Święta Małgorzata z Antiochii, zwana także Świętą Mariną, (zm. w III lub IV w., Antiochia, Syria; święto wschodnie 13 lipca; święto zachodnie 20 lipca), dziewica męczennica i jedna z 14 Świętych Wspomożycieli (grupa świętych wspominana wspólnie 8 sierpnia), która była jedną z najbardziej czczonych świętych w średniowieczu. Jej historia, powszechnie uważana za fikcyjną, jest w znacznym stopniu związana ze wschodnią św. Mariną z Antiochii, której święto przypada 17 lipca, i jest spokrewniona z historią św. Pelagii z Antiochii, znanej również jako Małgorzata lub Marina.

Za panowania (284-305) cesarza rzymskiego Dioklecjana Małgorzata rzekomo odmówiła małżeństwa z prefektem Olybriusem w Antiochii i w konsekwencji została ścięta po przejściu ekstrawaganckich procesów i tortur. Jej imię jako patronki przyszłych matek (zwłaszcza w trudnych porodach) i jej godło, smok, oparte są na jednym z jej procesów: Szatan, przebrany za smoka, połknął Małgorzatę; jego żołądek jednak, wkrótce ją odrzucając, otworzył się i wypuścił ją bez szwanku. W 1969 r. święto Małgorzaty, dawniej obchodzone 20 lipca, zostało usunięte z poprawionego kalendarza Kościoła rzymskokatolickiego, ponieważ wątpliwe jest, czy kiedykolwiek istniała. Niemniej jednak w okresie średniowiecza należała do najbardziej znanych świętych; jej głos należał do tych, które według świadectw słyszała św. Joanna d’Arc.