Opis szlaku:

Mechanistyczny cel rapamycyny (mTOR) jest nietypową kinazą serynowo-treoninową, która występuje w dwóch odrębnych kompleksach. Pierwszy z nich, kompleks mTOR 1 (mTORC1), składa się z mTOR, Raptora, GβL i DEPTOR i jest hamowany przez rapamycynę. Jest to główny regulator wzrostu, który wyczuwa i integruje różne sygnały żywieniowe i środowiskowe, w tym czynniki wzrostu, poziom energii, stres komórkowy i aminokwasy. Sprzęga te sygnały z promocją wzrostu komórkowego poprzez fosforylację substratów, które nasilają procesy anaboliczne, takie jak translacja mRNA i synteza lipidów, lub ograniczają procesy kataboliczne, takie jak autofagia. Mała GTPaza Rheb, w stanie związanym z GTP, jest niezbędnym i silnym stymulatorem aktywności kinazy mTORC1, która jest negatywnie regulowana przez jej GAP, heterodimer stwardnienia guzowatego TSC1/2. Większość sygnałów wejściowych jest przekazywana przez Akt i TSC1/2 do regulacji stanu obciążenia nukleotydowego Rheb. Z kolei aminokwasy sygnalizują mTORC1 niezależnie od osi PI3K/Akt, promując translokację mTORC1 na powierzchnię lizosomalną, gdzie może się ona aktywować po kontakcie z Rheb. W tym procesie pośredniczą skoordynowane działania wielu kompleksów, zwłaszcza v-ATPazy, Ragulatora, GTPaz Rag i GATOR1/2. Drugi kompleks, kompleks mTOR 2 (mTORC2), składa się z mTOR, Rictor, GβL, Sin1, PRR5/Protor-1 i DEPTOR. mTORC2 promuje przeżycie komórkowe poprzez aktywację Akt, reguluje dynamikę cytoszkieletu poprzez aktywację PKCα oraz kontroluje transport jonów i wzrost poprzez fosforylację SGK1. Aberrant sygnalizacji mTOR jest zaangażowany w wiele stanów chorobowych, w tym raka, choroby sercowo-naczyniowe i cukrzycę.

.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *