do kompresora o odpowiednim przepływie powietrza, wyposażonego w ustnik lub odpowiednią maskę twarzową. Nebulizatory ultradźwiękowe nie są odpowiednie do odpowiedniego podawania produktu PULMICORT RESPULES (budezonidu w postaci zawiesiny do inhalacji) i dlatego nie są zalecane. Wpływ mieszania produktu leczniczego PULMICORT RESPULES (budezonidu w postaci zawiesiny do inhalacji) z innymi lekami do nebulizacji nie został odpowiednio oceniony. Produkt PULMICORT RESPULES (budezonid zawiesina do inhalacji) należy podawać oddzielnie w nebulizatorze.

Kandydoza jamy ustnej

Pacjentów należy poinformować, że u niektórych pacjentów występowały miejscowe zakażenia Candida albicans w jamie ustnej i gardle. Jeśli dojdzie do rozwoju kandydozy gardła, należy ją leczyć odpowiednią miejscową lub ogólnoustrojową (tj. doustną) terapią przeciwgrzybiczą, kontynuując jednocześnie leczenie produktem PULMICORT RESPULES (budezonid zawiesina do inhalacji), ale czasami może być konieczne czasowe przerwanie leczenia produktem PULMICORT RESPULES (budezonid zawiesina do inhalacji) pod ścisłym nadzorem lekarza. Zaleca się płukanie jamy ustnej po inhalacji.

Nie w przypadku ostrych objawów

PULMICORT RESPULES (budezonid zawiesina do inhalacji) nie jest przeznaczony do łagodzenia ostrych objawów astmy i nie należy stosować dodatkowych dawek w tym celu. Ostre objawy powinny być leczone za pomocą wziewnego, krótko działającego beta2-agonisty, takiego jak albuterol. (Pracownik służby zdrowia powinien dostarczyć pacjentowi taki lek i poinstruować go, jak należy go stosować). Pacjentów należy poinstruować, aby natychmiast powiadomili pracownika służby zdrowia, jeśli wystąpi u nich którekolwiek z poniższych zjawisk:

  • Zmniejszenie skuteczności krótko działających beta2-agonistów podawanych drogą wziewną
  • Niezbędność wykonania większej niż zwykle liczby inhalacji krótko działających beta2-agonistów podawanych drogą wziewną, krótko działających beta2-agonistów
  • Znaczące zmniejszenie czynności płuc według wskazań lekarza

Pacjenci nie powinni przerywać leczenia produktem PULMICORT RESPULES (budezonid w postaci zawiesiny do inhalacji) bez wskazówek lekarza/dostawcy, ponieważ objawy mogą nawracać po przerwaniu leczenia

Nadwrażliwość, w tym anafilaksja

Reakcje nadwrażliwości, w tym anafilaksja, wysypka, kontaktowe zapalenie skóry, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy i skurcz oskrzeli były zgłaszane podczas stosowania produktu PULMICORT RESPULES. Należy przerwać stosowanie produktu PULMICORT RESPULES, jeśli wystąpią takie reakcje .

Immunosupresja

Pacjentów, którzy przyjmują kortykosteroidy w dawkach immunosupresyjnych należy ostrzec, aby unikali narażenia na ospę wietrzną lub odrę, a w przypadku narażenia, aby niezwłocznie skonsultowali się z lekarzem. Jeśli dojdzie do kontaktu z taką osobą, a dziecko nie chorowało na ospę wietrzną lub nie było odpowiednio zaszczepione, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. Pacjentów należy poinformować o możliwości pogorszenia się istniejącego zakażenia gruźliczego, grzybiczego, bakteryjnego, wirusowego lub pasożytniczego, lub ocznego zakażenia wirusem opryszczki pospolitej (Herpes simplex).

Nadkrwistość i supresja nadnerczy

Pacjentów należy poinformować, że produkt leczniczy PULMICORT RESPULES (budezonid w postaci zawiesiny do inhalacji) może powodować ogólnoustrojowe działanie kortykosteroidów w postaci nadkrwistości i supresji nadnerczy. Ponadto, pacjentów należy poinformować, że zgony z powodu niewydolności nadnerczy występowały podczas i po odstawieniu kortykosteroidów o działaniu ogólnym. Pacjenci powinni powoli wycofywać się z kortykosteroidów działających ogólnoustrojowo w przypadku przejścia na PULMICORT RESPULES (budezonid w postaci zawiesiny do inhalacji).

Zmniejszenie gęstości mineralnej kości

Pacjentów, u których występuje zwiększone ryzyko zmniejszenia BMD, należy poinformować, że stosowanie kortykosteroidów może stanowić dodatkowe ryzyko

Zmniejszenie szybkości wzrastania

Pacjentów należy poinformować, że kortykosteroidy podawane doustnie wziewnie, w tym PULMICORT RESPULES (budezonid w postaci zawiesiny do inhalacji), mogą powodować zmniejszenie szybkości wzrastania u pacjentów pediatrycznych. Pracownicy służby zdrowia powinni uważnie obserwować wzrost dzieci i młodzieży przyjmujących kortykosteroidy jakąkolwiek drogą .

Działanie na oczy

Długotrwałe stosowanie wziewnych kortykosteroidów może zwiększać ryzyko niektórych problemów z oczami (zaćma lub jaskra); należy rozważyć regularne badania oczu .

Stosowanie codzienne

Pacjentom należy doradzić, aby stosowali PULMICORT RESPULES (budezonid zawiesina do inhalacji) w regularnych odstępach czasu raz lub dwa razy na dobę, ponieważ jego skuteczność zależy od regularnego stosowania. Maksymalne korzyści mogą nie zostać osiągnięte przez 4 do 6 tygodni lub dłużej po rozpoczęciu leczenia. Jeśli objawy nie ulegną poprawie w tym czasie lub jeśli stan się pogorszy, pacjenci powinni zostać poinstruowani o konieczności skontaktowania się z pracownikiem służby zdrowia.

Zatwierdzone przez FDA oznakowanie dla pacjenta

Zobacz załączone INFORMACJE DLA PACJENTA i instrukcje stosowania.

Toksykologia niekliniczna

Karcynogeneza, mutageneza, upośledzenie płodności

W dwuletnich badaniach na szczurach rasy Sprague-Dawley, budezonid powodował statystycznie istotne zwiększenie częstości występowania glejaków u samców szczurów w dawce doustnej 50 mcg/kg (około 0.4 i 0,1 razy, odpowiednio, maksymalna zalecana dzienna dawka inhalacyjna u dorosłych i dzieci w wieku od 12 miesięcy do 8 lat w przeliczeniu na mcg/m²). Nie obserwowano działania nowotworowego u samców szczurów w dawkach doustnych do 25 mcg/kg (w przybliżeniu 0,2 i 0,06 razy, odpowiednio, maksymalna zalecana dzienna dawka inhalacyjna u dorosłych i dzieci w wieku od 12 miesięcy do 8 lat w przeliczeniu na mcg/m²) oraz u samic szczurów w dawkach doustnych do 50 mcg/kg (w przybliżeniu 0,4 i 0,1 razy, odpowiednio, maksymalna zalecana dzienna dawka inhalacyjna u dorosłych i dzieci w wieku od 12 miesięcy do 8 lat w przeliczeniu na mcg/m²). W dwóch dodatkowych dwuletnich badaniach na samcach szczurów Fischer i Sprague-Dawley, budezonid nie powodował glejaków przy dawce doustnej 50 mcg/kg (odpowiednio około 0,4 i 0,1 razy większa od maksymalnej zalecanej dawki dobowej inhalacji u dorosłych i dzieci w wieku od 12 miesięcy do 8 lat w przeliczeniu na mcg/m²). Jednakże, u samców szczurów Sprague-Dawley, budezonid powodował statystycznie istotne zwiększenie częstości występowania guzów wątrobowokomórkowych w dawce doustnej 50 mcg/kg (w przybliżeniu odpowiednio 0,4 i 0,1 razy większa od maksymalnej zalecanej dawki dobowej inhalacji u dorosłych i dzieci w wieku od 12 miesięcy do 8 lat w przeliczeniu na mcg/m²). Równoczesne stosowanie kortykosteroidów referencyjnych (prednizolonu i acetonidu triamcynolonu) w tych dwóch badaniach wykazało podobne wyniki.

W 91-tygodniowym badaniu na myszach budezonid nie powodował rakotwórczości związanej z leczeniem w dawkach doustnych do 200 mcg/kg (odpowiednio około 0,8 i 0,2 razy więcej niż dawka doustna).8 i 0,2 razy, odpowiednio, maksymalna zalecana dzienna dawka inhalacyjna u dorosłych i dzieci w wieku od 12 miesięcy do 8 lat w przeliczeniu na mcg/m²).

Budezonid nie był mutagenny ani klastogenny w sześciu różnych systemach testowych: Salmonella/mikrosomowym teście płytkowym Amesa, teście mikrojądrowym u myszy, teście chłoniaka u myszy, teście aberracji chromosomowej w ludzkich limfocytach, teście recesywnej letalności sprzężonej z płcią u Drosophila melanogaster oraz analizie naprawy DNA w hodowli hepatocytów szczura.

W przypadku szczurów budezonid nie miał wpływu na płodność w dawkach podskórnych do 80 mcg/kg, w przybliżeniu 0,6 razy większych od maksymalnej zalecanej dziennej dawki inhalacyjnej u dorosłych w przeliczeniu na mcg/m². Jednakże, powodował zmniejszenie żywotności prenatalnej i żywotności szczeniąt po urodzeniu i w okresie laktacji, wraz ze zmniejszeniem przyrostu masy ciała matki, w dawkach podskórnych 20 mcg/kg i większych, około 0,2 razy większych niż maksymalna zalecana dzienna dawka inhalacyjna u dorosłych w przeliczeniu na mcg/m². Nie odnotowano takiego działania przy dawce 5 mcg/kg (około 0,04 razy większej od maksymalnej zalecanej dawki dobowej podawanej drogą inhalacyjną u dorosłych w przeliczeniu na mcg/m²).

Stosowanie u szczególnych populacji

Ciąża –

Działanie teratogenne

Kategoria B – Badania kobiet w ciąży, nie wykazały, aby wziewny budezonid zwiększał ryzyko zaburzeń podczas podawania w czasie ciąży. Wyniki dużego populacyjnego prospektywnego kohortowego badania epidemiologicznego, w którym dokonano przeglądu danych z trzech szwedzkich rejestrów obejmujących około 99% ciąż z lat 1995-1997 (tj. Szwedzki Rejestr Narodzin Medycznych; Rejestr Wrodzonych Wad Rozwojowych; Rejestr Kardiologii Dziecięcej) wskazują na brak zwiększonego ryzyka wad wrodzonych w związku ze stosowaniem wziewnego budezonidu we wczesnym okresie ciąży. Badano wady wrodzone u 2014 niemowląt urodzonych przez matki zgłaszające stosowanie wziewnego budezonidu z powodu astmy we wczesnej ciąży (zwykle 10-12 tygodni po ostatniej miesiączce), czyli w okresie, w którym występuje większość wad rozwojowych głównych narządów. Częstość odnotowanych wad wrodzonych była podobna w porównaniu do częstości w populacji ogólnej (odpowiednio 3,8% vs 3,5%). Ponadto, po ekspozycji na wziewny budezonid, liczba niemowląt urodzonych z rozszczepami czaszki twarzowej była podobna do oczekiwanej liczby w normalnej populacji (odpowiednio 4 dzieci vs. 3,3).

Te same dane wykorzystano w drugim badaniu, zwiększając całkowitą liczbę do 2534 niemowląt, których matki były narażone na wziewny budezonid. W tym badaniu odsetek wad wrodzonych wśród niemowląt, których matki były narażone na wziewny budezonid we wczesnym okresie ciąży, nie różnił się od odsetka dla wszystkich noworodków w tym samym okresie (3,6%).

Mimo wyników badań na zwierzętach, wydaje się, że możliwość uszkodzenia płodu jest niewielka, jeśli lek jest stosowany w czasie ciąży. Niemniej jednak, ponieważ badania u ludzi nie mogą wykluczyć możliwości szkodliwego działania, produkt leczniczy PULMICORT RESPULES (budezonid w postaci zawiesiny do inhalacji) należy stosować w okresie ciąży tylko w przypadku zdecydowanej konieczności.

Tak jak w przypadku innych kortykosteroidów, budezonid był teratogenny i działał embriobójczo u królików i szczurów. Budezonid powodował utratę płodów, zmniejszenie masy ciała szczeniąt i nieprawidłowości szkieletu w dawce podskórnej u królików, która była w przybliżeniu 0,4 razy większa od maksymalnej zalecanej dawki dobowej podawanej drogą inhalacji u dorosłych w przeliczeniu na mcg/m² oraz w dawce podskórnej, która była w przybliżeniu 4 razy większa od maksymalnej zalecanej dawki dobowej podawanej drogą inhalacji u dorosłych w przeliczeniu na mcg/m². W innym badaniu na szczurach nie obserwowano działania teratogennego ani embriobójczego przy dawkach inhalacyjnych do około 2-krotności maksymalnej zalecanej dawki dobowej inhalacji u dorosłych w przeliczeniu na mcg/m².

Doświadczenie z doustnymi kortykosteroidami od czasu ich wprowadzenia w dawkach farmakologicznych, w przeciwieństwie do fizjologicznych, sugeruje, że gryzonie są bardziej podatne na teratogenne działanie kortykosteroidów niż ludzie.

Działanie nieteratogenne

Hipoadrenalizm może wystąpić u niemowląt urodzonych przez matki otrzymujące kortykosteroidy w czasie ciąży. Takie niemowlęta należy uważnie obserwować.

Matki karmiące

Budezonid, podobnie jak inne kortykosteroidy, jest wydzielany do mleka ludzkiego. Dane dotyczące budezonidu podawanego za pomocą inhalatora suchego proszku wskazują, że całkowita dobowa dawka doustna budezonidu w mleku matki dla niemowlęcia wynosi około 0,3% do 1% dawki inhalowanej przez matkę. Nie przeprowadzono badań u kobiet karmiących piersią produktem leczniczym PULMICORT RESPULES, jednak oczekuje się, że dawka budezonidu dostępna dla niemowlęcia w mleku matki, jako procent dawki stosowanej przez matkę, będzie podobna. PULMICORT RESPULES powinien być stosowany u kobiet karmiących piersią tylko wtedy, gdy jest to klinicznie uzasadnione. Lekarz przepisujący produkt leczniczy powinien rozważyć znane korzyści z karmienia piersią dla matki i niemowlęcia w stosunku do potencjalnego ryzyka związanego z minimalną ekspozycją na budezonid u niemowlęcia.

Stosowanie u dzieci

Bezpieczeństwo i skuteczność u dzieci w wieku od 6 miesięcy do 12 miesięcy zostały ocenione, ale nie zostały ustalone. Bezpieczeństwo i skuteczność u dzieci w wieku od 12 miesięcy do 8 lat zostały ustalone .

Przeprowadzono 12-tygodniowe badanie z udziałem 141 pacjentów pediatrycznych w wieku od 6 do 12 miesięcy z astmą łagodną do umiarkowanej lub nawracającym/utrwalającym się świszczącym oddechem. Wszyscy pacjenci byli randomizowani do otrzymywania 0,5 mg lub 1 mg produktu PULMICORT RESPULES (budezonidu w postaci zawiesiny do inhalacji) lub placebo raz na dobę. Czynność osi nadnerczy oceniano za pomocą testu stymulacji ACTH na początku i na końcu badania, a średnie zmiany tej zmiennej w stosunku do wartości wyjściowej nie wskazywały na supresję nadnerczy u pacjentów, którzy otrzymywali PULMICORT RESPULES w porównaniu z placebo. Jednakże, w pojedynczych przypadkach, u 7 pacjentów w tym badaniu (6 w ramieniu leczenia PULMICORT RESPULES (budezonid w postaci zawiesiny do inhalacji) i 1 w ramieniu placebo) nastąpiło przejście od prawidłowego wyjściowego poziomu stymulowanego kortyzolu do poziomu poniżej normy w Tygodniu 12. Zapalenie płuc obserwowano częściej u pacjentów leczonych produktem PULMICORT RESPULES (budezonid w postaci zawiesiny do inhalacji) niż u pacjentów leczonych placebo, (N = 2, 1, i 0) w grupach PULMICORT RESPULES (budezonid w postaci zawiesiny do inhalacji) 0,5 mg, 1 mg i placebo, odpowiednio.

W tym 12-tygodniowym badaniu odnotowano również zależny od dawki wpływ na wzrost. U niemowląt w grupie placebo średni wzrost w ciągu 12 tygodni wynosił 3,7 cm w porównaniu do 3,5 cm i 3,1 cm odpowiednio w grupie PULMICORT RESPULES (budezonid w postaci zawiesiny do inhalacji) 0,5 mg i 1 mg. Odpowiada to szacowanemu średniemu (95% CI) zmniejszeniu 12-tygodniowej prędkości wzrostu między placebo a PULMICORT RESPULES (budezonid zawiesina do inhalacji) 0,5 mg o 0,2 cm (-0,6 do 1,0) oraz między placebo a PULMICORT RESPULES (budezonid zawiesina do inhalacji) 1 mg o 0,6 cm (-0,2 do 1,4). Wyniki te potwierdzają, że stosowanie produktu PULMICORT RESPULES (budezonidu w postaci zawiesiny do inhalacji) u niemowląt w wieku od 6 do 12 miesięcy może powodować działanie ogólnoustrojowe i są zgodne z wynikami zahamowania wzrostu w innych badaniach z zastosowaniem wziewnych kortykosteroidów.

Kontrolowane badania kliniczne wykazały, że wziewne kortykosteroidy mogą powodować zmniejszenie szybkości wzrastania u pacjentów pediatrycznych. W tych badaniach średnie zmniejszenie szybkości wzrastania wynosiło około jednego centymetra na rok (zakres od 0,3 do 1,8 cm na rok) i wydaje się być związane z dawką i czasem trwania ekspozycji. Działanie to obserwowano przy braku laboratoryjnych dowodów supresji osi podwzgórze-przysadka-nadnercza (HPA), co sugeruje, że prędkość wzrostu jest bardziej czułym wskaźnikiem ogólnoustrojowej ekspozycji na kortykosteroidy u pacjentów pediatrycznych niż niektóre powszechnie stosowane testy czynności osi HPA. Nieznane są długoterminowe skutki tego zmniejszenia szybkości wzrastania związanego z doustnie podawanymi kortykosteroidami, w tym wpływ na ostateczną wysokość dorosłego człowieka. Potencjalne możliwości „nadrobienia” wzrostu po przerwaniu leczenia doustnymi kortykosteroidami wziewnymi nie zostały odpowiednio zbadane.

W badaniu dzieci chorych na astmę w wieku 5-12 lat, u dzieci leczonych budezonidem podawanym przez inhalator suchego proszku 200 mcg dwa razy na dobę (n=311) stwierdzono zmniejszenie wzrostu o 1.1-centymetrowe zmniejszenie wzrostu w porównaniu z dziećmi otrzymującymi placebo (n=418) na koniec jednego roku; różnica między tymi dwiema grupami leczenia nie zwiększała się dalej w ciągu trzech lat dodatkowego leczenia. Pod koniec czterech lat dzieci leczone suchym inhalatorem proszkowym z budezonidem i dzieci otrzymujące placebo miały podobną prędkość wzrostu. Wnioski wyciągnięte z tego badania mogą być mylące z powodu nierównego stosowania kortykosteroidów w grupach leczonych oraz włączenia danych od pacjentów, którzy osiągnęli dojrzałość płciową w trakcie trwania badania.

Wzrost pacjentów pediatrycznych otrzymujących wziewne kortykosteroidy, w tym PULMICORT RESPULES (budezonid zawiesina do inhalacji), powinien być rutynowo monitorowany (np. za pomocą stadiometrii). Potencjalny wpływ przedłużonego leczenia na wzrost należy porównać z uzyskanymi korzyściami klinicznymi oraz ryzykiem i korzyściami związanymi z alternatywnymi metodami leczenia. W celu zminimalizowania ogólnoustrojowego działania wziewnych kortykosteroidów, w tym produktu leczniczego PULMICORT RESPULES, każdy pacjent powinien być miareczkowany do najmniejszej skutecznej dawki.

Stosowanie w pediatrii

Z 215 pacjentów w 3 badaniach klinicznych produktu leczniczego PULMICORT RESPULES (budezonid w postaci zawiesiny do inhalacji) u dorosłych pacjentów, 65 (30%) było w wieku 65 lat lub starszych, a 22 (10%) było w wieku 75 lat lub starszych. Nie zaobserwowano ogólnych różnic w bezpieczeństwie stosowania produktu u tych pacjentów w porównaniu z młodszymi pacjentami, a w innych doniesieniach klinicznych lub doświadczeniach z nadzoru medycznego nie stwierdzono różnic w reakcjach pomiędzy pacjentami w podeszłym wieku i młodszymi.

Niedobory wątroby

Nie przeprowadzono formalnych badań farmakokinetycznych produktu PULMICORT RESPULES (budezonid w postaci zawiesiny do inhalacji) u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Jednakże, ponieważ budezonid jest w przeważającej mierze usuwany w wyniku metabolizmu wątrobowego, zaburzenia czynności wątroby mogą prowadzić do kumulacji budezonidu w osoczu. Dlatego pacjenci z chorobami wątroby powinni być ściśle monitorowani.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *