Podoficerowie są rekomendowani do awansu przez swoich dowódców i wybierani przez scentralizowane (w skali całej służby) komisje ds. awansu.komisje awansowe, które podejmują decyzje o awansie na podstawie kartotek awansowych oficerów.

Wyjaśnienie awansów powyżej, poniżej i w strefie

Są zasadniczo trzy możliwości awansu: Below-the-Zone, In-the-Zone i Above-the-Zone. Below-the-Zone dotyczy tylko awansów na rangi od O-4 do O-6. Na rok przed otrzymaniem awansu do In-the-Zone, do 10 procent osób rekomendowanych może otrzymać awans Below-the-Zone.

Większość awansów ma miejsce w In-the-Zone. Ci, którzy nie zostaną wybrani do awansu w strefie będą mieli jeszcze jedną szansę, rok później. Wskaźnik wyboru do awansu powyżej strefy jest niski i wynosi około 3%.

Dwa najważniejsze czynniki wpływające na wyniki oficerów w awansie to ich raporty sprawności fizycznej oraz poziom odpowiedzialności w obecnych i poprzednich zadaniach. Negatywny lub mierny raport sprawności fizycznej może spowodować, że oficerowie zostaną pominięci. Brak aktualnych lub poprzednich przydziałów o znacznym stopniu odpowiedzialności może również spowodować, że nie zostaniesz wybrany.

Numery linii awansu oficerów

Po wybraniu do awansu przez komisję awansową, nie wszyscy oficerowie są promowani w tym samym czasie. Zamiast tego, oficerowie otrzymują numer linii. Każdego miesiąca służba ogłasza numery linii oficerów, którzy mają zostać awansowani. Proces ten zapewnia płynny przepływ promocji w ciągu całego roku po komisji promocyjnej.

Numery linii są ustalane przy użyciu następujących kryteriów:

• Data uzyskania rangi w obecnej grupie zaszeregowania
• Data uzyskania rangi w poprzedniej grupie zaszeregowania
• Całkowita data aktywnej federalnej służby na podstawie mianowania
• Źródło mianowania: Service Academy, ROTC, OCS
• Total Federal Commissioned Service Date (which would include Guard/Reserve time)
• Regular Officer over Reserve Officer
• Data urodzenia
• Odwrotny numer Social Security, z najniższym numerem ma pierwszeństwo

Military Reserves vs. Oficerowie regularni

Bycie oficerem rezerwy nie oznacza, że oficer służy w rezerwach. Wcześniej, absolwenci akademii wojskowych otrzymywali zamówienie jako oficerowie regularni, natomiast ci, którzy otrzymali zamówienie w ramach ROTC lub Szkoły Kandydatów na Oficerów (w Siłach Powietrznych nazywanej Szkołą Treningową Oficerów) otrzymywali zamówienie jako oficerowie rezerwy, którzy następnie rywalizowali w późniejszym okresie swojej kariery, aby zostać mianowanymi oficerami regularnymi.

Bycie oficerem regularnym oznacza większe szanse na awans, chroni przed RIF (redukcja zatrudnienia) i pozwala oficerowi na dłuższą służbę.

Prawnie, oficerowie regularni awansowani do stopnia podpułkownika (O-5) mogą służyć przez 28 czynnych lat służby, podczas gdy ci awansowani do stopnia pułkownika (O-6) mogą pozostać w służbie przez 30 czynnych lat służby, chyba że wcześniej przejdą na emeryturę na mocy innych przepisów prawa. Zgodnie z polityką, oficerowie rezerwy są ograniczeni do 20 lat służby wojskowej; może to być przedłużone w razie potrzeby, aby spełnić określone wymagania służbowe.

Oficerowie szeregowi nie mogą być przymusowo zwolnieni z czynnej służby z powodu redukcji liczebności kadry oficerskiej. Oficerowie rezerwy, jednakże, służą według uznania Sekretarza służby i mogą być zwolnieni w dowolnym momencie, jeżeli wymaga tego pułap kadrowy.

Ponieważ Oficerowie Regularni mają dłuższy staż służby, mają pewną przewagę nad Oficerami Rezerwy. Wojsko musi uzyskać zwrot z inwestycji w szkolenie i dlatego wymaga aby oficerowie służyli przez pewien okres czasu po zakończeniu szkolenia.

Promocje do O-7 i wyżej

Aby awansować do O-7, oficer musi najpierw odbyć pełną turę w ramach Joint-Duty-Assignment- przydział do jednostki która składa się z członków dwóch lub więcej służb. Ten wymóg może być uchylony, w niektórych przypadkach.

Obowiązkowy wiek emerytalny dla wszystkich oficerów ogólnych wynosi 62 lata. Obowiązkowe przejście na emeryturę może być w niektórych przypadkach odroczone do 64 roku życia. Zgodnie z prawem, oficer, który został awansowany do O-7, ale nie znajduje się na liście rekomendowanej do O-8, musi przejść na emeryturę pięć lat po awansie do O-7, lub po 30 latach służby w służbie czynnej, w zależności od tego, co nastąpi później.

Oficer O-8 musi przejść na emeryturę pięć lat po awansie do O-8, lub po 35 latach służby, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.

Sekretarz danej służby (tj, Sekretarz Armii, Sekretarz Marynarki Wojennej, Sekretarz Sił Powietrznych) lub Prezydent Stanów Zjednoczonych może odroczyć powyższe obowiązkowe przejścia na emeryturę, do czasu osiągnięcia przez oficera wieku 62 lat.