Background: Umieszczanie sprzętu w celu stabilizacji złamań może narażać struktury tkanek miękkich na ryzyko urazu lub zaczepienia. Uwypuklenie sprzętu jest częstą przyczyną dolegliwości bólowych po zespoleniu złamań kości skokowej. Celem tego badania była ocena ryzyka urazu lub zaczepienia ścięgna piszczelowego tylnego przy zastosowaniu śrub młotkowych przyśrodkowych.

Metody: Użyto dziesięciu niedopasowanych kończyn, które zostały odłączone od stawu kolanowego, a młoteczek przyśrodkowy został odsłonięty przez nacięcie skóry. Przy użyciu fluoroskopii i bezpośredniej wizualizacji powięzi głębokiej, trzy druty Kirschnera zostały umieszczone przez wierzchołek kłykcia przyśrodkowego i skierowane równolegle do powierzchni stawowej przyśrodkowej. Pierwszy drut został umieszczony w centrum przedniego spojenia międzywyrostkowego. Dwa dodatkowe druty zostały umieszczone równolegle i tylne do początkowego drutu w odstępach 5 mm. Druty zostały przewiercone, a nad drutami Kirschnera umieszczono śruby o średnicy 4,0 mm. Próbki poddano sekcji w celu sprawdzenia urazu i bliskości śrub do ścięgna piszczelowego tylnego. Przyśrodkowa kość młoteczkowa została podzielona na trzy strefy na podstawie anatomicznych punktów orientacyjnych. Strefa 1 to obojczyk przedni, Strefa 2 to rowek międzykolcowy, a Strefa 3 to obojczyk tylny.

Wyniki: Śruby umieszczone w strefie 1 (obojczyk przedni) nie kontaktowały się ze ścięgnem piszczelowym tylnym u żadnej z badanych osób. Śruby umieszczone w strefie 2 (rowek międzykolcowy) znajdowały się średnio 2 mm od ścięgna piszczelowego tylnego. Śruby umieszczone w strefie 3 (tylny obojczyk) spowodowały zaczepienie ścięgna u wszystkich dziesięciu próbek i uszkodzenie ścięgna u pięciu z dziesięciu próbek.

Wnioski: Śruby wprowadzone za przednim spojeniem międzywyrostkowym narażają ścięgno piszczelowe tylne na znaczne ryzyko uszkodzenia lub zerwania.