W zeszłym roku wybrałam się na wakacje z niemedycznym przyjacielem na karaibską wyspę Tobago. Pierwszego ranka znaleźliśmy jedną z tych idyllicznych, bezludnych plaż, dokładnie taką, jak opisano w folderze: biały piasek, kołyszące się palmy, turkusowe morze. Szukając egzotycznych muszelek i fragmentów koralowców, wśród porozrzucanych kokosów i mango leżących na plaży dostrzegłam jakieś zielone owoce. Były okrągłe, wielkości mandarynki, i najwyraźniej spadły z dużego drzewa o srebrzystym pniu i ukośnie opartych liściach.

Pośpiesznie wzięłam kęs tego owocu i uznałam go za przyjemnie słodki. Mój przyjaciel również się poczęstował (za moją sugestią). Chwilę później zauważyliśmy dziwne pieprzowe uczucie w ustach, które stopniowo przerodziło się w pieczenie, rozdzierające uczucie i ucisk w gardle. Objawy nasilały się przez kilka godzin, aż w końcu ledwo mogliśmy przełknąć stały pokarm z powodu przeszywającego bólu i uczucia ogromnego, blokującego gardło guzka. Niestety, ból nasilał się pod wpływem większości napojów alkoholowych, choć łagodnie łagodziła go pina colada, ale bardziej samo mleko.

Przez następne osiem godzin nasze objawy ustne powoli zaczęły ustępować, ale nasze szyjne węzły chłonne stały się bardzo delikatne i łatwo wyczuwalne. Opowiadanie miejscowym o naszych doświadczeniach wywołało szczere przerażenie i niedowierzanie, gdyż owoce te były tak trujące.

Przeglądając literaturę można stwierdzić, że zjedliśmy owoce rośliny manchineel, powszechnie znanej jako „jabłko plażowe”, Hippomane mancinella z rodziny euphorbiaceae.1 Występuje ona wzdłuż przybrzeżnych plaż Indii Zachodnich i Ameryki Środkowej, gdzie jej gęste zarośla są często uprawiane jako osłona przed wiatrem.

Drzewo manchineel może powodować poważne problemy medyczne. Mleczny sok powoduje powstawanie pęcherzy, oparzeń i stanów zapalnych w kontakcie ze skórą, błonami śluzowymi i spojówkami.2,3 Dym z płonącego drewna może ranić oczy. Kontaktowe zapalenie skóry wywołane przez ten gatunek jest powszechnie obserwowane na Karaibach i wybrzeżach Ameryki Środkowej. Różne badania nad aktywnymi składnikami drzewa mandżurskiego wykazały, że prawdopodobną przyczyną ciężkich reakcji są tiglianowe estry fosforowe.4

W naszym przypadku połknięcie niewielkiej ilości soku z owocu spowodowało owrzodzenie jamy ustnej i przełyku oraz ciężki obrzęk. Drenaż toksyny do regionalnych węzłów chłonnych przypuszczalnie spowodował późniejszy ból szyjny.

Nasze doświadczenie było dla nas przerażające, a wraz z rosnącą dostępnością zorganizowanych karaibskich wakacji uważamy, że należy zwrócić uwagę na potencjalnie poważne niebezpieczeństwo związane z tym owocem. Być może niewielu dorosłych (zwłaszcza wykwalifikowanych medycznie) byłoby na tyle głupich, by spróbować zjeść nieznany owoc znaleziony na obcej plaży, ale dzieci z dużym prawdopodobieństwem by to zrobiły, zwłaszcza gdy stwierdzą, że ma on słodki zapach i smak, przypominający dojrzałą śliwkę.