Nasza Wizja
Polityczne i ekonomiczne ustalenia rządów nie wystarczą, aby zapewnić trwałe i szczere poparcie narodów. Pokój musi opierać się na dialogu i wzajemnym zrozumieniu. Pokój musi być budowany na intelektualnej i moralnej solidarności ludzkości.
W tym duchu UNESCO rozwija narzędzia edukacyjne, aby pomóc ludziom żyć jako obywatele świata, wolni od nienawiści i nietolerancji. UNESCO pracuje nad tym, aby każde dziecko i każdy obywatel miał dostęp do wysokiej jakości edukacji. Promując dziedzictwo kulturowe i równą godność wszystkich kultur, UNESCO umacnia więzi między narodami. UNESCO promuje programy i polityki naukowe jako platformy rozwoju i współpracy. UNESCO broni wolności słowa, jako prawa podstawowego i kluczowego warunku demokracji i rozwoju. Służąc jako laboratorium idei, UNESCO pomaga krajom przyjąć międzynarodowe standardy i zarządza programami, które sprzyjają swobodnemu przepływowi idei i dzieleniu się wiedzą.
Wizja założycielska UNESCO powstała w odpowiedzi na wojnę światową, naznaczoną przemocą na tle rasistowskim i antysemickim. Siedemdziesiąt lat później i wiele walk wyzwoleńczych, mandat UNESCO jest tak samo aktualny jak zawsze. Atakowana jest różnorodność kulturowa, a nowe formy nietolerancji, odrzucanie faktów naukowych i zagrożenia dla wolności słowa stanowią wyzwanie dla pokoju i praw człowieka. W odpowiedzi, obowiązkiem UNESCO pozostaje potwierdzenie humanistycznych misji edukacji, nauki i kultury.
Key Facts : Wybór sukcesów UNESCO
Dokumenty strategiczne
UNESCO ma do odegrania wyjątkową rolę we wzmacnianiu fundamentów trwałego pokoju oraz sprawiedliwego i zrównoważonego rozwoju. Wspieranie współpracy w dziedzinie edukacji, nauk ścisłych, kultury, komunikacji i informacji ma strategiczne znaczenie w czasach, gdy społeczeństwa na całym świecie zmagają się z rosnącą presją zmian, a społeczność międzynarodowa stawia czoła nowym wyzwaniom.
Dokument 37 C/4 (2014-2021) przyjęty przez Konferencję Generalną UNESCO określa wspólną wizję strategiczną Organizacji na najbliższe osiem lat i na nadchodzące stulecie.
Strategiczne kierunki określone w dokumencie 37 C/4 przekładają się na dokument programowy i budżetowy, dokument 39 C/5 (2018-2019), obejmujący cykl czteroletni, podczas gdy alokacja budżetowa na programy będzie przyznawana co dwa lata.
Projekty UNESCO na świecie
Dwa globalne priorytety
Już w 1942r, w czasie wojny, rządy państw europejskich, które stawiały czoła nazistowskim Niemcom i ich sojusznikom, spotkały się w Wielkiej Brytanii na Konferencji Sojuszniczych Ministrów Edukacji (CAME). Druga wojna światowa była jeszcze daleka od zakończenia, ale kraje te poszukiwały sposobów i środków na odbudowę swoich systemów edukacji po przywróceniu pokoju. Bardzo szybko projekt nabrał rozmachu i wkrótce nabrał uniwersalnego wydźwięku. Na wniosek CAME, w dniach 1-16 listopada 1945 r. w Londynie zwołano Konferencję Narodów Zjednoczonych w sprawie utworzenia organizacji edukacyjnej i kulturalnej (ECO/CONF). Ledwie zakończyła się wojna, a już rozpoczęła się konferencja. Zgromadziła ona przedstawicieli czterdziestu czterech krajów, którzy postanowili stworzyć organizację, która byłaby ucieleśnieniem prawdziwej kultury pokoju. W ich oczach nowa organizacja musi ustanowić „intelektualną i moralną solidarność ludzkości”, a tym samym zapobiec wybuchowi kolejnej wojny światowej. Przeczytaj więcej o historii UNESCO w Archiwum UNESCO
Główna siedziba UNESCO
Zlokalizowany na Place de Fontenoy w Paryżu, główny budynek, w którym mieści się siedziba UNESCO, został otwarty 3 listopada 1958 roku. Projekt w kształcie litery Y został wymyślony przez trzech architektów różnych narodowości pod kierunkiem międzynarodowego komitetu. Cały gmach, nazwany „trójramienną gwiazdą”, stoi na siedemdziesięciu dwóch kolumnach z betonowych pali. Jest on znany na całym świecie, nie tylko dlatego, że jest siedzibą znanej organizacji, ale także z powodu jego wybitnych walorów architektonicznych. Trzy kolejne budynki uzupełniają teren siedziby głównej. Drugi budynek, znany czule jako „akordeon”, mieści jajowatą salę z plisowanym miedzianym sufitem, w której odbywają się plenarne sesje Konferencji Generalnej. Trzeci budynek ma formę sześcianu. Wreszcie czwarta konstrukcja składa się z dwóch pięter biurowych wydrążonych poniżej poziomu ulicy, wokół sześciu małych, zatopionych dziedzińców. Budynki, w których znajduje się wiele niezwykłych dzieł sztuki, są otwarte dla publiczności. Zaraz po zatwierdzeniu planów architektonicznych dla terenu przy Place de Fontenoy, UNESCO zleciło wielu wielkim artystom stworzenie dzieł, które ozdobią przyszłą siedzibę. W niektórych przypadkach dzieła te mają również przywoływać pokój, który instytucja ta stara się zaprowadzić i zachować na całym świecie. Z biegiem lat nabywano kolejne dzieła. Niektóre z nich zostały podarowane Organizacji przez różne państwa członkowskie. Picasso, Bazaine, Miro, Tapiès, Le Corbusier i wielu innych artystów, zarówno znanych, jak i nieznanych, wszyscy mają swoje miejsce w tym uniwersalnym muzeum, które odzwierciedla różnorodność twórczości artystycznej na całym świecie.
- Wirtualna wizyta