Rehabilitacja miednicy skupia się głównie na zaburzeniach związanych z miednicą, strukturą kostną pomiędzy nogami i kręgosłupem, oraz dnem miednicy, grupą mięśni, które tworzą dno lub „podłogę” miednicy. Dno miednicy zapewnia wsparcie dla narządów w miednicy, pomaga kontrolować jelita i pęcherz, odgrywa rolę w czynnościach seksualnych, zapewnia stabilność poprzez swoje połączenia z różnymi więzadłami w miednicy i zapewnia wsparcie posturalne dla tułowia.

Leczone schorzenia miednicy

Specjalizuję się w rehabilitacji miednicy kobiet, która obejmuje schorzenia takie jak:

• Nietrzymanie moczu: Nietrzymanie moczu to mimowolny wyciek moczu przy takich czynnościach jak kaszel, kichanie lub bieganie, lub mimowolny wyciek moczu przy próbie dostania się do łazienki.
• Nietrzymanie moczu: Obejmuje to odczuwanie nienormalnego parcia na mocz, które jest trudne do opanowania lub częste chodzenie do łazienki w celu oddania moczu. (tj. więcej niż 8 razy/dzień)
• Wypadnięcie narządów miednicy: Wypadnięcie narządów miednicy to przemieszczenie jednego lub więcej narządów miednicy przyczyniające się do opadania ściany pochwy, szyjki macicy lub pochwy
• Przewlekły ból miednicy: Przewlekły ból miednicy to ból w brzuchu lub miednicy, który trwa dłużej niż trzy miesiące i nie jest spowodowany chorobami lub warunkami, takimi jak dyspareunia (trudne lub bolesne stosunki seksualne), dysmenorrhea (skurcze menstruacyjne) lub endometrioza (występuje, gdy wyściółka macicy rośnie poza macicą).
• Ból lub dysfunkcja związana z ciążą: Warunki obejmują diastasis recti (oddzielenie ściany brzucha w czasie lub po ciąży), uraz lub osłabienie dna miednicy po porodzie oraz ból w dolnej części pleców lub miednicy w czasie lub po ciąży.

Testy w celu określenia przyczyn/silności

Ocena dna miednicy w terapii fizycznej składa się z dokładnego wywiadu i badania fizykalnego. Celem wywiadu jest zrozumienie natury i tła specyficznych dolegliwości, jak również czynników, które mogą mieć wpływ na leczenie schorzenia. Badanie fizykalne składa się z wizualnej inspekcji regionu miednicy z wizualną obserwacją zdolności osoby do skurczenia mięśni dna miednicy, po której następuje zewnętrzna i wewnętrzna palpacja mięśni dna miednicy.

Celem badania fizykalnego jest uzyskanie obiektywnych informacji na temat siły i kontroli mięśni dna miednicy, jak również obserwacja pod kątem jakiegokolwiek wypadnięcia organów miednicy. Nie ma żadnych badań obrazowych ani testów wymaganych do oceny dna miednicy przy pomocy fizykoterapii, chociaż zaleca się, aby rutynowa opieka u swojego lekarza pierwszego kontaktu (PCP) została przeprowadzona. Obejmuje to coroczne badanie fizykalne i test Pap, jeśli jest to zalecane przez Twojego lekarza.

Czego się spodziewać podczas wizyty

Powinnaś oczekiwać, że przed badaniem fizykoterapeutycznym dna miednicy omówisz ze swoim fizjoterapeutą historię i czynniki przyczyniające się do Twojego obecnego stanu. Będzie to obejmować wszelkie ciąże, porody, urazy miednicy lub urazy tułowia lub dolnej części pleców. Następnie powinnaś oczekiwać wizualnej, zewnętrznej i wewnętrznej obserwacji rejonu miednicy i mięśni dna miednicy, jak również swojej zdolności do kurczenia się i kontrolowania mięśni dna miednicy. Na koniec, powinnaś oczekiwać nauki ćwiczeń dna miednicy, które będziesz wykonywać na własną rękę poza fizykoterapią, aby poprawić swój stan.

Narzędzia do wzmocnienia dna miednicy

• Ćwiczenia: Skurcze dna miednicy (ćwiczenia Kegla) w izolacji lub w połączeniu z innymi ruchami ciała. Czas skurczu i rozluźnienia w tych ćwiczeniach będzie stopniowo zwiększany.
• Biofeedback: Elektromiografia powierzchniowa (sEMG) do wykrywania aktywności elektrycznej mięśni dna miednicy, która jest następnie przenoszona na obraz wizualny i/lub sygnał dźwiękowy, aby dać informację zwrotną na temat twojej zdolności do skurczu i kontroli mięśni dna miednicy. Małe elektrody są umieszczane na skórze w pobliżu dna miednicy i są podłączone do komputera z programem biofeedback, który będziesz mogła oglądać i z którego będziesz mogła się uczyć.
• Stymulacja elektryczna: Elektryczność jest używana, aby pomóc stymulować mięśnie dna miednicy poprzez elektrody umieszczone na skórze w pobliżu dna miednicy lub wewnętrzną elektrodę pochwową. Stymulacja elektryczna jest wskazana tylko wtedy, gdy występuje znaczne osłabienie mięśni dna miednicy.

Leczenie schorzeń dna miednicy

Zabiegi fizykoterapii dna miednicy mają zazwyczaj jedną godzinę długości i rozpoczynają się raz w tygodniu lub raz na dwa tygodnie. W miarę poprawy stanu osoby częstotliwość wizyt w ramach fizykoterapii jest zmniejszana. Pacjenci są przyjmowani średnio na sześć wizyt, ale częstotliwość ta może się zwiększyć lub zmniejszyć w zależności od specyficznych potrzeb pacjenta.

Po ustąpieniu objawów pacjenci zazwyczaj zgłaszają się na wizytę kontrolną osobiście lub telefonicznie w ciągu jednego miesiąca i są wypisywani z terapii fizycznej, jeśli dobrze sobie radzą. Ćwiczenia, które są podawane do domu są zazwyczaj zalecane do kontynuowania przez całe życie, aby pomóc utrzymać zyski osiągnięte podczas terapii i zapobiec przyszłym nawrotom dolegliwości.

Kiedy rozważyć fizykoterapię

Porozmawiaj ze swoim lekarzem prowadzącym, jeśli uważasz, że możesz mieć dolegliwości, które mogłyby skorzystać z rehabilitacji miednicy za pomocą fizykoterapii. Skontaktuj się ze swoją firmą ubezpieczeniową, aby sprawdzić, czy potrzebujesz skierowania na fizykoterapię.

Kiedy rozważasz fizykoterapię?