Rodzina jest pierwszym środowiskiem społecznym człowieka, gdzie uczy się on pierwszych wartości, zasad i pojęć życiowych. Jest to grupa społeczna o podłożu afektywnym i formacyjnym, w której ludzie żyją razem połączeni więzami miłości i wspólnym projektem, lub poprzez małżeństwo, adopcję czy pokrewieństwo. Rodzina jest podstawową komórką społeczeństwa, ponieważ cywilizacje rodziły się z pewną formą organizacji rodziny, która zmieniała się przez wieki w ludzkości.

Rodzina jest pojęciem typu uniwersalnego, które wywodzi się z małżeństwa, które jest instytucją prawną, która gwarantuje parom więź zwaną partnerstwem małżeńskim, która jest uznawana przez społeczeństwo i generatorem praw i obowiązków.

Rodzina

Referentami rodziny są rodzice, na których spoczywa obowiązek opieki, karmienia i ochrony dzieci naturalnych lub adoptowanych do czasu osiągnięcia przez nie pełnoletności, gdyż rodzina nie ogranicza się do więzów krwi.

Ta więź cywilna była uwarunkowana zwyczajami i obyczajami na przestrzeni dziejów, pod wpływem tradycji, moralności i konstrukcji kulturowej chwili.

Pomimo, że historycznie najbardziej rozpowszechniony był związek damsko-męski, obecnie wiele społeczeństw na świecie dopuszcza zawarcie małżeństwa cywilnego między osobami tej samej płci.

W ten sam sposób wiele par łączy swoje życie i losy bez cywilnej formalizacji związku, mimo że konkretyzują rozległy konkubinat i funkcjonują jako rodzina we wszystkich aspektach.

Rodzina jest podstawową strukturą, w której dzieci zdobywają bezpieczeństwo, szacunek i miłość niezbędne do budowania tożsamości i rozwoju osobowości.

W rodzinie uczą się reguł i społecznych zasad współżycia, dlatego posiadanie rodziny jest słusznym i podstawowym prawem dzieciństwa.

Dziecko jest w stanie nauczyć się, jak żyć w rodzinie.