Społeczeństwa nadal dokonują rozróżnień w oparciu o pochodzenie etniczne, rasę, płeć lub płeć oraz inne cechy, które nie powinny mieć wpływu na osiągnięcia ludzi ani na ich dobrobyt. W Raporcie o Sytuacji Społecznej na Świecie 2016 argumentowano, że dyskryminacja jest jednym z kluczowych czynników napędzających wykluczenie społeczne (United Nations, 2016).
Dyskryminacja pozostaje fundamentalnym problemem w dzisiejszym świecie. W oparciu o istniejącą literaturę, Raport stwierdził, że dyskryminacyjne normy i zachowania pozostają powszechne i nadal napędzają wykluczenie społeczne. Jednak podczas gdy formalne bariery instytucjonalne, z którymi borykają się grupy marginalizowane, są łatwe do wykrycia, bariery nieformalne są często bardziej subtelne, co sprawia, że pomiar dyskryminacji jest kultowy.
Jednym ze sposobów pomiaru dyskryminacji jest pytanie ludzi, czy czują, że zostali potraktowani niesprawiedliwie ze względu na swoją tożsamość. Członkowie mniejszości rasowych lub etnicznych w wielu krajach mają poczucie, że spotykają się z dyskryminacją w codziennych kontaktach. W badaniu z 2008 roku, które objęło 23 500 imigrantów i członków mniejszości etnicznych w całej Unii Europejskiej, jeden na czterech respondentów zgłosił, że czuł się dyskryminowany w ciągu ostatnich 12 miesięcy z co najmniej dwóch powodów: pochodzenia etnicznego lub imigranckiego, płci, wieku, niepełnosprawności, orientacji seksualnej, religii lub przekonań albo z „innych” powodów.
Dane te mierzą poglądy osób narażonych na dyskryminację, ale nie mierzą postrzegania tych, którzy mogą być uprzedzeni do pewnych grup. The World Values Surveys ocenia postawy uprzedzenia poprzez pytania o to, czy respondenci sprzeciwiliby się posiadaniu pewnych grup ludzi jako sąsiadów, jako miary dystansu społecznego między grupami.
Postawy wobec migrantów często stają się bardziej negatywne w okresach niepewności ekonomicznej lub po dużych falach imigracji. Błędne wyobrażenia, które najczęściej prowadzą do negatywnych postaw, to między innymi przekonanie, że migranci zabierają pracę tubylcom lub popełniają czyny niezgodne z prawem. Niemniej jednak kontekst danego kraju jest najważniejszym czynnikiem determinującym postawy uprzedzenia: instytucje, historia i wartości danego kraju są lepszymi wyznacznikami tolerancji i szacunku dla innych niż poziom wykształcenia czy zatrudnienia danej osoby.
Jak dyskryminacja wpływa na włączenie społeczne?
Dyskryminacja wpływa na możliwości ludzi, ich dobrobyt i poczucie sprawstwa. Długotrwałe narażenie na dyskryminację może prowadzić do uwewnętrznienia uprzedzeń lub piętna skierowanego przeciwko jednostkom, co objawia się wstydem, niską samooceną, strachem i stresem, a także złym stanem zdrowia. Na przykład badanie dotyczące piętna i dyskryminacji związanej z HIV wśród osób żyjących z HIV w Azji i na Pacyfiku wykazało, że połowa do trzech czwartych respondentów odczuwała wstyd, poczucie winy i/lub niską samoocenę.
Przeczytaj nasz Social Development Brief na temat „Uprzedzenia i dyskryminacja: Bariery w integracji społecznej”.