Ekstradycja to przewiezienie osoby z państwa wezwanego do państwa wzywającego w celu przeprowadzenia postępowania karnego lub wymierzenia kary. Innymi słowy, ekstradycja to wydanie lub uzyskanie wydania osoby zbiegłej z jednej jurysdykcji do innej. Patrz np. United States v. Alvarez-Machain, 504 US 655 (1992), oraz In the matter of Morris Strauss, 197 US 324 (1905).

Procedury ekstradycyjne są zwykle określane w umowach wzajemnych między państwami lub w umowach wielostronnych między grupą państw. Unia Europejska, na przykład, posiada wspólny system praw ekstradycyjnych. W większości jurysdykcji, ekstradycja zostanie przyznana tylko wtedy, gdy domniemane przestępstwo jest również sprzeczne z prawem w kraju, do którego się zwrócono. Większość krajów posiada również „wyjątek przestępstw politycznych”, co oznacza, że przestępstwa o charakterze czysto politycznym – takie jak manipulowanie głosami lub zniesławianie polityków – nie podlegają ekstradycji. Niektóre kraje mają również wyjątek podwójnej odpowiedzialności karnej, odmawiając przyznania ekstradycji, gdy dana osoba była już sądzona za dane przestępstwo.

Ekstradycja w prawie amerykańskim

Podstawa konstytucyjna dla ekstradycji między państwami znajduje się w Klauzuli Ekstradycyjnej, Artykuł IV sekcja 2 Konstytucji USA. Ustawą wprowadzającą ekstradycję jest Tytuł 18, Sect. 3182 Kodeksu Stanów Zjednoczonych. Dalsze wytyczne dotyczące ekstradycji można znaleźć w Uniform Criminal Extradition Act, przyjętym w wielu stanach.

Nie dziwi więc, że ekstradycja jest ważną i delikatną kwestią między państwami. Może być szczególnie kontrowersyjna, gdy oskarżony zostaje przeniesiony do jurysdykcji, gdzie kary są wyższe.

Ekstradycja między narodami

• Dyskusja na temat wydawania międzypaństwowego w CRS/LII annotated Constitution
• Ujednolicona Ustawa o Ekstradycji Karnej, przyjęta w Illinois
• Dokument przygotowawczy do Warsztatów na temat Ekstradycji i Współpracy Międzynarodowej z 1995 r., sponsorowanych przez ONZ
• Artykuł na temat ekstradycji w Wikipedii

.