Reakcja nadwrażliwości - typ I

Co to jest reakcja nadwrażliwości – typ I
Statystyki dotyczące reakcji nadwrażliwości – typ I
Faktory ryzyka reakcji nadwrażliwości – typ I
Progresja reakcji nadwrażliwości – typ I
Objawy reakcji nadwrażliwości – typ I
Badanie kliniczne reakcji nadwrażliwości – typ I
Rozwój reakcji nadwrażliwości – typ I
Objawy reakcji nadwrażliwości – typ I
Postępowanie reakcji nadwrażliwości – typ I
Objawy reakcji nadwrażliwości – typ I
Badanie kliniczne reakcji nadwrażliwości – typ I
Jak rozpoznaje się reakcję nadwrażliwości – typ I?
Prognoza reakcji nadwrażliwości – typ I
Jak leczy się reakcję nadwrażliwości – typ I?
Reakcja Nadwrażliwości – Typ I Referencje

Co to jest Reakcja Nadwrażliwości – Typ I

Nadwrażliwość oznacza, że organizm reaguje na określoną substancję (zwaną alergenem) w sposób przesadny, co nie zdarza się w normalnych okolicznościach. Wyróżnia się 4 typy reakcji nadwrażliwości: typ I, II, III i IV. Różnią się one pod względem manifestacji choroby i procesów patologicznych. Jednakże, tylko typ I reakcji nadwrażliwości zostanie tutaj omówiony.
Jest to natychmiastowa reakcja immunologiczna, tzn. występuje natychmiast po ekspozycji na daną substancję.
Reakcja nadwrażliwości typu I może wystąpić w wielu częściach ciała, ale generalnie są to:

nos: alergiczny nieżyt nosa (katar sienny)
oczy: alergiczne zapalenie spojówek
skóra: pokrzywka
tkanki miękkie: obrzęk naczynioruchowy
płuca i drogi oddechowe: astma
ogólnie w organizmie: anafilaksja i śmierć, jeśli nie jest leczona.

Statystyki dotyczące reakcji nadwrażliwości – typ I

Choroby nadwrażliwości typu I są niezwykle powszechne. Do najczęstszych z nich należą: alergiczny nieżyt nosa (katar sienny), alergiczne zapalenie spojówek i astma.
Liczba przypadków chorób nadwrażliwości typu I wzrasta na całym świecie wraz z upływem czasu.

Faktory ryzyka dla reakcji nadwrażliwości – typ I

W zależności od manifestacji różnych chorób nadwrażliwości typu I, istnieją również różne czynniki ryzyka.
Ogólnie, posiadanie choroby nadwrażliwości typu I zwiększa ryzyko wystąpienia innej choroby.
Inne czynniki ryzyka są wyszczególnione poniżej:

płeć: istnieją niewyjaśnione różnice w odniesieniu do płci w chorobach alergicznych. Niektóre z nich występują częściej u mężczyzn niż u kobiet, np. astma, podczas gdy wyprysk alergiczny występuje częściej u kobiet.
wiek: ogólnie rzecz biorąc objawy alergiczne mają tendencję do zmniejszania się wraz z wiekiem. Dotyczy to warunków takich jak alergiczny nieżyt nosa i alergiczne zapalenie spojówek. Jednak stany takie jak anafilaksja i obrzęk naczynioruchowy nie mają preferencji wiekowych.

Progresja reakcji nadwrażliwości – Typ I

Nadwrażliwość typu I charakteryzuje się reakcją Ig E. Ig E to przeciwciała znajdujące się w wydzielinie ciała (np. łzy, wydzielina z nosa), które są odpowiedzialne za reakcję alergiczną. Po ekspozycji na alergeny (takie jak pyłki w powietrzu, lub niektóre leki stosowane w szpitalu), przeciwciała Ig E wiążą się z alergenami w tych wydzielinach ciała, takich jak łzy. Takie wiązanie prowadzi w końcu do uwolnienia histamin (związków biochemicznych w organizmie odpowiedzialnych za objawy alergii). Fiinally pacjenci będą mieli objawy takie jak obrzęk, zwiększone wydzielanie wydzieliny, zaczerwienienie, itp.
Ig E pośredniczy reakcje nadwrażliwości są również znane jako natychmiastowe reakcje nadwrażliwości. Dzieje się tak dlatego, że reakcja jest natychmiast zauważalna po ekspozycji na alergeny.

Jak rozpoznaje się reakcję nadwrażliwości – typ I?

Wszystkie choroby nadwrażliwości typu I nie wymagają w zasadzie żadnych badań. Diagnozę stawia się na podstawie wywiadu i badania klinicznego, nawet w sytuacjach zagrażających życiu, takich jak anafilaksja czy obrzęk naczynioruchowy.

Prognoza reakcji nadwrażliwości – typ I

Nadwrażliwość typu I jest krótkotrwała pod względem reakcji, jednak ze względu na różne choroby, które wpływają na organizm, rokowanie również może być różne. Powszechne choroby, takie jak alergiczny nieżyt nosa (katar sienny), alergiczne zapalenie spojówek i astma oskrzelowa rzadko powodują zgony, z wyjątkiem ciężkiej astmy. Jednak obrzęk naczynioruchowy i anafilaksja mogą potencjalnie spowodować śmierć, jeśli nie są natychmiast leczone.
Choroby nadwrażliwości alergicznej typu I nie są uleczalne. Celem leczenia jest kontrola objawów.

Jak leczy się reakcję nadwrażliwości – typ I?

Nie ma lekarstwa na te choroby, leczenie ma na celu jedynie kontrolę objawów. Chociaż choroby nadwrażliwości typu I mogą powodować znaczne niedogodności w zakresie ich oznak i objawów, z dobrym planem leczenia większość chorób może być dobrze kontrolowana.
Zależnie od ciężkości reakcji alergicznej, stosuje się różne podejścia do leczenia. Ciężkie reakcje alergiczne, takie jak anafilaksja i obrzęk naczynioruchowy wymaga szybkiej pomocy medycznej, ponieważ śmierć może nastąpić w ciągu kilku minut. Dlatego plan leczenia będzie polegał na agresywnej resuscytacji z odpowiednim leczeniem wspomagającym. Jednak choroby, które nie zagrażają życiu, mogą być leczone w inny sposób. Opcje leczenia, albo podane samodzielnie lub w połączeniu, obejmują następujące:

unikanie alergenów: zapobieganie i unikanie możliwych wyzwalaczy są podstawą leczenia. Obejmuje to ograniczenie ekspozycji na zewnątrz, zamykanie okien w domu i samochodach, stosowanie systemu klimatyzacji w pomieszczeniach, częste mycie pościeli i częste czyszczenie środowiska domowego. Jeśli pewne alergeny są podejrzane jak zwierzęta domowe, to będzie właściwe, aby usunąć zwierzęta całkowicie z gospodarstwa domowego. Inne środki obejmują usunięcie starych zasłon, dywanów i mebli.

Leki przeciwhistaminowe: mogą być stosowane albo przez zastosowanie na miejscu zaangażowania lub podjęte przez usta. Leki przeciwhistaminowe obejmują feksofenadynę, loratadynę i cetyryzynę.

stabilizatory komórek tucznych: ponieważ komórki tuczne (rodzaj białych krwinek) odgrywają główną rolę w reakcjach alergicznych, celem tych leków jest zablokowanie działania komórek tucznych. Przykładami leków z tej grupy są kromoglikan sodu i trometamina lodoksamidu. Mogą one być stosowane w miejscu zajęcia lub przyjmowane doustnie.

steroidy: obejmują one prednizolon, deksametazon itp. Mogą być one stosowane w miejscu zajęcia (np. na skórę) lub przyjmowane doustnie. Sterydy są szczególnie przydatne w umiarkowanym do ciężkiego wyprysku alergicznego.

Inne leki, które nie są powszechnie stosowane obejmują:

cyklosporyna
immunoterapia: jest to stopniowe odczulanie jednostki w kierunku znanego antygenu.