Tchawkowy układ oddechowy owadów
Insekty nie oddychają przez usta, tak jak my. Nie mają płuc, a ich krew, która jest wodnistą, żółtawą cieczą, nie przenosi tlenu i dwutlenku węgla wokół ich ciał.
Insekty mają system rurek, zwanych tchawkami, zamiast płuc. Tchawki te przenikają przez ciało owada. Powietrze dostaje się do tchawek przez pory zwane spiracles. Te spiracles znajdują się na każdej stronie odwłoka owada. Każdy segment odwłoka ma parę spiracles.
Spiracles owada
Powietrze przechodzi do tchawek, które rozgałęziają się na coraz mniejsze rurki, w podobny sposób jak oskrzela w naszych płucach. Tchawki kończą się w końcu w tkankach, które oddychają. Tutaj w tkankach tlen jest pobierany z powietrza w tchawkach. W tym samym czasie dwutlenek węgla wchodzi do tchawicy, tak że może być wydalony z organizmu.
Proces oddychania u owadów jest powolny. Duże, aktywne owady, jednak może pompować ich odwłok, aby pomóc przyspieszyć ruch tych gazów.
Jest to interesujące, aby zauważyć, że tchawice są wspierane przez pierścienie wzmacniające, podobnie jak tchawice w naszym systemie oddechowym. Pierścienie wzmacniające są wykonane z chityny, która jest takim samym materiałem, jaki znajdujemy na zewnątrz owada.
Naukowcy uważają, że to system oddechowy owadów utrzymuje je tak małymi rozmiarami. Owadem, który ma największe ciało jest żuk Goliat, który żyje w tropikach. Ten chrząszcz ma tylko 15 cm długości. To prawda, że niektóre motyle i ćmy mają skrzydła, które czynią je większymi, ale skrzydła owadów nie muszą być zaopatrywane w tlen. Większość owadów ma mniej niż jeden centymetr długości.
Mechanizm spiral
Spiralki po bokach ciała owada mogą być zamykane przez zastawki. Trudno jest utopić owada, ponieważ kiedy znajduje się on pod wodą, zamyka zawory. Zapobiega to przedostawaniu się wody do tchawek, a z powietrzem w ciele owad będzie miał tendencję do unoszenia się na powierzchni.
Jak owady się wentylują
Małe owady i owady, które nie są bardzo aktywne, mogą polegać na wystarczającej ilości tlenu docierającego do ich tkanek przez spiralki. Aktywne owady, jednakże, muszą przyspieszyć przepływ tlenu do swoich tkanek. Pompują one swoje odwłoki do wewnątrz i na zewnątrz, używając mięśni. Pomaga to świeżemu powietrzu dostać się do tchawek. Szarańcza ma tendencję do poruszania odwłokiem wzdłuż, przez co wydłuża go lub skraca. Pszczoła miodna porusza odwłokiem na szerokość, przez co staje się on szerszy lub węższy.