Skimming – Kiedy złodziej przykłada urządzenie do skanera kart kredytowych i przesyła dane do pobliskiego urządzenia mobilnego, następnie wykorzystuje je do stworzenia fałszywej karty.

Phishing – gdy złodzieje próbują wyciągnąć od Ciebie dane osobowe za pośrednictwem poczty elektronicznej lub telefonu.

Oszustwo z użyciem zgubionej lub skradzionej karty – gdy złodziej używa zgubionej lub skradzionej karty kredytowej do transakcji fizycznych lub internetowych.

Oszustwo z użyciem karty nieobecnej – oszustwo popełniane online lub przez telefon, gdy złodziej nie ma w ręku Twojej fizycznej karty, ale uzyskał dane Twojej karty w inny sposób.

Przypadkowe oszustwo z użyciem karty kredytowej – gdy przyjaciel lub krewny sądził, że ma pozwolenie na użycie Twojej karty kredytowej, ale Ty o tym nie wiedziałeś lub osoba ta pobrała opłatę wyższą niż się spodziewałeś.

Karty chipowe i PIN, znane również jako karty kredytowe EMV (od nazwisk Europay, Visa i Mastercard, trzech głównych dostawców kart kredytowych) pomogły ograniczyć niektóre rodzaje oszustw. W Stanach Zjednoczonych, oszustwa z użyciem fałszywych kart spadły o 49 procent w okresie od września 2015 r. do grudnia 2018 r., według badania przeprowadzonego przez Visa.

Ale oszustwa z użyciem kart nieprezentujących pozostają ogromnym problemem i mogą kosztować sprzedawców detalicznych aż 130 miliardów dolarów na całym świecie do 2023 roku.

Jako konsument, ważne jest, aby znać swoje prawa w przypadku wystąpienia oszustwa. Powinieneś również zapoznać się z krokami, które możesz podjąć, aby się chronić i co zrobić, jeśli Twoja karta zostanie naruszona.

Zgłoś oszustwo w odpowiednim czasie

Większość firm obsługujących karty kredytowe oferuje dziś ochronę przed oszustwem z zerową odpowiedzialnością, jeśli zgłosisz opłaty w ciągu 30 dni.

Prawnie, Twoja odpowiedzialność jest ograniczona do 50 dolarów za oszustwo w obecności karty. Jeśli numer Twojej karty zostanie skradziony, ale nie karta fizyczna, Fair Credit Billing Act zwalnia Cię z odpowiedzialności.

Niezależnie od odpowiedzialności, oczywiście chcesz zgłosić oszustwo, gdy tylko zauważysz, że ktoś korzysta z Twojego konta.

Jeśli nie zgłosisz oszustwa, będziesz odpowiedzialny za zapłacenie rachunku, gdy stanie się on wymagalny. Po zgłoszeniu roszczenia nie jesteś odpowiedzialny za żadne opłaty będące przedmiotem dochodzenia; musisz jedynie dokonać minimalnej płatności w oparciu o opłaty dokonane w danym miesiącu.

Przedsięwzięcie problemu i zgłoszenie oszustwa, jak tylko je zauważysz, może zaoszczędzić Ci bólu głowy związanego z kwestionowaniem opłat.

Najlepszą praktyką jest regularne przeglądanie wszystkich wyciągów z kart kredytowych, aby upewnić się, że jesteś w stanie szybko wychwycić wszelkie transakcje, których nie dokonałeś. Może to również pomóc w ochronie Twojego wyniku kredytowego.

W przypadku kart debetowych

Karty debetowe to inna historia. Jeśli zauważysz, że Twoja karta debetowa zaginęła lub myślisz, że możesz paść ofiarą oszustwa, natychmiast zadzwoń do banku.

Jeśli nie zgłosisz oszukańczych opłat w ciągu 60 dni od ostatniego wyciągu, możesz być odpowiedzialny za wszystkie opłaty dokonane przez złodzieja. Jeśli poczekasz dłużej niż dwa dni po tym, jak dowiesz się o stracie, możesz zostać obciążony kwotą do $500 za nieuczciwe opłaty. Jeśli zgłosisz się w ciągu dwóch dni roboczych po tym, jak dowiesz się o utracie lub kradzieży karty, Twoja odpowiedzialność spada do $50.

Sprzeciw się wszystkim opłatom, których nie dokonałeś

Nie ma limitu opłat, które możesz zakwestionować. Jeśli karta debetowa zostanie skradziona, złodzieje mogą uzyskać dostęp do wszystkich powiązanych kont, sięgając po tysiące dolarów lub więcej, w zależności od dostępnego salda.

Przeglądaj dokładnie wyciąg z konta online i poszukaj wszelkich opłat, których nie rozpoznajesz. Jeśli to możliwe, porównaj je z rachunkami papierowymi lub e-mailowymi, aby upewnić się, że opłaty są Twoje.

Dostarcz śledczym potrzebnych informacji

Po zgłoszeniu sporu możesz się zastanawiać, kto bada oszustwa związane z kartami kredytowymi. W większości przypadków, w zależności od liczby oszukańczych opłat, bank lub firma obsługująca karty kredytowe zajmuje się tym poprzez swój wewnętrzny dział ds. oszustw. W przypadku kradzieży tożsamości lub większej ilości oszukańczych opłat, może zostać wezwana policja lokalna lub stanowa, a nawet Federalne Biuro Śledcze.

Śledczy ds. oszustw są ekspertami w śledzeniu pochodzenia opłat. Mogą oni dopasować te dane do informacji podanych przez klienta, aby ustalić, czy opłaty są fałszywe. Możesz przyspieszyć dochodzenie, dostarczając wszelkie dokumenty, o które poproszą śledczy.

Co zwykle dzieje się na końcu?

Po zgłoszeniu fałszywych opłat i dostarczeniu wszelkich niezbędnych dokumentów, bank ma 30 dni na odpowiedź i rozpoczęcie dochodzenia. Na szczęście dla konsumentów, większość przypadków oszustw związanych z kartami kredytowymi kończy się usunięciem spornych opłat lub umieszczeniem pieniędzy z powrotem na koncie.

W międzyczasie powinieneś otrzymać nowe karty z nowymi numerami kont, aby zastąpić zagrożone konta. W międzyczasie powinni Państwo otrzymać nowe karty z nowymi numerami kont, które zastąpią zagrożone konta. Mogą Państwo również umieścić ostrzeżenie o oszustwie na swoim koncie kredytowym we wszystkich trzech głównych biurach kredytowych, aby zapobiec dodatkowym przypadkom oszustwa. Jeśli umieścisz ostrzeżenie o oszustwie na swojej kartotece kredytowej, nie będziesz mógł otworzyć nowego kredytu bez dodatkowej weryfikacji Twojej tożsamości, co zazwyczaj wiąże się z telefonem od kredytodawcy.

Kto płaci za oszustwa z użyciem kart kredytowych

Jeśli konsumenci nie są odpowiedzialni za oszustwa, które zgłaszają bezzwłocznie, nasuwa się pytanie: Kto płaci za oszustwa związane z kartami kredytowymi?

Bank lub wystawca karty kredytowej bierze na swoje barki znaczną część ciężaru związanego z nieuczciwymi opłatami. W przypadku oszustwa z użyciem karty debetowej bank musi zwrócić pieniądze posiadaczowi konta.

Często firma wydająca kartę kredytową jest zobowiązana do zapłacenia sprzedawcy za oszukańcze zakupy dokonane kartą kredytową.

Jeśli jednak bank może udowodnić, że do oszustwa doprowadziły niedbałe środki bezpieczeństwa, sprzedawca może nie otrzymać od banku pieniędzy za oszukańcze opłaty. Na przykład, jeśli sprzedawca nie korzysta z czytnika chipów w punkcie sprzedaży lub jeśli strona e-commerce nie jest bezpieczna, może zostać ukarany grzywną, a także zostać pociągnięty do odpowiedzialności za oszustwa.

W rzadkich przypadkach, gdy złodzieje zostaną złapani i skazani, mogą być zmuszeni do zwrotu kosztów bankowi lub sprzedawcy. Jednak większość oszustw z użyciem kart kredytowych pozostaje bezkarna, po prostu dlatego, że złodziei tak trudno złapać.

Oszustwa kosztują handlowców i banki. W miarę jak oszustwa będą się powtarzać, sprzedawcy i banki mogą podnosić ceny lub opłaty, przenosząc te koszty na konsumentów.