W odpowiedzi na przypuszczenia, że podejrzani o zamach bombowy w Bostonie byli pochodzenia arabskiego lub bliskowschodniego (oraz użycie wielu niegrzecznych określeń dla ludzi z tej części świata), genialne konto na Twitterze @YesYoureRacist zwróciło uwagę, że podejrzani byli podręcznikową definicją białych facetów:

ATTENTION, RACISTS: The Boston bombing suspects are from the actual Caucasus region, meaning they *literally could not be more Caucasian*

– Yes, You’re Racist (@YesYoureRacist) April 19, 2013

So these guys, from the Caucasus, are Caucasian. Ja, z moim mieszanym słowiańskim i bałtyckim dziedzictwem, też jestem kaukaski. Tak samo jak moi przyjaciele, których rodziny pochodzą z Włoch, Irlandii, Niemiec i całkiem sporo innych miejsc w Europie. Jak to się stało, że wszystkie te różne białe grupy etniczne zostały połączone w „kaukaskie?”

To sięga niemieckiego antropologa Friedricha Blumenbacha. W swojej pracy w późnych latach 1700 i wczesnych 1800, Blumenbach podzielił Homo sapiens na pięć odrębnych ras opartych na ich cechach fizycznych. Była to rasa mongolska lub „żółta”, czerwona rasa amerykańska, brązowa rasa malajska, czarna rasa etiopska i biała rasa kaukaska.

Podczas gdy przyglądał się wielu cechom fizycznym, aby wyodrębnić swoje kategorie, Blumenbach uważał, że szczególnie ważne są cechy czaszki – rozmiar i kąt czoła, kości szczęki, zęby, oczodoły itp. Uważał, że czaszki Gruzinów są wzorcowe dla cech jego białej rasy i nazwał tę grupę po paśmie górskim Kaukazu, które biegnie wzdłuż północnej granicy Gruzji.

Wszystko to sprawia, że Blumenbach brzmi jak prekursor frenologii i „naukowych” prób usprawiedliwiania dyskryminacji, ale chociaż Blumenbach kategoryzował rasy, nie ustawiał ich w hierarchii i protestował przeciwko wszelkim próbom nadużywania jego grup do dzielenia ludzi lub malowania jednej grupy jako gorszej od drugiej. „Blumenbach pisał z mocą o życzliwości ras ludzkich (…) Sprzeciwiał się kładzeniu nacisku na rasowe hierarchie wartości przez bardziej konserwatywnych kolegów na jego własnym uniwersytecie i w innych miejscach w Europie” – pisze historyk Nell Irvin Painter. „W całym swoim dziele, a zwłaszcza w ostatecznym wydaniu De generis humani varietate nativa (O naturalnej różnorodności ludzkości) z 1795 roku, Blumenbach odrzucał hierarchię rasową i podkreślał jedność rodzaju ludzkiego.”

Blumenbach uważał, że ludzie rasy kaukaskiej nie byli nawet ściśle biali czy europejscy, jak to się dziś powszechnie określa. Opisał tę „odmianę” jako „Kolor biały, policzki różowe; włosy brązowe lub kasztanowe; głowa subglobularna; twarz owalna, prosta, jej części umiarkowanie zarysowane, czoło gładkie, nos wąski, lekko haczykowaty, usta małe… Do tej pierwszej odmiany należą mieszkańcy Europy (z wyjątkiem Lapończyków i pozostałych potomków Finów) i mieszkańcy wschodniej Azji, aż do rzeki Obi, Morza Kaspijskiego i Gangesu; i wreszcie mieszkańcy północnej Afryki.”

Synonimiczność kaukaskiego i białego, oraz użycie linii rasowych jako narzędzi dyskryminacji, przyszło później i od innych mężczyzn. Painter w szczególności przywołuje „holenderskiego anatoma, Petrusa Campera, którego 'kąty twarzy' okazały się tak użyteczne dla rasistów naukowych w tak zwanym 'Wielkim Łańcuchu Bytu'”, oraz jego „rasistowskich elaborantów (jak Edward Tyson, Josiah Nott, G. R. Gliddon, a nawet Johann Caspar Lavater) umieścili Murzynów i Kałmuków tak blisko małp, jak Europejczyków.”

Dzisiaj „kaukaski” nie ma żadnego prawdziwego naukowego znaczenia (chociaż jego kuzyn „Caucasoid” jest nadal używany w niektórych dyscyplinach), ale wisi w powszechnym użyciu jako ogólny termin dla białych/Europejczyków.