Góra masła i jezioro mleka uderzyły ją, gdy otworzyła lodówkę.
Nie było tam nikogo, kto by je zużył; przypominały jej o wszystkim, co straciła.
Kiedy syn, który pożera swoją masę ciała w płatkach śniadaniowych, opuszcza dom, zaczynasz odmierzać swoje życie w kartonach mleka.
Musisz przestać zaspokajać głód nastolatka. Życie nigdy nie będzie takie samo.
Jak tysiące innych rodziców, ta matka z Belfastu pomachała swojemu synowi na uniwersytet w Szkocji.
Chce pozostać anonimowa, aby chronić jego tożsamość lub, być może, jej przyznanie, że znalazła jego odejście tak trudne.
Jego ojciec zabrał go na prom, ona została w domu, wcielając się w guru sprzątania, panią Hinch.
Gumowe rękawiczki na, ona ruszyła w celu zabicia.
„Pomyślałam, że to będzie wielka szansa, aby dostać się do jego sypialni i dać jej naprawdę dobre czyszczenie,” powiedziała.
„Zabrałam stare skarpetki i koszulki, przewróciłam pokój do góry nogami.
„Wtedy stanęłam z powrotem i pomyślałam, że kiedy zapach brudnej skarpetki i pustych torebek po chipsach zniknął, to już nie był jego pokój.”
Była zaskoczona tym, jak bardzo uderzył w nią smutek.
Syndrom pustego gniazda – połączenie samotności i żalu, kiedy dzieci opuszczają dom – uderza w tysiące rodziców każdego roku.
Kucharz telewizyjny Gordon Ramsay – nie stroniący od pieczenia ludzi i warzyw – stał się miękki jak pianka, kiedy mówił o swoim synu Jacku, który opuścił dom i udał się na uniwersytet.
Wyznał, że po tym jak jego syn odszedł, poszedł do pokoju Jacka, znalazł parę jego spodni i założył je.
Claire Sheeran wie wszystko o syndromie pustego gniazda.
„Byłam samotną matką praktycznie przed jej narodzinami i była moją jedyną i niepowtarzalną,” powiedziała.
„Po 19 latach, nie byłam przygotowana na to, jak jej odejście wpłynie na mnie.”
Matka, z County Antrim, powiedziała, że uderzyło ją to w drodze powrotnej na prom po zostawieniu córki na Uniwersytecie w Liverpoolu.
„Było w porządku, dopóki nie wjechałam na autostradę M2 i wtedy wytrzeszczyłam oczy”, powiedziała.
’Tylko ja i pies'
Siła żalu okazała się nieoczekiwana.
„Nie wiedziałam, jaka jest moja rola”, powiedziała. „W domu byłam tylko ja i pies.
„Dom czuł się pusty i przyniosłam psa do spania w moim łóżku – tak było od tamtej pory.”
Wiedziała, że musi dotrzeć do przyjaciół i znaleźć swoje własne zainteresowania.
I szukała pocieszenia w często cytowanych słowach poety Kahlila Gibrana: „Twoje dzieci nie są twoimi dziećmi. Są synami i córkami tęsknoty Życia za sobą samym.”
Celia Dodd ma tak wiele doświadczeń związanych z syndromem pustego gniazda, że napisała o nim książkę.
„Kiedy mój syn, pierwszy z nich, odszedł, byłam naprawdę zdruzgotana, czułam się, jakbyś straciła część siebie” – powiedziała. Nie było łatwiej.”
Dziennikarka i matka trójki dzieci powiedziała, że ludzie nie rozmawiają o tej pustce, a ojcowie często nie mówią o tym, jak są równie dotknięci.
„Rozmawiałam z jednym mężczyzną w dniu, w którym jego córka wyjeżdżała na uniwersytet,” powiedziała.
„Powiedział: 'Czuję, że już nigdy nie będzie z nami w ten sam sposób'.”
Autorka powiedziała, że brakowało jej swobodnych pogawędek z dziećmi.
W pierwszych dniach pustego gniazda przygarnęła chińskich studentów, którzy nie mieli dokąd pójść w wakacje.
Hodowała pomidory i była wolontariuszką w schronisku dla bezdomnych.
„To mnie wykończyło,” powiedziała. „Miałam to wszystko i nie miałam dokąd pójść.”
Jej rada to uznanie, że relacje rodzic-dziecko się zmieniają, a następnie przenieść punkt ciężkości na to, czego chcesz.
Pisze o tym, jak poruszać się po tej zmianie i jak dorosłe dzieci nadal potrzebują swoich rodziców – ale w inny sposób.
Tony Cassidy, profesor psychologii zdrowia dziecka i rodziny na Ulster University powiedział, że podczas gdy syndrom pustego gniazda nie jest diagnozą kliniczną, powszechnie uznaje się, że kiedy dzieci opuszczają dom, rodzice – zwłaszcza matki – doświadczają poczucia smutku, straty, depresji, samotności, niepokoju, a nawet utraty celu i sensu życia.
Prof Cassidy powiedział, że matki mają tendencję do bycia bardziej prawdopodobne, aby doświadczyć tych emocji.
„Problem polega na tym, że często zbiega się to z innymi zmianami życiowymi, takimi jak początek menopauzy, rozpad małżeństwa, utrata własnych rodziców.
„Wiele kobiet poświęca własną karierę dla rodziny i w tym czasie pojawia się nagła świadomość pustki w życiu – brak celu w życiu.”
Powiedział, że „puste gniazdo” ma tendencję do występowania później dla wielu ludzi, ponieważ kobiety mają dzieci w późniejszym wieku i dzieci mieszkają w domu dłużej.
„Średni wiek dzieci opuszczających dom w tych dniach jest 26,” powiedział.
„Problem z diagnozą i leczeniem jest to, że może być mylony z menopauzą i nie rozpoznany jako problem w potrzebie pomocy lub wsparcia w jego własnym prawem.”
Jasne jest, że syndrom pustego gniazda dotyka wielu rodziców na różne sposoby.
Wydaje się, że również zwierzęta domowe mogą być dotknięte tym problemem.
„Pies za nim tęsknił”, powiedziała matka z Belfastu. „Szukał go po całym domu, płacząc za nim.
„Stał przy drzwiach, czekając na powrót ukochanego, a kiedy wrócił do domu, pies biegał w kółko jak szalony.”
Nie ma wątpliwości, że ona (prywatnie) robiła to samo.
.