The Texas Heeler jest stosunkowo nieznaną rasą psów, ale mimo to niezwykle ważną w niektórych regionach Stanów Zjednoczonych. Choć wiele osób może nie słyszał o Texas Heeler, wzrosła ich popularność w ostatnich latach, a są one rozszerzenie poza ich oryginalnych domów na ranczach i gospodarstw bydła. Dzisiaj, Texas Heeler służy jako wspaniały towarzysz, pies stróżujący i okazjonalny pies pasterski dla ludzi w całych Stanach Zjednoczonych.

Ale czym dokładnie jest Texas Heeler? I co sprawia, że są one tak wspaniałymi zwierzętami domowymi i psami pasterskimi? Przyjrzyjmy się, skąd pochodzą Texas Heelery, jakie są ich cechy i jak zostały oficjalnie uznane za rasę, aby lepiej zrozumieć, co czyni je tak wyjątkowymi.

Gdzie powstały Texas Heelery?

Oczywiście, Texas Heelery powstały w stanie Teksas, ale ich historia jest o wiele bardziej skomplikowana. Texas Heelers nie są standardową rasą, ale raczej krzyżówką australijskiego psa do bydła i owczarka australijskiego. Obie te rasy są używane prawie wyłącznie do pasterstwa bydła w australijskim outbacku.

Zarejestruj swoje Zwierzę Wsparcia Emocjonalnego i uzyskaj wszystkie korzyści
Zarejestruj swoje Zwierzę Wsparcia Emocjonalnego i uzyskaj wszystkie korzyści

Hodowcy w Stanach Zjednoczonych chcieli sprowadzić te australijskie psy pasterskie do Teksasu, i tak rozpoczął się proces krzyżowania, w wyniku którego powstał Texas Heeler. Hodowcy bydła w Teksasie bardzo potrzebowali psów, które posiadały określone cechy. Konkretnie chodziło im o psy, które posiadałyby naturalny instynkt pozwalający na efektywne pasterstwo owiec i bydła. W ten sposób narodził się Texas Heeler.

Nie jest jasne, kiedy dokładnie miał miejsce proces krzyżowania, choć zapisy pokazują pierwsze zarejestrowane Texas Heelery pojawiające się na początku lat 70-tych. Określane również jako Queensland Heeler lub Blue Heeler, Texas Heeler jest rasą, której początki są owiane tajemnicą. Niemniej jednak, rasa ta żyje do dziś, zarówno jako pies pracujący, jak i zwierzę domowe.

Czy Texas Heeler jest rasą uznaną?

Jedną z interesujących rzeczy na temat Texas Heeler jest to, że nie musi on być wynikiem połączenia australijskiego psa do bydła i owczarka australijskiego, aby nadal był uznawany za część rasy. Australijski pies do bydła musi być zawsze obecny, ale owczarek australijski może być zastąpiony przez Border Collie, a szczenię, które z tego wyniknie, będzie nadal uznawane za autentycznego Texas Heelera.

Jednakże, ponieważ Texas Heeler jest rasą mieszaną i nie wywodzi się od przodków czystej krwi, nie istnieją żadne większe kluby kynologiczne, które uznają go za rasę standardową. Podczas gdy Texas Heeler jest uważany za mieszańca i ma dobrze zdefiniowane cechy, nie spełnia standardów, które muszą spełniać psy czystej krwi. Ale jakie dokładnie są kryteria, które muszą być spełnione, aby zostać uznane za rasę standaryzowaną?

Kryteria rasy standaryzowanej

Standardy rasy są ustalane przez Kennel Club i podlegają zmianom od czasu do czasu. Ogólnie rzecz biorąc, standardy rasowe są po prostu opisami i dlatego są w pewnym stopniu otwarte na interpretację. Dlatego właśnie wystawy psów są tak popularne, ponieważ pozwalają sędziom zdecydować, jak dobrze poszczególne psy spełniają kryteria danej grupy lub kategorii.

Pomimo że Texas Heeler nie jest uznawany za rasę standardową, rasy, z których pochodzi, są uznawane. Australian Cattle Dog i owczarek australijski należą do grupy ras „pasterskich”. Według Kennel Club, grupa ta jest zdefiniowana w następujący sposób:

„Grupa pasterska składa się z psów pasterskich, które są związane z pracą bydła, owiec, reniferów i innych zwierząt parzystokopytnych. Zazwyczaj psy tego typu posiadają odporną na warunki atmosferyczne podwójną sierść, która chroni je przed żywiołami podczas pracy w trudnych warunkach. Rasy takie jak rodzina Collie, owczarki staroangielskie czy Samojedy, które od wieków zajmują się wypasem reniferów, to tylko niektóre z nich zaliczane do tej grupy.”

Ponieważ definicje Kennel Clubu podlegają zmianom od czasu do czasu, a nowe rasy zawsze mogą zostać przyjęte do danej kategorii, istnieje szansa, że Texas Heeler zostanie pewnego dnia uznany za standardową rasę w grupie pasterskiej.

Jakie są cechy fizyczne rasy?

Texas Heeler jest psem średniej wielkości, o średniej wysokości w pozycji stojącej 17-22 cali. Większe różnice występują w przypadku wagi, choć ta również zależy od trybu życia psa. Jeśli Texas Heeler jest używany jako pasterz, jest on zazwyczaj bardziej aktywny i waży mniej, podczas gdy zwierzęta domowe Texas Heeler są mniej aktywne i ważą więcej. W każdym razie, Texas Heelery zazwyczaj ważą gdzieś pomiędzy 25-50 lbs.

Jego ubarwienie jest jedną z najbardziej godnych uwagi cech Texas Heelera. Większość psów tej rasy ma futro w plamki, z domieszką bieli, szarości, czerni i brązu. Podczas gdy ich ubarwienie jest o wiele bliższe owczarkowi australijskiemu, futro Texas Heelera jest o wiele krótsze niż jego poprzednika.

Inne ciekawe cechy charakterystyczne dla Texas Heelera to uszy i ogon. Choć nie zawsze tak jest, większość Texas Heelerów rodzi się z ogonami w kształcie dziobów. Ponieważ nie dzieje się to z każdym Texas Heeler, nie jest to cecha definiująca rasę. Jednak ich uszy są bardziej rozpoznawalne. Jako szczenięta, Texas Heelery mają zazwyczaj klapnięte uszy. Kilka tygodni po urodzeniu, uszy nagle się podnoszą, stają się proste i spiczaste. Uszy pozostaną w ten sposób przez resztę ich życia.

Jakie cechy posiada ta rasa?

Texas Heelery są niezwykle aktywne i inteligentne. Jest to część tego, co czyni je doskonałymi zarówno do pasterstwa, jak i ochrony domu. Texas Heeler generalnie bardzo dobrze reaguje na szkolenie i chętnie uczy się nowych komend. Mają naturalne instynkty pasterskie, więc doskonale nadają się do pracy w gospodarstwie. Jednak są one również przyjazne i bezpieczne dla rodzin i dzieci, więc są idealnymi zwierzętami domowymi.

Jak wiele ras psów, Texas Heelery są bardzo lojalne i chronią swoich właścicieli. Jeśli chcesz mieć Texas Heeler jako zwierzę domowe, zaleca się, aby socjalizować je z innymi zwierzętami wcześnie, tak, że nie stają się defensywne lub agresywne w odpowiedzi na zwierzęta później w życiu.

Ta rasa jest świetna do ochrony domu, jak Texas Heelers są ogólnie powściągliwy wokół obcych. Dodatkowo, Texas Heelers nie mają tendencji do szczekać bez prowokacji. Jeśli więc ktoś obcy wchodzi do domu, Texas Heelery są o wiele bardziej skłonne do szczekania.

Pomimo że Texas Heelery wymagają sporej ilości ćwiczeń, są one ogólnie uważane za zwierzęta o niskim stopniu utrzymania. Na przykład, poza regularną kąpielą, Texas Heelery mają bardzo niewiele wymagań dotyczących pielęgnacji. Podczas gdy niektóre Texas Heelery zrzucają liście, są one psami krótkowłosymi, co oznacza, że nie musisz zabierać ich do groomera, chyba że się na to zdecydujesz.

Niemniej jednak Texas Heelery nie są polecane dla osób, które nie mogą prowadzić aktywnego trybu życia. Podczas gdy rasa ta może być wspaniałym towarzyszem na dłuższą metę, nie są one zalecane dla osób starszych. Wynika to z faktu, że Texas Heelery wymagają częstych ćwiczeń i czasami mogą zachowywać się agresywnie w stosunku do obcych lub innych zwierząt.

Chociaż wypas bydła z psami nie jest tak powszechny w dzisiejszych czasach, Texas Heeler znalazł nowy cel dla swojej szybkości, energii i zwinności. Wielu właścicieli Texas Heeler umieszcza swoje zwierzęta w zawodach sportowych, aby wykorzystać naturalne zdolności tej rasy. Jednak, jak w przypadku każdej rasy psów, Texas Heelery mogą brać udział w zawodach tylko w stosunkowo młodym wieku, ponieważ starsze psy mogą mieć problemy z dysplazją stawów biodrowych i zapaleniem stawów.

Jakie są częste problemy zdrowotne u psów rasy Texas Heeler?

Jak każdy pies, Texas Heeler potrzebuje dobrze zbilansowanej diety, aby zaspokoić swoje potrzeby żywieniowe i zapewnić sobie długie i zdrowe życie. Ponieważ jest to rasa szczególnie aktywna, pies ten może wymagać diety o stosunkowo wysokiej zawartości kalorii w porównaniu z innymi rasami. Najlepsze są karmy suche, które są produkowane specjalnie dla psów o dużej energii. Jednakże, karma dla psów musi być również dobrana do konkretnego rozmiaru i wieku psa.

Krzyżówki są mniej prawdopodobne niż czystej krwi, aby rozwijać dziedziczne komplikacje zdrowotne, a w przeważającej części, Texas Heelers są bardzo zdrowe psy. Jednakże, jak każda rasa, mogą one napotkać pewne problemy zdrowotne.

Jednym z najczęstszych problemów zdrowotnych wśród Texas Heelerów jest dysplazja stawu biodrowego lub nieprawidłowe tworzenie się panewki stawu biodrowego. Jest to prawdopodobnie spowodowane nadmiernym bieganiem i ogólnie aktywnym trybem życia. Z wiekiem często prowadzi to do ograniczenia ruchu i bolesnego zapalenia stawów. W niektórych przypadkach psy mogą nawet stracić możliwość korzystania z tylnych łap i wymagają operacji lub specjalnego sprzętu, aby odzyskać mobilność.

Innym częstym problemem zdrowotnym jest dystychia. Problem ten charakteryzuje się jedną lub więcej „dodatkowych” rzęs, które wyrastają z brzegów powieki. Choć na ogół nie jest to problem poważny, nieleczona dystychia może powodować ból, podrażnienie oczu, a nawet infekcje bakteryjne.

Chociaż nie tak powszechny jak dysplazja stawu biodrowego czy dystychia, Texas Heelers mogą również cierpieć na postępujący zanik siatkówki (PRA). Problem ten powoduje postępującą utratę wzroku, która może ostatecznie doprowadzić do ślepoty. Podobnie, Texas Heelers są podatne na zaćmę.

Wreszcie, innym problemem, z którym Texas Heelers mogą się zmierzyć jest epilepsja. Jest to zaburzenie neurologiczne, które powoduje przypadkowe napady. Jest to na ogół choroba na całe życie.

Na szczęście, większość poważnych problemów zdrowotnych jest stosunkowo rzadka dla tej rasy. Texas Heelery żyją zazwyczaj od 13 do 15 lat i nie ponoszą wysokich kosztów opieki zdrowotnej, jak niektóre inne rasy.

Czy Texas Heeler może być zwierzęciem służbowym?

Wiele ras może pracować jako zwierzęta służbowe. Ale czym dokładnie jest zwierzę służbowe? Zgodnie z AVMA i Americans with Disabilities Act:

„Każdy pies, który jest indywidualnie szkolony do wykonywania pracy lub zadań na rzecz osoby niepełnosprawnej, w tym fizycznej, sensorycznej, psychiatrycznej, intelektualnej lub innej niepełnosprawności umysłowej. Inne gatunki zwierząt, zarówno dzikie jak i domowe, wyszkolone lub nie, nie są zwierzętami służbowymi dla celów tej definicji. Praca lub zadania wykonywane przez zwierzę usługowe muszą być bezpośrednio związane z niepełnosprawnością danej osoby. Przykłady pracy lub zadań obejmują, ale nie ograniczają się do: pomocy osobom niewidomym lub słabo widzącym w nawigacji i innych zadaniach, ostrzegania osób głuchych lub słabo słyszących o obecności osób lub dźwięków, zapewniania ochrony bez użycia przemocy lub prac ratowniczych, ciągnięcia wózka inwalidzkiego, pomocy osobie podczas napadu, ostrzeganie osób o obecności alergenów, wyszukiwanie przedmiotów, takich jak lekarstwa lub telefon, zapewnianie wsparcia fizycznego i pomocy w utrzymaniu równowagi i stabilności osobom niepełnosprawnym ruchowo oraz pomaganie osobom z zaburzeniami psychicznymi i neurologicznymi poprzez zapobieganie lub przerywanie impulsywnych lub destrukcyjnych zachowań. Odstraszające skutki obecności zwierzęcia oraz zapewnienie wsparcia emocjonalnego, dobrego samopoczucia, komfortu lub towarzystwa nie stanowią pracy ani zadań dla celów tej definicji.”

Ponieważ zwierzęta służbowe muszą być podatne na szkolenie, Texas Heelers są właściwie pierwszymi kandydatami do pracy. Dodatkowo, ze względu na ich przyjazne i aktywne osobowości, Texas Heelers mogą być doskonałymi zwierzętami wsparcia emocjonalnego, jak również. Jednak wiele osób często myli zwierzęta służbowe i zwierzęta wsparcia emocjonalnego, choć rozróżnienie jest ważne. Zwierzę wsparcia emocjonalnego jest zdefiniowane w następujący sposób:

„Zwierzę wsparcia emocjonalnego (ESA) może być zwierzęciem dowolnego gatunku, którego użycie jest wspierane przez wykwalifikowanego lekarza, psychiatrę lub innego specjalistę zdrowia psychicznego w oparciu o potrzeby związane z niepełnosprawnością. ESA nie musi być wyszkolone do wykonywania konkretnych zadań. ESA nie kwalifikują się jako zwierzęta służbowe zgodnie z Americans with Disabilities Act (ADA), ale mogą być dopuszczone jako racjonalne udogodnienia dla osób niepełnosprawnych zgodnie z Fair Housing Act. Ustawa o dostępie przewoźników lotniczych (Air Carrier Access Act) przewiduje szczególne udogodnienia dla ESA podróżujących liniami lotniczymi, choć może być konieczne przedstawienie dokumentacji.”

„Pies terapeutyczny” to kolejna kategoria, która jest często łączona z psami służbowymi i zwierzętami wspierającymi emocje. Niestety, Texas Heelers generalnie nie są doskonałymi psami terapeutycznymi, ponieważ psy terapeutyczne muszą mieć bardziej spokojne usposobienie. Nie mogą one również próbować skakać na pacjentów, którym służą, a Texas Heelery są bardzo aktywne i energiczne.

Aby uzyskać więcej informacji na temat rejestracji Texas Heelera jako zwierzęcia służbowego lub wsparcia emocjonalnego, skonsultuj się z usserviceanimals.org już dziś!

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *