przeczytaj wiersze tego poety

17 września 1883 roku w Rutherford w stanie New Jersey urodził się William Carlos Williams. Zaczął pisać wiersze podczas nauki w Horace Mann High School, w tym czasie podjął decyzję, aby zostać zarówno pisarzem, jak i lekarzem. Otrzymał tytuł doktora nauk medycznych na Uniwersytecie Pensylwanii, gdzie poznał i zaprzyjaźnił się z Ezrą Poundem.

Pound wywarł wielki wpływ na jego twórczość, a w 1913 roku zaaranżował londyńską publikację drugiego zbioru Williamsa, The Tempers. Powróciwszy do Rutherford, gdzie przez całe życie prowadził praktykę lekarską, Williams zaczął publikować w małych czasopismach i rozpoczął płodną karierę jako poeta, powieściopisarz, eseista i dramaturg.

Po Poundzie był jednym z głównych poetów ruchu imagistycznego, choć z czasem zaczął coraz bardziej nie zgadzać się z wartościami przedstawianymi w twórczości Pounda, a zwłaszcza Eliota, którego uważał za zbyt przywiązanego do europejskiej kultury i tradycji. Eksperymentując z nowymi technikami metrum i lineacji, Williams starał się wynaleźć całkowicie świeżą – i specyficznie amerykańską – poezję, której tematyka skupiała się na codziennych okolicznościach życia i życiu zwykłych ludzi.

Jego wpływ jako poety rozprzestrzeniał się powoli w latach 20-tych i 30-tych, przyćmiony, w jego odczuciu, przez ogromną popularność „The Waste Land” Eliota; jednak jego twórczość zyskała coraz większą uwagę w latach 50-tych i 60-tych, gdy młodsi poeci, w tym Allen Ginsberg i the Beats, byli pod wrażeniem przystępności jego języka i jego otwartości jako mentora. Jego główne dzieła to Kora w piekle (1920); Wiosna i wszystko (1923); Obrazki z Brueghela i inne wiersze (1962), który otrzymał nagrodę Pulitzera; pięciotomowa epopeja Paterson (1963, 1992); i Imaginacje (1970).

Zdrowie Williamsa zaczęło się pogarszać po ataku serca w 1948 roku i serii udarów, ale kontynuował pisanie aż do śmierci w New Jersey 4 marca 1963 roku.

Wszystko jest w porządku.