Drogi rdzeniowo-móżdżkowe są neuronami aferentnymi, które przenoszą dane proprioceptywne z rdzenia kręgowego do móżdżku. Istnieją drogi rdzeniowo-móżdżkowe przednie (lub droga Gowersa) i tylne, te ostatnie określane również jako droga Flechsiga. Zarówno przednie, jak i tylne drogi móżdżkowe leżą na peryferiach bocznego lejka rdzenia kręgowego.

Przewody te odgrywają krytyczną rolę w móżdżkowo-korowo-rdzeniowych pętlach sprzężenia zwrotnego niezbędnych dla równowagi i koordynacji.

Anatomia ogólna

Połączenia centralne

Włókna móżdżkowe przednie łączą się z szypułą górną móżdżku. Włókna tylne móżdżkowe łączą się z szypułą dolną móżdżku.

Kolejność

Oba szlaki są zaopatrywane obwodowo przez narządy ścięgniste Golgiego i skórne receptory dotyku i nacisku. Odpowiednie włókna nerwowe wchodzą do korzeni nerwów grzbietowych.

Przewód rdzeniowo-móżdżkowy przedni

Włókna przeznaczone do przewodu rdzeniowo-móżdżkowego przedniego synapsują się z komórkami rogów tylnych w segmentach lędźwiowo-krzyżowych. Stąd włókna przechodzą na przeciwległą stronę rdzenia, tworząc drogę rdzeniowo-móżdżkową przednią, która następnie wznosi się do śródmózgowia wzdłuż brzusznego aspektu lejka bocznego. Następnie schodzi z powrotem do szypuły górnej móżdżku. Włókna przechodzą na stronę przeciwną. Dlatego przedni szlak móżdżkowy krzyżuje się dwukrotnie i kończy się ipsilateralnie do swojego początku.

Przedni szlak móżdżkowy

Włókna tylnego szlaku móżdżkowego (lub szlaku Flechsiga) wchodzą do rdzenia kręgowego z tylnego zwoju korzeniowego i synapsują z komórkami w jądrze piersiowym, znanym również jako kolumna Clarke’a. Dzieje się to w rogu tylnym rdzenia kręgowego. Odbywa się to w rogu tylnym 12 segmentów piersiowych i 2 pierwszych segmentów lędźwiowych. Droga rdzeniowo-móżdżkowa tylna wznosi się następnie do rdzenia kręgowego wzdłuż grzbietowo-bocznego lejka, sąsiadując z boczną drogą korowo-rdzeniową. W końcu łączy się z móżdżkiem w szypule dolnej móżdżku.

Historia i etymologia

Trakty spinocerebellarne zostały nazwane na cześć dwóch naukowców, którzy je badali: Paula Emila Flechsiga, niemieckiego psychiatry i Williama Richarda Gowersa, angielskiego neurologa.

Patologia pokrewna

• Uszkodzenie rdzenia kręgowego
• Stwardnienie rozsiane
• Zespół Browna-Séquarda

.