Ammonity intrygowały ludzkość od tysięcy lat. Skamieniałość ta wywołała wystarczające zainteresowanie, aby zainspirować dziesiątki opowieści, legend i mitów. Nazwa pochodzi od jego wyglądu: przypomina barani róg. W mitologii egipskiej bóg Ammon wyglądał jak człowiek z rogami barana. Starożytna skamielina została uznana za kamień Amona, dzięki czemu odziedziczyła nazwę, amonit.

Ammonity należą do klasy zwierząt zwanych mięczakami. Dokładniej są głowonogami. i po raz pierwszy pojawiły się w dolnym dewonie. Niektórzy uważają, że wyewoluowały one ze starszych nautiloidów. Głowonogi były liczną i zróżnicowaną grupą w epoce paleozoicznej. Głowonogi są obecne w dzisiejszych oceanach jako kałamarnice, ośmiornice, mątwy i nautiloidy. Podczas gdy są one nadal zróżnicowaną grupą z około 800 gatunkami, szacuje się, że istnieje około 17 000 wymarłych gatunków.

Ich twarde skorupy były łatwo kopalne i dlatego mamy obfite zasoby tych skamielin, z których możemy się uczyć.

W muszlach znajdowało się wiele komór podzielonych ściankami zwanymi septami. Komory są połączone rurką zwaną syfonem.

Kilka szczegółów o muszlach amonitów

Septa
Septy to ścianki, które oddzielają komory w muszli. Nautiloidy miały proste septy z pojedynczym łukiem. Amonity rozwinęły septy, które miały zawiłe fałdy zwane płatami i siodełkami. Rozwinęły też delikatne koronkowe wzory na zewnętrznej powłoce.

Istnieją trzy podstawowe wzory dla septów amonitów. Nautiloidy nie są uważane za amonity.

• nieregularne zygzaki-nazywa się to goniatytem
• regularne fale-nazywa się to ceratytem
• intricate pierzaste lub paprociopodobne wzory-amonit

Wzór septów może być odzwierciedlony na zewnątrz muszli. These are called sutures.

These patterns along with the shape of the shell and the structure of the septa are how this cephalopod is classified.

The goniatites are older ranging from the mid Devonian Period to the end of the Permian Period. Są one łatwo rozpoznawalne dzięki zygzakowatym wzorom szwów. Goniatites są dość powszechne w dewońskim wieku kopalnych łóżek w Maroku. You can see examples of these goniatites here.

Goniatites For Sale

While little is known for sure about the lifestyle of these extinct mollusks, we can make some educated guesses. Ponieważ wszystkie żyjące głowonogi są drapieżnikami, możemy założyć, że amonity były również drapieżnikami.

Jedynym żyjącym głowonogiem z zewnętrzną skorupą jest nautilus komorowy. Może on pływać i kontrolować swoją głębokość. Robi to za pomocą syfonu.

Siphuncle jest rurą, która łączy wszystkie komory w muszli z żywym zwierzęciem. Nautilus może dodawać lub odejmować gaz w tych komorach, aby kontrolować pływalność. Może również napędzać się odrzutowcem poprzez wylewanie wody z organu przypominającego lejek.

Rozmiar
Ammonity mają szeroki zakres rozmiarów. Znaleziono okazy o średnicy od mniej niż centymetra do 2 metrów. Wczesne amonity, aż do środkowej jury, były mniejsze, zwykle mniejsze niż 9 cali lub 23 centymetry.

Podczas górnej jury i dolnej kredy można znaleźć większe odmiany. Tytanity znalezione w południowej Anglii mogą mieć ponad 50 centymetrów, 2 stopy średnicy. Żeńskie muszle amonitów, podobnie jak ich współczesny odpowiednik, nautilus, mają tendencję do bycia większymi niż samce.

Biostratygrafia
Twarda skorupa amonita łatwo ulegała skamienieniu. To, w połączeniu z samą obfitością gatunku i jego ewolucją przez kilka okresów geologicznych, czyni go dobrą skamieniałością wskaźnikową.

Skamieniałości wskaźnikowe

Skamieniałości wskaźnikowe pomagają paleontologom i geologom określić wiek warstw skalnych. Nazywa się to biostratygrafią. Działa to w następujący sposób. Jeśli znajdziesz amonita z rodzaju, o którym wiadomo, że pochodzi z triasu, to warstwa skalna, z której pochodzi, musi być triasowa.

Aby być dobrą skamieniałością wskaźnikową:
1.Musi mieć szeroką dystrybucję.
2.Musi być ich dużo.
3.Musi należeć do grupy, która szybko ewoluuje.
4.Muszą być łatwe do rozpoznania.

Otoczenie czasowe amonitów

Era paleozoiczna						Era mezozoiczna
okres kambryjski	okres ordowiku	Okres syluru	Okres dewoński	Okres karbonu Okres karboński	okres permski	okres triasowy Okres	okres jurajski	okres kredowy

Wyginięcie
Amonity jako klasa przetrwały kilka masowych wymierań podczas ich długiego pobytu wśród żywych. Jednak koniec okresu kredowego był również końcem dla tej klasy głowonogów.

Uważa się, że ogromny meteor zderzył się z Ziemią około 65 milionów lat temu. To wydarzenie spowodowało, że ogromna ilość pyłu została wyrzucona do atmosfery, blokując słońce na lata. Skutkiem tego były gwałtowne zmiany klimatyczne. Szacuje się, że 80% mieszkańców Ziemi, w tym wszystkie dinozaury, wyginęło podczas tego wydarzenia.

Struktura muszli amonitów