Toepassing op de praktijk van King’s Goal Attainment Theory

Op het moment dat de verpleging zich in de beginfase bevond om als een wetenschappelijke discipline te worden beschouwd, conceptualiseerde Imogene King haar theorie met een benadering om een relatie op te bouwen tussen de discipline en onderzoek om wetenschappelijke kennis op te bouwen. King was gericht op het uitbreiden van de kennisbasis van de praktijk en begon haar theorie te formuleren toen zij werkte als professor aan de Loyola Universiteit. Haar theorie is ontleend aan het idee van het algemene theoriesysteem van Karl Ludwig von Bertalanffy, een theorie van onderlinge verbondenheid om te laten zien hoe elk systeem met elkaar in verband staat om een verhaal te vertellen. Als zodanig was de achtergrond van het conceptuele systeem de studie van systemen als geheel en niet in delen, om een beter begrip te krijgen van het grotere geheel. De eerste presentatie van Imogene King’s theorie over het bereiken van doelen vond plaats in de jaren zestig. De theorie definieert een interpersoonlijke relatie tussen een verpleegkundige en een cliënt, waarin de cliënt leert om specifieke doelen te ontwikkelen en te bereiken. Deze theorie is gebaseerd op de band die ontstaat tussen een verpleegkundige en haar cliënt, met de notie dat de zorg voor de mens de focus van de verpleging is. “Een algemene aanname is dat de focus van verpleging de interactie van de mens met zijn omgeving is, leidend tot gezondheid” (King 2007, p. 109). De betrokken personen in de relatie werken ijverig samen en communiceren informatie, stellen congruent gewenste doelen die wederzijds acceptabel zijn. Samen werken ze als een team aan het formuleren van een plan om die doelen te bereiken. Elk lid is uniek en speelt een actieve rol, en elke partij brengt zijn eigen gevarieerde perceptie en begripsniveau in de band.

Het doel van dit artikel is om een benadering te laten zien van het gebruik van de theorie over doelbereiking in de praktijk. Interacties van elk lid van de relatie zorgt voor groei en ontwikkeling; De concepten van de theorie informeren de lezers echter over factoren die het traject van het bereiken van doelen kunnen beïnvloeden. Factoren zoals, rollen, stress, ruimte, en tijd zijn hindernissen die overwonnen moeten worden om een gewenst resultaat te bereiken. Een belangrijk aandachtspunt van deze theorie is de functionele status van de verpleegkundige in relatie tot de patiënten. Het welzijn van elke patiënt blijft een zorg voor verpleegkundigen; het begrijpen en ontwikkelen van deze theorie helpt verpleegkundigen om licht te werpen op het helpen van patiënten bij het realiseren en bereiken van hun doelen. Om deze toepassing te begrijpen, zal een casestudy worden gebruikt om te laten zien hoe deze theorie in de praktijk kan worden toegepast.

Theoriebeschrijving

King’s doel bij het ontwikkelen van haar theorie was te bewijzen dat verpleging een veelzijdige rol is die stevig is geworteld in onderzoek, ze werkte aan het uitbreiden van de paradigma’s van verpleegkundige concepten. King’s theorie van doelrealisatie is gebaseerd op een filosofische zorg voor de mens en zijn interactie met zijn omgeving. Dit systeem bestaat uit drie concepten, die collectief waren voor de rol van de verpleging: Sociaal systeem, gezondheidsperceptie en interpersoonlijke relaties. King’s theorie detailleerde de vitaliteit van de deelname van elke partij binnen de relatie in het actief nemen van beslissingen en is reflectief op interactie, perceptie en communicatie. Effectieve communicatie helpt bij het verzamelen van relevante informatie om wederzijdse doelen te stellen. Als zodanig is King’s geloof in de praktijk gedetailleerd in haar theorie. Zij geloofde dat verpleging verschilt van andere gezondheidsdisciplines door de taken die verpleegkundigen uitvoeren, hun doel is de zorg voor de patiënt en het behoud van welzijn. De rol van verpleging, zoals King die ziet, wordt bereikt door “het helpen van individuen om gezondheid te bereiken, te behouden of te herstellen. Om dit resultaat te bereiken gaan verpleegkundigen en cliënten interacties aan van verbale en non-verbale communicatie” (Sitzman en Eichelberge, 2017, p. 145). Ze had waarden en overtuigingen die sterk door de verpleegkundige beroepsgroep werden hooggehouden. Waarden van kracht, eerlijkheid, waarheid en moraliteit die allemaal paren met de overtuiging van King, rinkelen naar de waarden die geëerd worden door de American Nurses Association. “King’s waarden en overtuigingen omvatten eerlijkheid, integriteit, rechtvaardigheid en respect voor ieder mens. Er zijn drie basisrechten met betrekking tot de autonomie van de verpleegkundige en de autonomie van de patiënt: privacy, zelfbeschikking, en informatie om geïnformeerde keuzes te maken” (King 2007, p. 109). Elke persoon in een therapeutische relatie is autonoom, en zij zouden hun stem moeten laten horen. “De focus van verpleging is de zorg voor mensen, met expliciete doelen. Dit doel is gezondheid, wat betekent dat verpleegkundige fenomenen zich bezighouden met de gezondheid van individuen, de gezondheid van groepen en de gezondheid van de samenleving” (King 1997, p. 180).

Analyse en evaluatie

Verpleegkundigen werken binnen domeinen van families, individuen en gemeenschappen om handelingen te verrichten met als doel het bereiken van doelen om een staat van welzijn voor cliënten te handhaven. Dr. Imogene King vier niveaus van meta-paradigma binnen haar theorie; gezondheid, persoon, omgeving en verpleging. De mens is uniek op zijn eigen manier en is in staat om beslissingen te nemen, hij denkt, voelt en neemt waar. Ieder mens heeft drie centrale behoeften, deze stellen de behoefte aan gezondheidsinformatie vast, de behoefte aan preventieve maatregelen, en hulp bij zelfzorgtekort indien nodig. Gezondheid, legt zij uit, is levenservaring die een voortdurende verandering en aanpassing is aan stressoren van de omgeving. De omgeving is het domein van menselijke interacties, het stelt verpleegkundigen in staat de cliënten waar te nemen en hun vermogen zich aan te passen aan de stressoren van de omgeving. Stressoren kunnen zowel intern als extern zijn, en mensen hebben het vermogen om zich aan te passen aan stressoren en de voortdurende veranderingen die zich vaak voordoen. Verpleging is een rol waarin acties en interacties helpen om cliënten te helpen bij het bereiken en behouden van een ideale gezondheid.

De theorie gaat er expliciet van uit dat de zorg voor de mens de focus van de verpleging is, met als doel de gezondheid van de cliënt. De mens staat voortdurend in wisselwerking met zijn omgeving. Als zodanig begrijpt ieder mens zijn omgeving en kan hij binnen die omgeving transacties verrichten. Er wordt verondersteld dat verpleegkundige en cliënt communiceren, op elkaar reageren, doelen stellen en transacties maken om die doelen te bereiken. Met deze aannames in kaart gebracht, stelt de theorie voor dat wanneer er een accurate interactie is bereikt binnen de verpleegkundige-cliënt dyade, er uiteindelijk een transactie zal plaatsvinden.

Communicatie is van vitaal belang bij het bereiken van een doel, wanneer mensen met elkaar communiceren, ontstaat er begrip of misverstand, dit is afhankelijk van het niveau van interferentie. “Wederzijdse doelen zijn gebaseerd op het identificeren van problemen, veranderingen in gezondheid, percepties van problemen en het delen van informatie om doelen te bereiken” (Araújo, Silva, Moreira, Almeida, Freitas, & Guedes 2018, p. 1095). Het proces van interactie met patiënten volgt de trend van het verpleegproces (zoals afgebeeld in grafiek #1: verpleegproces), met een systeem van onderling samenhangende handelingen. Beoordeling is de waarneming van de cliënt en verpleegkundige, de eerste ontmoeting. De diagnostische fase is het communicatieproces tussen beide partijen waarbij beide partijen met elkaar in interactie treden en zorgen worden geïdentificeerd, een oordeel wordt geveld. Het oordeel leidt tot reactie en als beide partijen niet met elkaar in overeenstemming zijn. De planningsfase is de fase waarin een besluitvormingsactie met betrekking tot impliciete en gewenste doelstellingen wordt bepaald (indien mogelijk). Overeenstemming over manieren om doelen te bereiken wordt bereikt en een transactie wordt geïnitieerd. De uitvoeringsfase is de voortzetting van een transactie, die tussen de verpleegkundige en de cliënt wordt gemaakt. Evaluatie wordt gebruikt om te bepalen of doelen bereikt zijn of niet. Zo niet, dan moet de transactie opnieuw worden geëvalueerd en een nieuw plan worden ontwikkeld. Het doel wordt bereikt wanneer een verpleegkundige een dienst aanbiedt aan een patiënt, het doel is geformuleerd door een wederkerige relatie, waar wederzijdse en doelgerichte interacties duidelijk zijn.

Bij het vormgeven van de doelen met de patiënt wordt door de verpleegkundige een reeks handelingen bepaald. Deze strategieën leiden de verpleegkundige in het organiseren van informatie over de zorg van de patiënt. In tabel 1 maakt de verpleegkundige gebruik van informatie en gegevens die zijn geïndividualiseerd naar de patiënt en afgestemd op de specifieke behoeften van de cliënt. Bij het ontwikkelen van een zorgvuldig, specifiek en nauwkeurig zorgplan moet de verpleegkundige eerst gegevens verzamelen door de patiënt te beoordelen. Vervolgens worden deze gegevens geanalyseerd en georganiseerd om te helpen bij het formuleren van verpleegkundige diagnoses. Vervolgens moet de verpleegkundige prioriteiten stellen om te bepalen welke stappen het beste genomen kunnen worden. Door dit te doen stelt de verpleegkundige samen met de patiënt een doel vast en bepaalt de gewenste resultaten die bereikt moeten worden. De interventies die nodig zijn om de doelen te bereiken worden dan bepaald. Om duidelijkheid te verschaffen worden rationale’s gezocht, dit helpt de verpleegkundige om het plan te evalueren en eventuele aanpassingen te maken die nodig kunnen zijn.

Verpleegkundigen communiceren dagelijks met hun patiënten, en zonder het te beseffen, biedt hun rol hen de mogelijkheid om een band met patent te vormen. Deze theorie werd gekozen omdat communicatie van mijn kant als verpleegkundige van vitaal belang is bij het helpen van de patiënten om tot een minnelijke schikking te komen. Voordat ik de concepten van Dr. King’s theorie las en begreep, beschouwde ik mezelf als een beginneling in het begrijpen van deze theorie. De vertrouwdheid met het feit dat ieder mens een rol van gezondheidsbehoud en een niveau van welzijn te bereiken heeft, was begrijpelijk. Echter, de richting en hoe deze patiënten effectief te helpen ontbrak een beetje. De verpleegkundige heeft geen controle over de uitkomsten maar werkt samen met de cliënten om de gewenste doelen te bereiken. Cliënten zijn autonoom en zijn dus verantwoordelijk voor hun eigen welzijn. Deze theorie hielp mij duidelijkheid te krijgen over het traject om een patiënt te helpen zijn doelen te ontwikkelen. Het hielp me te begrijpen hoe perceptie betekenissen kan misleiden, kan leiden tot een slecht oordeel en ineffectieve planning. Een band opbouwen en trouw blijven aan de behoeften van de cliënt is van vitaal belang, zo leerde ik uit deze theorie. Deze band is een onderdeel van een therapeutische relatie, die beide partijen helpt om een beter begrip van de situatie te krijgen. Dit niveau van begrip wordt gecommuniceerd in grafiek #2 (doelrealisatie transactiediagram). Als verpleegkundigen moeten we elk onze cliënt helpen om een optimaal niveau van gezondheid te behouden, door dit te doen gebruiken we bekwame communicatievaardigheden om een begrip te ontwikkelen om elke patiënt te helpen zijn behoefte te herkennen. De theorie van doelrealisatie helpt ons vaardigheden te verwerven die nodig zijn om onze patiënten te begeleiden. Het tijdperk van de gezondheidszorg is gericht op een patiënt-gecentreerde zorg. “King’s theorie is zelfs nog relevanter nu de gezondheidszorg een grotere nadruk heeft gelegd op de behoeften en voorkeuren van de cliënt. Aldus een belangrijke lens biedend waarmee de implicaties van de verpleegkundige-cliënt dyads voor doelbepaling en cliënttevredenheid met betrekking tot functionele status kunnen worden geëvalueerd” (Caceres, B. A. 2015, p. 151). Communicatie is van vitaal belang in alle aspecten van de verpleging en verpleegkundigen communiceren met hun cliënt om inzicht te krijgen in hun behoeften, als zodanig kan de theorie van doelbereiking worden toegepast in een verscheidenheid van verpleegkundige-cliënt settings. Of de theorie nu klinisch of poliklinisch wordt toegepast, ze is gemakkelijk te begrijpen. De theorie is opgesplitst in termen die niet ingewikkeld zijn.

De theorie heeft meerdere concepten en is dus complex, maar ze is gemakkelijk te begrijpen en duidelijk gedefinieerd, zoals Dr. King de theorieontwikkeling heeft willen uitbeelden. De theoreticus handhaaft de consistentie met haar uitsplitsing van elke laag van de theoretische concepten en toont de verbondenheid met elk niveau. Het is adequaat, aangezien de auteur een uitgebreid algemeen idee heeft gegeven van de verwachte normen die door elke betrokken partij worden vereist. De rol van de verpleegkundige werd duidelijk omschreven, evenals die van de patiënt. Het is daarom logisch relevant voor de praktijk van de verpleging. Er is sprake van realiteitsconvergentie omdat het uitgangspunt van deze theorie wordt aanvaard en de auteur voortbouwt op haar idee van patiënten en verpleegkundigen die samenwerken om een wederzijds doel te bereiken.

De conclusie is dat de theorie van doelbereiking zich richt op de relatie tussen verpleegkundige en patiënt. Wederzijdse doelbereiking kan worden bereikt door de modellen van de samenhangende systemen te integreren. De verpleegkundige paradigma’s en het verpleegkundig proces schetsen methoden waarmee doelen worden bereikt door de patiënt en de verpleegkundige samen.

Casus

Kim is een 30-jarige vrouw die werd opgenomen voor evaluatie na palpatie van een knobbel in haar linkerborst. Zij bemerkte een ongewone drainage uit de borst en begon matige pijn te voelen. Er werd een mammografie en biopsie verricht, waaruit bleek dat er sprake was van borstkanker in stadium drie (3). Kims borsttumor is 8 cm, en er zijn vaste lymfeklieren betrokken in de okselholten. Kim bleek infiltrerend ductaal carcinoom van de linkerborst te hebben. Kim onderging een totale mastectomie van haar linkerborst, kort na de diagnose. Uit haar medische voorgeschiedenis bleek dat zij haar huisarts niet vaak bezocht. Kim was zich niet bewust van haar medische toestand, en merkte de knobbel pas op toen de andere symptomen al aanwezig waren. Ze is 1,80 m lang en weegt 115 pond. Normaal weegt ze ongeveer 130 pond. Ze is getrouwd en woont momenteel met haar man en drie kinderen in het huis van haar schoonmoeder. Ze lijkt niet gelukkig te zijn met de woonomstandigheden en zegt dat het huis onhygiënisch is. Ze is een thuisblijfmoeder en haar man is momenteel werkloos. Kim is stabiel na de operatie en doet het goed, maar heeft problemen met het legen van haar blaas. Ze heeft 2 JP buisjes geplaatst voor drainage. Ze klaagt over constante postoperatieve pijn en beoordeelt haar pijnschaal als 6-7/10. Ze heeft ook last van misselijkheid en emesis. Ze zal intermitterende zelfkatheterisatie moeten uitvoeren en haar JP drainage moeten legen en registreren wanneer ze ontslagen wordt. Ze krijgt een profylactisch antibioticum voorgeschreven, een pijnstiller indien nodig tegen de pijn en een anti-emeticum tegen de misselijkheid. Ze zal ook chemotherapie krijgen op een poliklinische basis. Kim is huilerig en overstuur en maakt zich zorgen over haar toekomst en die van haar drie kinderen. Ze is radeloos over haar relatie met haar man en haar huidige woonsituatie. Kim zegt dat ze gelooft dat deze kanker een straf is voor haar vorige leven.

Tabel #1: zorgplan

ASSESSMENT	DIAGNOSIS	PLANNING	INTERVENTIE	RATIE	EVALUATIE
Gewichtsverlies van 130 naar 115 pond. Aanhoudend rapport van postoperatieve pijn. Rapport van pijnniveau op een schaal van 6-7/10 Kim is huilerig, en maakt zich zorgen over haar toekomst en die van haar kinderen Onvermogen om blaas te legen en urine op te houden	Ongebalanceerde voeding zoals blijkt door een gewichtsdaling van 130 naar 115 Aute pijn gerelateerd aan de linkerborst mastectomie zoals blijkt uit Kims pijnklachten Bangheid gerelateerd aan de medische diagnose zoals gekenmerkt door gevoelens van zelfzelftwijfel en zorgen over de toekomst van haar kinderen. Slechte urineafvoer in verband met retentie zoals blijkt uit de noodzaak van katheterisatie	Zorg ervoor dat Kim op gewicht blijft of aankomt. Tegen de datum van ontslag zal Kim haar calorie-inname verhogen. Kim zal tegen de datum van ontslag minder opioïden gebruiken. Houdt een verdraagbare pijnschaal in stand. Houdt een rustige omgeving in stand, biedt aanmoediging en begeleiding. Zorgt ervoor dat Kim instemt met deelname aan ambulante sociale diensten of groepstherapie met anderen die soortgelijke situaties hebben doorgemaakt. Kim demonstreert de juiste techniek van zelfkatheterisaties. Laat zien hoe je op de juiste manier je handen wast	Refer Kim naar diëtist. Bied supplementen aan om de calorie-inname te verhogen. Moedig Kim aan om voor ontslag te beginnen met het verhogen van haar voedingsinname. Geef zo nodig pijnstilling. Moedig de patiënt aan zichzelf te herpositioneren en muziek en kalmerende omgeving te gebruiken om het ongemak te verlichten. Stel de patiënt gerust dat er hulp op komst is. Een ontspannen en accepterende houding aannemen tijdens de communicatie met Kim. Toon empathie. Laat maatschappelijk werkers en begeleiders met Kim spreken voor ontslag. Meting residu na lozing. Moedig adequate vochtinname aan.	Diëtist kan helpen bij dagelijkse behoefte aan voedingsstoffen om voedingsinname te bevorderen. Toegevoegde calorieën helpen bij gewichtstoename. Het ongemak van pijn kan de reactie van de patiënt op de zorg en de bereidheid om mee te werken veranderen Stel de patiënt gerust dat hulp zoeken een stap naar een oplossing is. Een niet-bedreigende omgeving kan de stabiliteit bevorderen. Een adequate hydratatie bevordert de urineproductie en beperkt UTI.	Bepaal of Kim de aanbevelingen van de diëtist opvolgt. Ga na of de inname van voeding is toegenomen. Weeg de patiënt regelmatig. Als de patiënt het pijnniveau heeft verlaagd. Gaat de patiënt goed om met de pijn. Bepaal welke methoden van pijnbestrijding het beste werken voor Kim. Is de vraag naar opioïden afgenomen. Stel vast of Kim heeft deelgenomen aan bijeenkomsten van de sociale dienst. Evalueer Kims gedachten, probeer vast te stellen of haar niveau van zelftwijfel is afgenomen of toegenomen. Kim moet in staat zijn om een goede demonstratie van zelfkatheterisatie te laten zien voor ontslag.

tabel #1: VERZORGINGSPROCES

VERZORGDE PATIËNT

Reactie

Interactie

Transactie

• Araújo, E. S. S., Silva, L. de F. da, Moreira, T. M. M., Almeida, P. C. de, Freitas, M. C. de, & Guedes, M. V. C. (2018). Verpleegkundige zorg aan patiënten met diabetes gebaseerd op King’s Theory. Revista Brasileira De Enfermagem, 71(3), 1092-1098. https://doiorg.lehman.ezproxy.cuny.edu/10.1590/0034-7167-2016-0268
• Bertalanffy, L. V., & Sutherland, J. W. (1974). Algemene Systeemtheorie: Grondslagen, Ontwikkelingen, Toepassingen. IEEE Transactions on Systems, Man, and Cybernetics, SMC-4(6), 592-592. doi:10.1109/tsmc.1974.4309376
• Caceres, B. A. (2015). King’s Theory of Goal Attainment. Nursing Science Quarterly, 28(2), 151-155. doi:10.1177/0894318415571601
• Fronczek, A. E., & Rouhana, N. A. (2018). Het bereiken van wederzijdse doelen in Telehealth-ontmoetingen: Utilizing King’s Framework for Telenursing Practice. Nursing Science Quarterly, 31(3), 233-236. doi:10.1177/0894318418774884
• King, I. M. (1997). Kings Theory of Goal Attainment in Practice. Nursing Science Quarterly, 10(4), 180-185. doi:10.1177/089431849701000411
• King, I. M. (2007). Kings Conceptual System, Theory of Goal Attainment, and Transaction Process in the 21st Century. Nursing Science Quarterly, 20(2), 109-111. doi:10.1177/0894318407299846
• Sitzman, K., & Eichelberger, L. W. (2017). Inzicht in het werk van verpleegkundige theoretici: Een creatief begin (3rd ed.). Burlington, MA: Jones & Bartlett Learning.