Łuk Zwycięstwa znajdował się na skrzyżowaniu Piątej Alei i Broadwayu między 24. a 25. ulicą i stał tam w latach 1918-1920.
Mimo, że I wojna światowa oficjalnie nie zakończyła się aż do podpisania traktatu wersalskiego w czerwcu 1919 roku, walki ustały 11 listopada 1918 roku, kiedy to Alianci i Niemcy podpisali zawieszenie broni, zgodnie z którym Niemcy formalnie się poddały.
Gdy żołnierze tysiącami wracali do domów, władze miasta wpadły na pomysł, by uczcić powrót do domu łukiem triumfalnym, który później miał zostać przekształcony w stały pomnik Wielkiej Wojny.
Dwie dekady po łuku Deweya, Madison Square został ponownie wybrany na lokalizację budowli, a jej głównym projektantem został Thomas Hastings. Architekt oparł swój projekt na rzymskim przykładzie – łuku Konstantyna w Rzymie. Misterna kompozycja rzeźbiarska na szczycie łuku zawierała rydwan, a obok niego symboliczne figury reprezentujące Mądrość, Władzę, Sprawiedliwość i Pokój. Prace trwały przez zimę, podczas gdy żołnierze kontynuowali powrót, a pierwsza parada powracających do domu żołnierzy została zaplanowana na 25 marca. Parada miała ruszyć z Washington Square Park w górę Piątej Alei do 110-tej Ulicy. Kolejne parady odbywały się w miarę przybywania kolejnych oddziałów, ale żadna nie przyćmiła skali parady z 25 marca, która według gazet była największym zgromadzeniem w Nowym Jorku do tego czasu. Paradujący tłum stał się awanturniczy, a najwięcej sprzeczek miało miejsce w okolicach Łuku Zwycięstwa.
Gdy uroczystości i parady dobiegły końca, pojawił się również pomysł przekształcenia łuku w stały pomnik wojenny. W trakcie budowy pojawiło się silne zainteresowanie pomnikiem Wielkiej Wojny dla Nowego Jorku, ale wraz z upływem lat 20. osłabło. Pomysł został uznany za niepotrzebny, pompatyczny i marnotrawny. Fiorello LaGuardia, przyszły burmistrz Nowego Jorku, był jednym z najsilniejszych głosów przeciwko pomnikowi, uważając go za pobłażliwy i ekstrawagancki.
Dla współczesnego oka wydaje się niemal szokujące, że cały ten wysiłek został skierowany na tymczasową budowlę, która została zburzona tak szybko, jak powstała. Jest to być może zaskakujące, ale również bardzo wymowne dla zdolności Nowego Jorku do tworzenia, puszczania i podążania dalej.
Źródła:
- „Madison Square Park’s Victory Arch” by Keith Muchowski, March 17, 2019 http://roadstothegreatwar-ww1.blogspot.com/2019/03/madison-square-parks-victory-arch.html
- „The Arches of Madison Square Park” by Bowery Boys, June 10, 2015 https://www.boweryboyshistory.com/2015/06/the-arches-of-madison-square-park.html
- „8 Monumental Arches of NYC: Washington Square Park, Grand Army Plaza, Manhattan Bridge” by Untapped Cities, 09/30/2014 https://untappedcities.com/2014/09/30/8-monumental-arches-of-nyc-washington-square-park-grand-army-plaza-manhattan-bridge/
.