Orfeusz (grecki: Ορφεύς) był uważany za jednego z głównych poetów i muzyków starożytności i do dziś jest symbolem sztuki muzycznej. Dzięki swojej muzyce i śpiewowi mógł oczarować dzikie bestie, zmusić drzewa i skały do tańca, a nawet zatrzymać bieg rzek.
Galeria: Luwr, Paryż.
Najbardziej znany mit o Orfeuszu dotyczy jego miłości do Eurydyki, opisanej w kilku muzycznych arcydziełach. Kiedy żona Orfeusza, Eurydyka, została zabita, udał się on do podziemi, aby ją sprowadzić. Zafascynowany pięknem jego muzyki bóg podziemi pozwolił Eurydyce wrócić do świata żywych. Mimo ostrzeżeń przed oglądaniem się za siebie, zrobił to i tak i po raz kolejny stracił ukochaną żonę.
Po tym wydarzeniu stracił zainteresowanie kobietami, ale one nie straciły zainteresowania nim. Tak więc grupa wściekłych kobiet zaatakowała go gołymi rękami i rozerwała na strzępy. Głowa Orfeusza, wciąż śpiewając, popłynęła w dół rzeki i spoczęła na wyspie Lesbos.
Orfeusz, oprócz tego, że jest symbolem muzyki, jest uważany za jednego z pionierów cywilizacji; mówi się, że nauczył ludzkość sztuki pisania, rolnictwa, a nawet medycyny.
Tajemnicza moc jego muzyki jest dziś ukazana w potędze nauki. Niezniszczalność jego muzyki symbolizuje siłę woli potrzebną do osiągnięcia znaczących rezultatów w życiu, a także w badaniach medycznych.