Podsumowanie

Ugoda w sprawie Flores z 1997 roku – lub dekret o zgodzie – powstała w wyniku sprawy Sądu Najwyższego z 1993 roku Reno przeciwko Flores, dotyczącej traktowania nieletnich bez opieki w areszcie imigracyjnym. Pozew zbiorowy został wniesiony przez grupy zajmujące się swobodami obywatelskimi i prawami imigrantów w imieniu nieudokumentowanych nieletnich, którzy byli przetrzymywani w areszcie oraz ich rodzin, które zgłosiły złe traktowanie przez INS. Po tym, jak sąd orzekł na niekorzyść władzy wykonawczej, administracja Clintona podjęła działania w celu stworzenia ugody z powodami, która ustaliłaby standardy dla dzieci imigrantów w areszcie federalnym dotyczące ich zatrzymania, traktowania i zwolnienia. Chociaż ugoda miała być początkowo tymczasową poprawką, kierowała ona polityką zatrzymań imigrantów na poziomie wykonawczym do czasu, gdy administracja Trumpa postanowiła unieważnić ugodę poprzez rozporządzenie z 2019 roku. Proponowane rozporządzenie zostało zablokowane przez federalny sąd okręgowy za naruszenie warunków wcześniej zawartej ugody. Dekret o zgodzie jest obecnie wiążący, podczas gdy administracja odwołuje się od orzeczenia z 2019 r.

Ugoda Flores czyni go obowiązkiem administracyjnym, aby zwolnić dzieci z aresztu bez zbędnej zwłoki do rodzica lub dorosłego krewnego lub licencjonowanych programów dla nieletnich chętnych do przyjęcia opieki. Jeśli tymczasowe zatrzymanie jest uważane za konieczne dla dobra dziecka, ugoda nakazuje, że rząd musi zapewnić odpowiednie do wieku ustawienie z niewielkimi ograniczeniami, możliwość kontaktu z rodziną i odpowiednie standardy opieki i komfortu, w tym żywności, wody i opieki medycznej. Od 1997 roku adwokaci regularnie interweniują w imieniu dzieci imigrantów i ich rodzin, aby zmusić rząd federalny do przestrzegania warunków ugody.