Co to jest rytm?

Słowo rytm pochodzi od greckiego słowa „rytmos”, oznaczającego mierzony ruch. Zarówno język mówiony, jak i pisany zawiera wzorce rytmiczne, które dodają głębi i zróżnicowania, podkreślając jednocześnie znaczenie dzieła.

Ale rytm jest istotną częścią poezji, jest często pomijaną, ale nie mniej ważną cechą prozy, w tym zarówno gatunków kreatywnych, jak i non-fiction. Pomyśl o porywającej mowie lub kazaniu. To, co czyni te narracje fascynującymi w dużej części, to ich „muzyka.”

Umiejętność poprawnego posługiwania się rytmem jest jedną z głównych rzeczy, które wyróżniają pisarza. Jest to umiejętność, która przychodzi wrodzona do niektórych ludzi, ale może być również rozwijana przez długi okres czasu poprzez praktykę. Czytanie, zarówno na głos, jak i dla samego siebie, jest jednym z najlepszych sposobów na rozwinięcie poczucia rytmu jako pisarz.

Jak rozpoznać rytm w pisaniu?

Prosodia to badanie rytmicznych wzorców w języku. Istnieje pięć głównych metrum, znanych również jako „stopy”:

• Iam występuje, gdy akcent leży na drugiej sylabie stopy metrycznej: „Becáuse I coúld not stóp for deáth,” zaczyna się wiersz Emily Dickinson.
• Trochees są, gdy akcent jest na pierwszej sylabie: „Í can’t stop this féeling, déep insíde of mé”, śpiewa grupa Blue Suede.
• Spondee ma dwie sylaby akcentowane w rzędzie: „Bréak, bréak, bréak/On thy cóld gréy stónes, Óh Sea!”. Obie linijki tego wiersza Alfreda Tennysona zawierają spondees.
• Daktyl ma trzy sylaby, z których pierwsza jest akcentowana, a dwie kolejne nieakcentowane: „Glórious dáy of the greátest feast” jest zdanie, które zawiera dwa daktyle w rzędzie.
• Anapasty są przeciwieństwem daktyli. Pierwsze dwie sylaby są nieakcentowane, a ostatnia jest akcentowana: „In the wáy that he nóticed, we knéw we were lóst.”

Podczas gdy wolny wiersz i proza określają swoje własne wzorce rytmiczne, kombinacje tych pięciu metrów są używane w różnych formach poetyckich. Sonet, na przykład, składa się z jambicznego pentametru. Oznacza to, że każda linia zawiera pięć stóp metrycznych, w sumie 10 sylab, z akcentem na drugą sylabę.

Niektóre wariacje w metrum są dopuszczalne, a niektóre nawet konwencjonalne. Dodanie jedenastej sylaby do wiersza sonetu jest jednym z przykładów akceptowanych i często stosowanych wariacji. Kiedy poeta zmienia ustalone metrum, jak to zrobił Szekspir, jest to sygnał dla czytelnika, aby zwrócił uwagę na zmianę znaczenia lub akcentu.

Więcej przykładów rytmu

Przykłady rytmu 1. Słynny sonet Szekspira #130 ilustruje metrum jambiczne:

Oczy mojej kochanki nie są jak słońce,
Koral jest o wiele bardziej czerwony, niż jej usta czerwone,
Jeśli śnieg jest biały, dlaczego wtedy jej piersi są dun:
Jeśli włosy są drutami, to czarne druty rosną na jej głowie:
Widziałem róże damasceńskie, czerwone i białe,
Ale nie widzę takich róż na jej policzkach,
A w niektórych perfumach jest więcej rozkoszy,
niż w oddechu, który cuchnie od mojej kochanki.
Uwielbiam słuchać jej mowy, ale dobrze wiem,
Że muzyka ma o wiele przyjemniejszy dźwięk:
Przyznaję, że nigdy nie widziałem bogini iść,
Moja kochanka, gdy idzie stąpa po ziemi.
A jednak na niebiosa myślę, że moja miłość tak rzadka,
Jak każdy, którego ona belied z fałszywym porównaniu.

Rytm Przykłady 2. Początek wiersza Henry Longfellow, Pieśń Hiawatha, jest napisany w trocheach:

Czy powinieneś mnie zapytać, skąd te historie?
Kiedy te legendy i tradycje,
Z zapachami lasu
Z rosą i wilgocią łąk,
Z kłębiącym się dymem wigwamów,
Z rwącymi wielkimi rzekami,
Z ich częstymi powtórzeniami,
I ich dzikimi pogłosami
Jak grzmoty w górach?

Przykłady rytmu 3. Dwie pierwsze strofy utworu „Broom Sage” Sary Kendrick zawierają szereg spondeów – sam tytuł jest spondeem:

„Broom Sage”

Kiedy byłam młoda, miotlasta szałwia rosła tak wysoko
Górowała nade mną, fuzzy tickling
Right there in front of momma harvesting
Harvesting just enough sage for a broom

Miotła szałwia do zamiatania paleniska czyste z gruzu
Spalenisko białe myte z Georgia kaolin
Nothing przykryć brudne czarne zakorzenione cegły
W lecie nawet wnętrze było białe myte

(Zobacz wszystkie urządzenia literackie)