• Dyssekcja
• Marfan

Tętniak aorty piersiowej wstępującej (ATAA) jest definiowany jako poszerzenie aorty wstępującej wytwarzające średnicę przekroju poprzecznego większą niż 1.5 razy większa od wartości prawidłowej; wartości pomiędzy 1,1 a 1,5 są uważane za poszerzoną lub ektatyczną aortę wstępującą. Wartości prawidłowe zostały ustalone za pomocą różnych technik obrazowania: echokardiografii, tomografii komputerowej (CT) i rezonansu magnetycznego (MRI)1-3 (tabela 1). Tętniakowatość aorty ma istotne znaczenie kliniczne, ponieważ wraz z powiększaniem się średnicy aorty wzrasta liniowe naprężenie ściany, co z kolei bezpośrednio zwiększa ryzyko samoistnego pęknięcia aorty – zdarzenia o bardzo złym rokowaniu dla pacjenta. Tętniaki aorty piersiowej (TAA) dotyczą najczęściej aorty wstępującej (50%), następnie zstępującej (40%), rzadziej tętniaków łuku (10%) i tętniaków piersiowo-brzusznych (10%). U 25% pacjentów z ATAA obecny jest tętniak aorty brzusznej. Rozróżnienie anatomiczne jest ważne, ponieważ etiologia, historia naturalna i leczenie różnią się dla każdego z tych segmentów.